Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη επανέφερε στην επικαιρότητα την πιο παράξενη περίπτωση βλάβης στον εγκέφαλο: Τον ασθενή Μ, ο οποίος, πυροβολήθηκε στο κεφάλι το 1938 στη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, και όταν ξύπνησε έβλεπε τον κόσμο ανάποδα.
Η περίπτωση του Μ αποτέλεσε αντικείμενο πολυετούς μελέτης, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται στο περιοδικό «Neurologia».
Στην περίπτωση του Μ, οι άνθρωποι και τα αντικείμενα έμοιαζαν να έρχονται από την αντίθετη πλευρά από εκείνη στην οποία βρίσκονταν στην πραγματικότητα, κάτι που επεκτεινόταν και στην ακοή και την αφή του. Ο Μ μπορούσε να διαβάσει γράμματα και αριθμούς τυπωμένα κανονικά, αλλά και ανάποδα, χωρίς ο εγκέφαλός του να καταλαβαίνει κάποια διαφορά μεταξύ των δύο. Ο κόσμος του φαινόταν επίσης ανάποδα. Έτσι μπερδευόταν όταν έβλεπε τους εργάτες στις σκαλωσιές που εργάζονταν να είναι κρεμασμένοι ανάποδα. Και δεν ήταν μόνον αυτά τα συμπτώματα. Ο Μ έβλεπε τα χρώματα να μην είναι κολλημένα αντικείμενα, έβλεπε αντικείμενα τριπλά και κάποια στιγμή εμφάνισε και αχρωματοψία. Ωστόσο, η μελέτη αναφέρει πως ο ασθενής Μ τα αντιμετώπισε όλα αυτά με αρκετή ψυχραιμία.
Ο Ισπανός νευροεπιστήμονας Γκούστο Γκονθάλες μελέτησε την περίπτωση του ασθενούς Μ για σχεδόν 50 χρόνια και η ανάλυσή του οδήγησε σε μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε σήμερα τον εγκέφαλο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, ο νευροεπιστήμονας πρότεινε ότι ο εγκέφαλος δεν είναι μια συλλογή διακριτών τμημάτων, αλλά έχει τις διάφορες λειτουργίες του απλωμένες σε όλο το όργανο. «Τότε ο εγκέφαλος αντιμετωπιζόταν σαν μικρά κουτάκια», δήλωσε στην El País ο νευροψυχολόγος Αλμπέρτο Γκαρσία Μολίνα, από το Ινστιτούτο Guttmann στην Ισπανία.
«Όταν τροποποιούσες ένα κουτί, υποτίθεται ότι προέκυπτε μια συγκεκριμένη επίπτωση. Για τον δρ Γκονθάλο, αυτή η θεωρία δεν μπορούσε να απαντήσει στα ερωτήματα που προέκυψαν με τον ασθενή Μ, οπότε άρχισε να δημιουργεί τη δική του θεωρία για τη δυναμική του εγκεφάλου, αμφισβητώντας την τότε τρέχουσα θεωρία για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος», εξήγησε ο ερευνητής.
Μελετώντας τον ασθενή Μ και άλλους ασθενείς με εγκεφαλικές βλάβες, ο Γκονθάλο πρότεινε ότι οι επιπτώσεις εξαρτώνται από το μέγεθος και τη θέση της βλάβης. Έδειξε επίσης ότι οι τραυματισμοί αυτοί δεν καταστρέφουν συγκεκριμένες λειτουργίες, αλλά επηρεάζουν την ισορροπία διαφόρων λειτουργιών – όπως συνέβη στην περίπτωση του ασθενούς Μ.
Ο νευροεπιστήμονας χώρισε τον εγκέφαλο σε τρία σύνδρομα. Το κεντρικό σύνδρομο (διαταραχές σε πολλές αισθήσεις), το παρακεντρικό (όπου οι επιπτώσεις δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες) και το οριακό (επηρεάζει τις εγκεφαλικές οδούς για συγκεκριμένες αισθήσεις).
ΠΗΓΗ: Science Alert
