Σε μια εποχή που οι τιμές ανεβαίνουν και οι προσδοκίες για μια καλύτερη ζωή γίνονται όλο και πιο δύσκολες, νέα έρευνα από τη Βουλγαρία φωτίζει μια κοινή πραγματικότητα για πολλούς εργαζόμενους στα Βαλκάνια. Όπως αναφέρει η βουλγαρική πλατφόρμα WHEREWEWORK, σχεδόν οι μισοί Βούλγαροι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι έχουν καθαρό εισόδημα κάτω των 1.000 ευρώ τον μήνα. Το στοιχείο αυτό, όμως, δεν αφορά μόνο τη γειτονική χώρα.
Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται εκτενής αναφορά και στην Ελλάδα, όπου η εικόνα είναι παρόμοια, αν όχι πιο δύσκολη: και εδώ, ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων ζει με εισόδημα κάτω των 1.000 ευρώ, ενώ η επαγγελματική ανέλιξη και οι αυξήσεις μισθών παραμένουν για πολλούς άπιαστο όνειρο.
«Στην Ελλάδα, πάνω από το 40% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν έχει πάρει ούτε μία αύξηση τα τελευταία δύο χρόνια. Στη Βουλγαρία το ποσοστό είναι 25%. Άραγε ποιος τα πάει καλύτερα;», σχολιάζει ειρωνικά το δημοσίευμα.
Παρότι η Ελλάδα έχει την εικόνα μιας πιο ανεπτυγμένης οικονομίας και ενός πιο σύγχρονου κράτους, η καθημερινότητα των εργαζομένων δείχνει ότι τα όρια μεταξύ των δύο χωρών είναι όλο και πιο θολά. Η ακρίβεια, η ανασφάλεια και οι ελάχιστες ευκαιρίες εξέλιξης συνθέτουν το ίδιο σκηνικό — είτε ζεις στη Σόφια είτε στην Αθήνα.
Για ένα δίκαιο μισθό
Επιπλέον, η σύγκριση επεκτείνεται και στις παροχές. Στη Βουλγαρία, οι πιο συχνές παροχές στους υπαλλήλους είναι δελτία σίτισης και ιδιωτική ασφάλιση. Οι Έλληνες εργαζόμενοι, όμως, συνεχίζουν να ζητούν τα αυτονόητα: περισσότερες μέρες άδειας, δυνατότητα τηλεργασίας, ευέλικτο ωράριο, καλύτερη ιατροφαρμακευτική κάλυψη — και, φυσικά, έναν δίκαιο μισθό.
Οι εργοδότες και στις δύο χώρες εμφανίζονται διστακτικοί: «Σκέφτονται αλλαγές, αλλά μόνο μικρές προσαρμογές», σημειώνει η έρευνα. Και αυτό τη στιγμή που ο μισός πληθυσμός ζει με λιγότερα απ’ όσα χρειάζονται για μια αξιοπρεπή ζωή.
Το άρθρο από τη Βουλγαρία κλείνει με ένα ερώτημα που μοιάζει να αφορά και την Ελλάδα:
«Μπορεί άραγε μια ολόκληρη γενιά εργαζομένων να ζήσει, να ονειρευτεί και να χτίσει μέλλον με λιγότερα από 1.000 ευρώ τον μήνα;»
Η απάντηση, όπως και η ελπίδα, παραμένει ανοιχτή.
