50χρονη εξομολογείται: «Πέθανα για 24 λεπτά – Ξέρω τι γίνεται στην άλλη πλευρά – Ο θάνατος δεν είναι το τέλος»…
Γυναίκα λέει πως γνωρίζει πλέον ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος – “Ξέρω τι υπάρχει στην άλλη πλευρά”
Η Τέσσα Ρομέρο, δημοσιογράφος και κοινωνιολόγος, ισχυρίζεται ότι βίωσε τι υπάρχει μετά τον θάνατο, όταν κατέρρευσε και “πέθανε” για 24 λεπτά κατά τη διάρκεια του δρομολογίου για το σχολείο των παιδιών της. Όσο οι διασώστες έδιναν μάχη για να την επαναφέρουν στη ζωή, η ίδια λέει πως βρέθηκε στην «άλλη πλευρά», όπου ένιωσε ότι πέρασε μια αιωνιότητα.
Η γυναίκα λίγο αφού άφησε τις κόρες της στο σχολείο, υπέστη καρδιακή ανακοπή και βίωσε αυτό που περιγράφει ως εξωσωματική εμπειρία.
«Το πρώτο πράγμα που ένιωσα ήταν απέραντη ειρήνη», λέει η Τέσσα.
«Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, δεν υπήρχε πια σωματικός ή συναισθηματικός πόνος – η ταλαιπωρία είχε τελειώσει. Ένιωσα βαθιά ανακούφιση, σαν να είχε φύγει από πάνω μου ένα τεράστιο βάρος.»
Η Ρομέρο περιγράφει πως “αιωρούταν” πάνω από το ταβάνι και παρατηρούσε τη σκηνή από ψηλά:
«Είδα ένα σώμα να κείτεται εκεί. Ήταν μπερδεμένο, γιατί δεν είχα συνείδηση ότι ήμουν νεκρή. Ένιωθα ζωντανή, ξύπνια και συνειδητή. Αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί κανείς δεν με έβλεπε ή δεν με άκουγε.»
Πριν από αυτή την εμπειρία, λέει πως δεν πίστευε σε τέτοια φαινόμενα. Όμως, μετά το περιστατικό και αφού την επανέφεραν στη ζωή, είναι βέβαιη:
«Ήξερα με απόλυτη σιγουριά ότι αυτό που βίωσα δεν ήταν όνειρο.»
«Ήταν αληθινό. Όλα γύρω μου έμοιαζαν διαφορετικά. Είχα μια πολύ παράξενη αίσθηση, σαν να είχε περάσει ο κόσμος από ένα παλιό φίλτρο.»
«Ήταν σαν ο χρόνος να μην λειτουργούσε πια με τον ίδιο τρόπο. Όλα φαίνονταν πιο αργά, πιο πυκνά, φορτισμένα με νόημα.»
Η Τέσσα Ρομέρο υπέστη εξωσωματική εμπειρία ενώ άφηνε τις κόρες της στο σχολείο. Πριν από το περιστατικό, υπέφερε από μια ανεξήγητη ασθένεια για μήνες, με τους γιατρούς να μην μπορούν να εντοπίσουν την αιτία, παρά τα εκτεταμένα τεστ.
«Το σώμα μου κατέρρεε και δεν μπορούσαν να βρουν συγκεκριμένη αιτία. Ήταν μια πολύ αγχωτική περίοδος γιατί ένιωθα όλο και χειρότερα – και κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει το γιατί.»
«Έχω επικοινωνήσει με χειρουργούς, νευρολόγους και επιστήμονες που μελετούν τέτοια φαινόμενα. Πολλοί από αυτούς συμφωνούν σε κάτι πολύ αποκαλυπτικό – ότι η ασθένειά μου ήταν πιθανόν μια φυσική εκδήλωση των συναισθημάτων μου. Την περίοδο εκείνη περνούσα την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου. Μερικές φορές, αυτά που δεν εκφράζουμε μέσα μας, τα φωνάζει το σώμα μας προς τα έξω.»
Πλήρης μεταμόρφωση στην αντίληψή της για τον θάνατο
«Πριν, ένιωθα βαθύ φόβο για τον θάνατο. Τον έβλεπα ως κάτι σκοτεινό, αβέβαιο και οδυνηρό. Μετά απ’ όσα βίωσα, κατάλαβα πως ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά μια μετάβαση.»
«Είναι σαν να περνάς μια πόρτα προς έναν τόπο όπου όλα βγάζουν νόημα, όπου η αγάπη και η ειρήνη καλύπτουν τα πάντα. Δεν τον φοβάμαι πια. Αντίθετα, νιώθω βαθιά γαλήνη γνωρίζοντας ότι η ζωή συνεχίζεται πέρα από αυτό που βλέπουμε, ότι δεν είμαστε μόνοι, και ότι είμαστε απεριόριστα αγαπημένοι.»
Και για τη ζωή;
«Όσο για τη ζωή, την εκτιμώ πλέον με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Κάθε στιγμή έχει γίνει πολύτιμη. Κατάλαβα πως το μόνο που έχει πραγματικά σημασία είναι πώς αγαπάμε, πώς συνοδεύουμε τους άλλους και πώς αφήνουμε αποτύπωμα στις ψυχές των ανθρώπων.»
