Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Φρανσουά Μπαϊρού, έπειτα από μια ομιλία σε δραματικούς τόνους για τον «θανάσιμο κίνδυνο» που αποτελεί το υπερβολικό χρέος, εξήγγειλε στις αρχές της εβδομάδας σκληρά δημοσιονομικά μέτρα. Στόχος του είναι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας να πέσει το 2026 στο 4,6% του ΑΕΠ έναντι 5,4% που εκτιμάται ότι θα είναι στο τέλος του 2025.
Η Γαλλία έχει το μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα μεταξύ των χωρών του ευρώ. Επίσης, το δημόσιο χρέος της ανέρχεται σε 114% του ΑΕΠ. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο μετά της Ελλάδας και της Ιταλίας.
Η εργασία στις αργίες δεν θα αυξήσει τον μισθό, ενώ παράλληλα θα πληγούν από τα μέτρα λιτότητας
Μεταξύ των μέτρων που εξήγγειλε ο Μπαϊρού, εκτός από σωρεία περικοπών δαπανών, ήταν και το κόψιμο δύο αργιών, της Δευτέρας του Πάσχα και της 8ης Μαΐου, Ημέρας της Νίκης. Μάλιστα, χαρακτήρισε τον Μάιο «μήνα γραβιέρα», καθώς έχει πολλές ημέρες αργιών και λίγες εργάσιμες.
Όπως ήταν φυσικό, σε μια χώρα όπου έχει θεσμοθετηθεί η εβδομάδα 35 ωρών, η ανακοίνωση προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις. Από τα συνδικάτα, τα κόμματα της Αριστεράς, αλλά και από την Ακροδεξιά –πιο ήπια από την πλευρά της, πάντως. Τα συνδικάτα πάντως έχουν μιλήσει για «κήρυξη πολέμου».
Τα δύο μειονεκτήματα
Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι δύο αργίες λιγότερες δεν έχουν και μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους στη Γαλλία, το μέτρο έχει δύο βασικά μειονεκτήματα.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η απόδοση στα δημοσιονομικά στοιχεία της Γαλλίας θα είναι ελάχιστη, από το μέτρο του Μνημονίου Μπαϊρού, που έχει ξεσηκώσει τόσες αντιδράσεις. Θεωρητικά, από την εργασία δύο επιπλέον ημερών τον χρόνο το δημόσιο ταμείο θα κέρδιζε περίπου 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί σε μόλις 10% του συνόλου της εξοικονόμησης που επιθυμεί η γαλλική κυβέρνηση.
Και επιπλέον, υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δουλέψουν περισσότερο και να πληρωθούν λιγότερο. Αποτέλεσμα κόντρα στη φιλοσοφία του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που καλούσε τους Γάλλους να δουλέψουν περισσότερο για να κερδίσουν και περισσότερα.
Ο λόγος είναι απλός: η εργασία τις ημέρες της αργίας δεν θα αυξήσει τον μισθό τους, ενώ παράλληλα θα πληγούν από τα υπόλοιπα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Μπαϊρού.
Αυτό, επισημαίνει το Bloomberg, είναι απλώς ένα προσωρινό μέτρο, με αμφίβολο αποτέλεσμα, και όχι διαρθρωτική μεταρρύθμιση.
Τι προτείνει ο Μπαϊρού
Με το σύνθημα «πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο» και επωδό «να μην γίνουμε Ελλάδα», ο πρωθυπουργός της Γαλλίας δήλωσε ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι θα πρέπει παράλληλα να υπάρξουν σκληρά μέτρα. Μεταξύ των οποίων απολύσεις και πάγωμα μισθών και συντάξεων.
Ο Φρανσουά Μπαϊρού είπε ότι η κυβέρνηση θα μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά 3.000 άτομα τον επόμενο χρόνο και θα περικόψει 1.000 έως 1.500 θέσεις εργασίας σε κυβερνητικές υπηρεσίες ή κρατικούς φορείς. Επίσης, θα κόψει με το μαχαίρι τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης. Οι περικοπές εκτιμώνται σε 5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Παράλληλα, θα παγώσει τους μισθούς κάποιων δημοσίων υπαλλήλων και το ύψος των επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας, συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων. Να σημειωθεί ότι στη Γαλλία, οι συντάξεις αναπροσαρμόζονται συνήθως ετησίως, με βάση τον πληθωρισμό. Επίσης, εξετάζεται και μια «εισφορά αλληλεγγύης» από τους φορολογούμενους με υψηλότερα εισοδήματα.
Τι χρειάζεται η Γαλλία;
Ωστόσο, αυτό που χρειάζεται η Γαλλία, δεν είναι τα προσωρινά μέτρα λιτότητα, αλλά ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Διότι έχει από τους υψηλότερους δείκτες χρέους και ελλείμματος στη ζώνη του ευρώ και από τους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Τα μέτρα Μπαϊρού θυμίζουν, κατά τον αρθρογράφο του Bloomberg «επιχειρήματα νοικοκυριού που ξοδεύει περισσότερα από το εισόδημά του». Αλλά η Γαλλία δεν είναι αυτό. Έχει δυνατότητες και πόρους και τις υποδομές να επενδύσει σε δεξιότητες και τεχνολογία.
Αντί για παράδειγμα να υποχρεώνει τους ήδη εργαζόμενους να δουλέψουν δύο μέρες παραπάνω, θα μπορούσε να λάβει μέτρα κατά της ανεργίας. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το συνολικό ποσοστό απασχόλησης της Γαλλίας ανέρχεται στο 69%, κάτω από τον μέσο όρο των χωρών μελών του. Αν αυξηθεί η εργασία, θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή έως και 10%. Να βοηθήσει τις γυναίκες και τους μετανάστες να βρουν θέσεις εργασίας, επίσης. Και άλλα μέτρα που θα ενίσχυαν την παραγωγικότητα, το ασφαλιστικό σύστημα σε μια εποχή μειωμένων γεννήσεων, κ.λπ.
Αλλά η εύκολη λύση, φαίνεται ότι είναι το κόψιμο των αργιών και φανταχτερές δηλώσεις περί «γραβιέρας». Ίσως για να κρύψουν πίσω από αυτές τη σκληρή λιτότητα που έρχεται.
