«Έχω κι εγώ υποστεί ανοίκειες επιθέσεις από παράκεντρα και οργανωμένες ομάδες του διαδικτύου» αναφέρει ο πρώην υπουργός και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Ανδρέας Λοβέρδος, μιλώντας στο «Πρώτο Πρόγραμμα».
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, «Ο κ. Σκουρλέτης υπέστη στον ΣΥΡΙΖΑ αυτά που είχαμε υποστεί εμείς επί χρόνια και εγώ προσωπικά και μάλιστα αγωνιζόμουν πολλές φορές σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την πολιτική που μου έλεγαν βρε Ανδρέα, κάνεις μια ανάρτηση στο Twitter και σε βρίζουν από κάτω. Ρε παιδιά ποιοι με βρίζουν, γιατί κάθεστε και τα κοιτάτε αυτά; Αγνοήστε τα, αυτά είναι μια οργανωμένη ομάδα γύρω από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγα τότε που μας χτυπάει και με ανοίκειο τρόπο. Στον καθημερινό κόσμο αυτά δεν μετρούν».
Ερωτηθείς ποιος ήταν ο ρόλος του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα αυτά, ο κ. Λοβέρδος απάντησε «αυτός ήταν ο δάσκαλος με τον κύριο Παππά τότε. Αυτοί οι δύο. Μετά, ποιος το ανέλαβε όταν έγινε πρωθυπουργός ο κύριος Τσίπρας, ποιος το διηύθυνε δεν μπορώ να ξέρω. Αλλά αυτό ήταν η φοβερή οργάνωση του κυρίου Τσίπρα στην αρχή, από το 12 και μετά. Πότε τα κάνανε, με ποιους τα κάνανε, ποιος ήταν ο αρχηγός της οργάνωσης αυτής δεν το ξέρω».
Ως προς το τι θα μπορούσε να γίνει στο πεδίο αυτό, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό θα πρέπει «τα κόμματα να συμφωνήσουν ότι δεν θα το κάνουν και ότι είναι δόκιμη και επιθυμητή η επικοινωνιακή οργάνωση και στο διαδίκτυο, γιατί εκεί βλέπει πάρα πολύς κόσμος ειδήσεις, αλλά με πολιτικές θέσεις, όχι με ύβρεις και με απόπειρα εξόντωσης και δολοφονίας».
Και συνέχισε λέγοντας: «Μπαμπά, έχεις δει τι σου γράφουν; Το έχω ακούσει αυτό από τα παιδιά μου. Και πρέπει να του εξηγήσω ότι μου γράφει ο υπάλληλος του τάδε κόμματος. Δεν μου γράφει ένας αντικειμενικός τρίτος. Η ανθρώπινη κακία δεν αντιμετωπίζεται με εισαγγελείς. Τα τρολ όμως των κομμάτων που κάνουν αυτό που καταγγέλλει ο κ. Σκουρλέτης, ναι, αντιμετωπίζονται πρώτα από τα κόμματα, δεύτερον, από τα συστήματα κοινωνικής δικτύωσης και τελευταία από τη Δικαιοσύνη. Γιατί από τη Δικαιοσύνη ζητάμε συνεχώς και ζητάμε πράγματα και εμείς καθόμαστε και λέμε δικαιοσύνη. Της φορτώνουμε μια υποχρέωση που δεν θα μπορέσει να διεκπεραιώσει. Να μην είμαι και εγώ ανάμεσα σε αυτούς που δείχνουν τη δικαιοσύνη για να διώξουν το πρόβλημα από πάνω τους. Πρέπει να στηλιτευθεί το θέμα αυτό από εμάς τους πολιτικούς και να μην το κάνει κανένα κόμμα. Άλλο να γράφουν πολιτικά και άλλο να λένε προδότη, πουλημένε, κλέφτη, να πεθάνεις, να αρρωστήσεις. Αυτά γράφανε. Να πάθεις καρκίνο μου λέγανε».
Αναφερόμενος στις πολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα όσο αφορά στον χώρο της Κεντροριστεράς και Αριστεράς, το συμπέρασμα του κ. Λοβέρδου σε προσωπικό επίπεδο είναι ότι «δικαιώθηκε» που αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ. «Ήταν η πρόβλεψή μου, όταν ήμουν υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που έλεγα ότι θα πιάσουμε υπερδιπλάσιο ποσοστό και αν δεν το πιάσουμε θα φύγω, γιατί έβλεπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει. Όχι όμως με την κατάρρευση να φτάσει στο 20% που έφτασε στις πρώτες εκλογές και στο 17,8 στις δεύτερες του Ιουνίου. Όχι, αυτό δεν μπορούσα να το προβλέψω. Ούτε φυσικά την περίπτωση Κασσελάκη μπορούσα να έχω δει. Δεν τον ήξερα τον άνθρωπο. Αυτό που εγώ υπολόγιζα έγινε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό και αυτό αποτελούσε την πολύ μεγάλη δυνατότητα για το κόμμα στο οποίο ανήκα, το ΠΑΣΟΚ, που στις εκλογές του 2023 δεν το πέτυχε και που θα επιδιώξει φαντάζομαι να το πετύχει με κάποιο τρόπο το 2024 στις ευρωεκλογές. Φαίνεται να μην το κερδίζει αυτό το παιχνίδι το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή, γιατί η δημοσκόπηση του κ. Παπαργύρη είναι 11,9 και ο ΣΥΡΙΖΑ 1 % παραπάνω. Με τέτοια κατάρρευση και τέτοια κατάντια, τώρα το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να είναι κυβέρνηση σε αναμονή» είπε χαρακτηριστικά.
Και κατέληξε:
«Εκείνο που εγώ μπορώ να δω από τη δική μου σκοπιά είναι ότι αισθάνομαι πολύ δικαιωμένος που έφυγα από το ΠΑΣΟΚ. Ο διάλογος που γίνεται αυτή τη στιγμή για το αν υπάρχει περιθώριο σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ, που το ΠΑΣΟΚ τον αρνείται, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε αυτόν, με τον Α, με τον Β με τον Γ τρόπο, η μετακίνηση συγκεκριμένων πολιτικών από τον ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ, εμένα μου επιβεβαιώνει ότι από αυτή την πορεία ενός επιχειρούμενου διαλόγου ανάμεσα σε δύο κόμματα, της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς και ανάμεσα σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, χωρίς κανένα μεταρρυθμιστικό περιεχόμενο, δικαιώνει την επιλογή μου να μην είμαι εκεί. Δηλαδή τι θα΄κανα εγώ εκεί. (…) Είναι έξω από μένα ένας διάλογος που έχει να κάνει με μικρά κόμματα, χωρίς κυβερνητική προοπτική, ακόμη και αν ενώνονταν σήμερα. Έτσι όπως είναι σήμερα, κανένα κόμμα πέραν της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει κυβερνητική προοπτική».
