Οι ΗΠΑ και η Κίνα βρίσκονται σε αντιπαράθεση εδώ και αρκετό καιρό και η αντιπαλότητά τους φαίνεται μέρα με τη μέρα να φουντώνει. Θα μπορούσε κανείς να την περιγράψει ως ένα «Ψυχρό Πόλεμο 2.0» που τη θέση της Σοβιετικής Ένωσης έχει τώρα η χώρα της Ανατολικής Ασίας.
Στις μέρες ο εμπορικός πόλεμος των δύο υπερδυνάμεων πέρασε σε άλλη διάσταση έχοντας τη σφραγίδα των δασμών Τραμπ. Στον πόλεμο αυτό, πριν και μετά τους δασμούς, σιγοκαίει και ο αδήλωτος πόλεμος της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η Κίνα για δεκαετίες έμοιαζε με τη Σοβιετική Ένωση. Οι Δυτικοί τη θεωρούσαν μονολιθική και «κολλημένη» στο παρελθόν. Οι περισσότεροι κάτοικοι της δεν είχαν καν αυτοκίνητα και όσοι είχαν αναγκάζονταν να αρκεστούν σε υποδεέστερα, για τους δυτικούς, τοπικά αυτοκίνητα. Όλα όμως έχουν έρθει… τούμπα.
Ένας «Ψυχρός Πόλεμος 2.0» και το «σατανικό» σχέδιο ενός Αμερικανού νοσηλευτή για να αποκτήσει ηλεκτρικό αυτοκίνητο από την Κίνα
Σήμερα, η χώρα της Ανατολικής Ασίας κατασκευάζει όχι κάποιες φτηνές απομιμήσεις δυτικών μοντέλων αλλά εξελιγμένα ηλεκτρικά οχήματα με σύγχρονη σχεδίαση, προηγμένα χαρακτηριστικά και επιδόσεις που μπορούν να ανταγωνιστούν –και κάποιες φορές να ξεπεράσουν– τα κορυφαία ονόματα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Σε αυτά τα χαρακτηριστικά θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και το κόστος απόκτησης που κατά πολύ πιο προσιτό.
Πριν τον Τραμπ, ο Μπάιντεν
Δεν είναι καθόλου περίεργο που οι ΗΠΑ απαγορεύουν την εισαγωγή τους στη χώρα, με το επιχείρημα της προστασίας της εθνικής ασφάλειας. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι απαγορεύσεις εισαγωγής δεν ξεκίνησαν από το Ντόναλντ Τραμπ -που φημίζεται για τη σκληρή του στάση απέναντι στην Κίνα- αλλά από τον προκάτοχό του, Τζο Μπάιντεν που πριν περίπου ένα χρόνο αύξησε τους δασμούς στα κινεζικά αυτοκίνητα από 25% στο εντυπωσιακό 100%.
Εξαιρώντας τα κινεζικής κατασκευής αυτοκίνητα της Volvo, της Polestar και της Ford, κανένα αυτοκίνητο από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας δεν επιτρέπεται να πωλείται στις ΗΠΑ. Κι όμως, οι αμερικανικές GM και Ford διατηρούν εδώ και χρόνια δραστηριότητες στην Κίνα, κατασκευάζοντας οχήματα αποκλειστικά για την τοπική αγορά.
Η προσπάθεια ενός ανθρώπου να πάρει στα χέρια του το Wuling Macaron της GM
Καθώς συμβαίνουν όλα τα παραπάνω ο John Karlin, ένας Αμερικανός νοσηλευτής και αναλυτής ποιοτικών διαδικασιών, που το 2021 διάβασε ένα άρθρο για το Wuling Hongguang Mini EV, το οποίο τότε είχε ξεπεράσει σε πωλήσεις το Tesla Model 3 στην Κίνα, αναρωτήθηκε: «Γιατί αυτό είναι το πιο δημοφιλές EV στον κόσμο και γιατί δεν μπορώ να το αποκτήσω;».
Του «καρφώθηκε στο μυαλό» η ιδέα να αποκτήσει το κινεζικό ηλεκτρικό μοντέλο και παρήγγειλε ένα Wuling Macaron, την premium έκδοση του Mini EV. Η αγορά του κόστισε λιγότερο από 8.000 δολάρια, όμως το δύσκολο κομμάτι ήταν η νόμιμη εισαγωγή, ταξινόμηση και κυκλοφορία του στις ΗΠΑ.
Οι πρώτοι νομικοί φραγμοί που αντιμετώπισε περιλάμβαναν:
- Τον κανόνα των 25 ετών, που επιτρέπει την εισαγωγή μόνο παλαιότερων οχημάτων.
- Την απαγόρευση των παράλληλων εισαγωγών από το 1988, η οποία είχε στόχο να προστατεύσει τη εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία από την «εισβολή» ευρωπαϊκών και ιαπωνικών μοντέλων.
Τα εμπόδια ξεπεράστηκαν
Ο Karlin βρήκε τη λύση… Ένα «παραθυράκι» στη νομοθεσία της Οκλαχόμα θα του επέτρεπε τη νόμιμη εισαγωγή. Ο νόμος επιτρέπει την κυκλοφορία οχημάτων χαμηλής τελικής ταχύτητας, υπό την προϋπόθεση ότι δεν μπορούν να οδηγούνται σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Έτσι, το μόνο που έπρεπε να κάνει ο Karlin, ήταν να τροποποιήσει το Macaron ώστε η τελική του ταχύτητα να περιοριστεί στα 35 μίλια/ώρα (56 km/h) και να αποδείξει πως δεν προορίζεται για οδήγηση σε εθνικούς δρόμους. Ο Karlin σκέφτηκε ότι εφόσον θα το οδηγούσε μόνο για να πάει στη δουλειά ή για ψώνια, η τελική ταχύτητα δεν αποτελούσε ούτως ή άλλως θέμα.
Κάπως έτσι το Macaron ταξινομήθηκε με τον Karlin να πιστεύει ότι ήταν το πρώτο άτομο που έφερε ένα τέτοιο αυτοκίνητο στις ΗΠΑ. Συνολικά, του κόστισε περίπου 13.000 δολάρια, δηλαδή 50% περισσότερο από την αρχική τιμή των 8.000 δολαρίων, αλλά εξακολουθεί να είναι φθηνότερο από οποιοδήποτε άλλο EV στην αγορά, και έκανε τη δουλειά του αρκετά καλά.
Το τέλος
Ο Karlin απόλαυσε το μικροσκοπικό κινεζικό EV για 12 μήνες. Παρόλο που η πολιτεία της Οκλαχόμα έλεγξε εκ νέου τα χαρτιά του (τα πέρασε με άριστα) και η αστυνομία τον είχε υπό παρακολούθηση (αλλά δεν τον σταμάτησε ποτέ), αναγκάστηκε να το αποχαιρετήσει όταν μια αμερικανική εταιρεία προσφέρθηκε να το αγοράσει από αυτόν προκειμένου να διεξάγει έρευνα.
