Βρισκόμαστε στα μέσα του 1984. Ο Ari Vatanen υπογράφει για την
Peugeot και ουσιαστικά είναι ο πρώτος οδηγός της γαλλικής ομάδας
στο τιμόνι του 205 Τ16. Ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός και
από το Ράλι Φινλανδίας του ’84 έως και το Ράλι Σουηδίας του ’85
κερδίζει πέντε συνεχόμενους αγώνες. Όμως, μία σειρά από
ατυχίες, μηχανικά προβλήματα και εγκαταλείψεις, μειώνουν δραματικά
τις ελπίδες του Vatanen για τίτλο. Έτσι, ξεκινάει το Ράλι
Αργεντινής του 1985 με ένα και μοναδικό στόχο. Τη νίκη!
Όμως, μόλις στη δεύτερη ε.δ. το 205 φεύγει από το δρόμο και
ανατρέπεται ουκ ολίγες φορές. Το κάθισμα του Vatanen ξεκολλάει από
τη βάση του και ο Φινλανδός δέχεται πολλαπλά χτυπήματα στο
εσωτερικού αυτοκινήτου. Τα τραύματα του είναι πολλά, με τους
γιατρούς να κάνουν λόγο για εσωτερική αιμορραγία.
Άμεσα, ακροβατώντας ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, μεταφέρεται με
ελικόπτερο στο Μπουένος Άιρες. Τα νέα δεν είναι ενθαρρυντικά, αλλά
ο Vatanen καταφέρνει να βγει ζωντανός από αυτή τη μάχη. Χρειάστηκαν
18 ολόκληροι μήνες για να επουλώσει τις πληγές στο σώμα του, αλλά
και αυτές που του είχε αφήσει στον ψυχισμό του.
Ο Φινλανδός ήταν πεπεισμένος πως κατά τη διάρκεια μετάγγισης
αίματος στην Αργεντινή είχε προσβληθεί από τον ιό
του AIDS. Μάλιστα, μη γνωρίζοντας εκείνη
την εποχή πολλά πράγματα για τον ιό, θεωρούσε ότι τον είχε
μεταφέρει στη σύζυγο και στα μέλη της οικογενείας του. Η
κατάθλιψη του είχε χτυπήσει την πόρτα και ο ίδιος θεωρούσε
ότι οι γιατροί συνωμοτούσαν εναντίον του αποκρύπτοντας του την
αλήθεια. Έφτασε στο σημείο δύο χρόνια μετά το ατύχημα να
καταναλώνει ηρεμιστικά βάλιουμ για να κατευνάσει τους δαίμονες που
τον είχαν κυριεύσει.
Ο ίδιος έχει δηλώσει χαρακτηριστικά:
«Κάποια στιγμή ξύπνησα και βγήκα από αυτόν τον κόσμο. Τον άφησα
πίσω μου. Πιστεύω ότι πρέπει να μιλάμε περισσότερο για την ψυχική
μας υγεία. Δεν κερδίζουμε απολύτως τίποτα αν κρύβουμε τι νιώθουμε.
Όλοι έχουμε δύσκολες στιγμές. Η δική μου χειρότερη επειδή ένιωθα
τεράστιο άγχος και στρες, ενώ ένιωθα εξαιρετικά αδύναμος μετά από
ένα τέτοιο ατύχημα. Είμαι σίγουρος ότι ήταν μέρος του ατυχήματος
της Αργεντινής.»
Αργότερα, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 1981 βγήκε στη συνέχεια
πιο δυνατός, συμμετέχοντας σε αγώνες του WRC και καταφέρνοντας να
ανέβει στο βάθρο για λογαριασμό των Mitsubushi και Subaru.
Όμως, η στιγμή που άλλαξε τα πάντα για τον ίδιο ήταν το
Ράλι Παρίσι-Ντακάρ το 1987. Όταν συμμετείχε για πρώτη φορά
σε επίσημο αγώνα μετά τον τραυματισμό του, οδηγώντας φυσικά για
λογαριασμό της Peugeot. Στην πρώτη ε.δ. αισθανόταν σαν ψάρι έξω από
το νερό και σε συνδυασμό με ένα τεχνικό πρόβλημα έπεσε στην
275η θέση. Σε εκείνο το σημείο, ο διακόπτης γύρισε. Ο
Vatanen βύθισε το πόδι στο πάτωμα και διέλυσε τον ανταγωνισμό
κερδίζοντας τον αγώνα. Αυτό ήταν. Είχε επιστρέψει…
