Τι είπε το, 13 χρονών σήμερα, παιδί σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Αλληλεγγύης προς το παιδί και την οικογένεια του, το απόγευμα της Τρίτης, σε αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ..
«Η μαμά μου είναι αθώα, μακάρι να μην είχε εμφανιστεί αυτό το τέρας μπροστά μου»
Νέες συγκλονιστηκές εξελίξεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας στην υπόθεση βιασμού 12χρονης στον Κολωνό, καθώς δύο ημέρες πριν την απόφαση της δικαιοσύνης για τον Μίχο, ξεσπά η 12 χρονη και λύνει τη σιωπή της.
Πιο συγκεκριμένα, το 13χρονο σήμερα, παιδί, μίλησε σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Αλληλεγγύης προς το παιδί και την οικογένεια του, το απόγευμα της Τρίτης, σε αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και συγκλόνισε κάθε ακροατή. Η ίδια μιλά για την μητέρα της και επίμενει για την αθωώτητα της, απευθυνόμενη στο δικαστήριο που θα δώσει την απόφαση του, την Παρασκευή 29 Μαρτίου.
Η 13χρονη ξεκινά ζητώντας συγγνώμη που δεν μίλησε νωρίτερα, με τους εφιάλτες της να συνεχίζονται ακόμη. Το μόνο που θέλει το κορίτσι είναι η μητέρα της και η απονομή της δικαιοσύνης και ζητά από τον κόσμο και από το δικαστήριο να την ακούσει και να την πιστέψει.
Η ίδια, τόνισε πως όσα έχει προσκομήσει και εξομολογηθεί στο δικαστήριο δεν είναι μια πλάκα και ξεκαθαρίζει έτσι για άλλη μια φορά πως η μητέρα της είναι αθώα και «μακάρι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου».
Αναλυτικά όλα όσα είπε η 13χρονη:
«Οι εφιάλτες μου είναι ακόμα εδώ»
«Είμαι η … (12χρονη) και θέλω να σας εκφράσω μια τελευταία φορά τα συναισθήματα μου. Ακούστε με σας παρακαλώ, ακούστε με. Εσείς ήσασταν η λύτρωση μου, η βοήθεια που περίμενα τόσο καιρό μέσα στον εφιάλτη που ζούσα.
Σας εμπιστεύτηκα, σας μίλησα… περίμενα τη βοήθεια σας για να μην περάσει κανένα άλλο παιδί όσα πέρασα εγώ.
Η τιμωρία μου όμως δεν έχει τελειώσει. Οι εφιάλτες μου είναι ακόμα εδώ. Όχι τη μαμά μου.
«Μακάρι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου»
Πήγαινα στην πλατεία με το ποδήλατο μου, όπως όλα τα παιδιά της γειτονιάς. Μακάρι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου. Όμως εμφανίστηκε.
Σας ζητώ συγγνώμη που δε μίλησα από την αρχή… φοβόμουν πολύ. Ήρθε η ώρα όμως, ήρθε η λύτρωση μου, ήρθατε εσείς. Πίστεψα ότι τελείωσαν οι εφιάλτες μου και ξαφνικά: Που είναι η μαμά μου; Γιατί τη μαμά μου; Που είναι τα αδέλφια μου; Που είναι η οικογένεια μου; Γιατί με αφήσατε μόνη μου;
«Η μαμά μου είναι αθώα και θα το λέω συνέχεια»
Εγώ φταίω, εγώ φταίω που δε σας μίλησα νωρίς. Όχι η μαμά μου. Θέλω να σταματήσουν οι εφιάλτες μου εδώ.
Τα Χριστούγεννα δεν με άφησαν ούτε τη μαμά μου να δω. Θέλω να σας πω κάτι κυρία εισαγγελέα: όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που έχετε στα χέρια σας ήταν όλα μια πλάκα; Αυτό θέλετε να μου πείτε μετά από όλα αυτά που πέρασα;
Αυτό που ζητάω από το δικαστήριο και από τον κύριο πρόεδρο, τους δικαστές και τους ενόρκους είναι να με πιστέψουν ότι η μητέρα μου δε γνώριζε τίποτα από όλα αυτά που έκανα και όχι ότι στα μισά λέω αλήθεια και στη μαμά μου λέω ψέματα. Η μαμά μου είναι αθώα και θα το λέω συνέχεια μέχρι να το καταλάβουν όλοι».
