Όσον αφορά τους πολυεκατομμυριούχους που ξοδεύουν μέχρι τελικής πτώσεως, η Ευρώπη έχει μείνει πραγματικά πολύ πίσω από χώρες στην Ασία και την Αμερική, αποκαλύπτει η τελευταία Έκθεση Centi-Millionaire της Henley & Partners.
Η έκθεση εξετάζει την αύξηση υπερπλούσιων ατόμων των οποίων η περιουσία ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια δολάρια μεταξύ 2013 και 2023. Αυτή η ομάδα έχει ετοξευτεί κατά πάνω από 50% σε αυτά τα 10 χρόνια, με σχεδόν 30.000 άτομα να εντάσσονται στο κλαμπ των υπερπλουσίων.
Ωστόσο, η εκπληκτική αύξηση του πλούτου δεν κατανέμεται ίσα, και αν μη τι άλλο, η Ευρώπη υστερεί με μεγάλη διαφορά. Ο αριθμός των εκατομμυριούχων έχει αυξηθεί μόνο κατά 26%, ή το ήμισυ του παγκόσμιου ρυθμού ανάπτυξης.
«Είναι ξεκάθαρο ότι η ιστορία των πολυεκατομμυριούχων είναι μια ιστορία δυναμισμού και αλλαγής. Από την τεχνολογική ανάπτυξη στην Κίνα και τις ΗΠΑ μέχρι την εμφάνιση νέων κόμβων πλούτου σε όλο τον κόσμο, η γεωγραφία της ακραίας ευημερίας απομακρύνεται από την Ευρώπη», δήλωσε στο Fortune ο Γιεργκ Στέφεν, Διευθύνων Σύμβουλος της Henley & Partners, η οποία αναλύει τις τάσεις του ιδιωτικού πλούτου και της μετανάστευσης.
Το Λονδίνo, η Μόσχα, η Ζυρίχη και η Μαδρίτη θα μείνουν πίσω στην αύξηση υπερπλουσίων
Αυτή η τάση δεν θα σταματήσει σύντομα. Το Λονδίνο θα είναι ο μεγαλύτερος χαμένος στην ηπειρωτική Ευρώπη, με λιγότερους εκατομμυριούχους να προστίθενται στη συνεχώς αυξανόμενη λίστα από τώρα έως το 2040. Η Μόσχα, η Ζυρίχη και η Μαδρίτη θα ακολουθήσουν επίσης.
Εν τω μεταξύ, το Ντουμπάι και το Σενζέν θα γίνουν πόλεις για νέους εκατομμυριούχους, σύμφωνα με την έκθεση.
Ωστόσο, τα κρυμμένα διαμάντια του ευρωπαϊκού πλούτου βρίσκονται σε μερικά από τα πιο υποτιμημένα μέρη της περιοχής. Χαρακτηριστικά μέρη είναι το Μονακό, η Μάλτα και η Πολωνία, όπου ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων αναμένεται να αυξηθεί κατά 75% ή περισσότερο.
Η τάση της φυγής των πλουσίων από την Ευρώπη οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης πολιτικής αβεβαιότητας, των μεταβαλλόμενων φορολογικών πολιτικών στην Ιταλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, και χρόνια άτονων συναλλαγών σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό της και στις δύο πλευρές του πλανήτη. Και σίγουρα, η Ευρώπη έχει τον Μπερνάρ Αρνό και τον Μαρκ Μάτεσιτζ, οι οποίοι είναι δισεκατομμυριούχοι υψηλού προφίλ που έχουν δει τις επιχειρηματικές τους αυτοκρατορίες να μεγαλώνουν πάρα πολύ. Ωστόσο, οι ΗΠΑ επωφελήθηκαν περισσότερο από τη μετανάστευση του πλούτου, τη μεγαλύτερη ρευστότητα στο χρηματιστήριο και τη συνολική δημιουργία πλούτου.
Η Ευρώπη του χθες
Στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, η Βρετανία και η Γαλλία ήταν μερικές από τις πλουσιότερες χώρες της ηπείρου και του κόσμου. Η ευρωπαϊκή ήπειρος και όλες οι οικονομίες της γνώρισαν άνθηση μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η τάση της μεταφοράς πλούτου έχει αντιστραφεί. Τώρα, περισσότεροι άνθρωποι φεύγουν από χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, σε συνδυασμό με το Brexit.
Μόνο η Βρετανία θα μπορούσε να χάσει 500.000 εκατομμυριούχους μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, σύμφωνα με έκθεση της UBS Wealth τον Ιούλιο. Το Βέλγιο, η Γερμανία και η Ισπανία θα είναι μεταξύ των προορισμών για τους πλούσιους της Βρετανίας που αναζητούν ένα καλύτερο μέρος για να σταθμεύσουν τα χρήματά τους.
Προς το παρόν, υπάρχουν ακόμη κάποιες τσέπες όπου μπορεί να γίνει πλούτος, συμπεριλαμβανομένου του Παρισιού, της ευρωπαϊκής πόλης όσον αφορά την αύξηση πολυκατομμυριούχων.
Το ερώτημα παραμένει: Ποιο είναι το μέλλον της Ευρώπης και των Ευρωπαίων εάν θέτει εμπόδια για τη μελλοντική δημιουργία πλούτου σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο;
Πηγή: ot.gr