Αφού ολοκληρώθηκαν οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου, ας δούμε κάποιο
από τα παρατράγουδα της διοργάνωσης και κυρίως από την παροξυσμό
περί των μέτρων ασφάλειας στις μεταφορές. Οι υπεύθυνοι ασφαλείας
των αγώνων αποφάσισαν ότι οι σταθμοί ανεφοδιασμού των ταξί που
κινούνται με υδρογόνου αποτελούσαν έναν εν δυνάμει τρομοκρατικό
στόχο και τους έκλεισαν (!). Έτσι τα μόλις πέντε υδρογονοκίνητα
ταξί αναγκάζονταν κατά τις ημέρες των Ολυμπιακών να ταξιδεύουν σε
καθημερινή βάση φορτωμένα πάνω σε νταλίκες για περισσότερα από 100
χιλιόμετρα, στις εγκαταστάσεις στην πόλη Swindon για να
ανεφοδιαστούν σε καύσιμα και κατόπιν να επιστρέψουν και πάλι
φορτωμένα για να επιτελέσουν το μεταφορικό τους έργο στην πόλη του
Λονδίνου. Το συγκεκριμένο project τρέχει από το 2010 και
χρησιμοποιεί συστοιχίες ενεργειακών κυψελών οι οποίες
τροφοδοτούνται από αέριο υδρογόνο. Οι «ειδικοί» περί των θεωριών
συνωμοσίας έθεσαν επίσης ως πιθανούς στόχους τα λίγα λεωφορεία της
αγγλικής πρωτεύουσας που κινούνται με υδρογόνο, όμως σε αυτά η λύση
ήταν πιο δραστική. Τα ακινητοποίησαν για το χρονικό διάστημα
Ιουλίου-Σεπτεμβρίου ώστε να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, σύμφωνα με
τη δική τους αντίληψη περί την ασφάλεια.
Είναι απορίας άξιο, γιατί θεωρείται λιγότερο επικίνδυνο ένα
συμβατικό λεωφορείο από ένα που διαθέτει στην οροφή του ένα
ρεζερβουάρ με υδρογόνο, τη στιγμή που και τα δύο είναι το ίδιο
ευάλωτα σε μία έκρηξη από κάποιον αποφασισμένο τρομοκράτη. Ίσως οι
ιθύνοντες να είχαν μνήμες από το φλεγόμενο ζέπελιν Hindenburg,
οπότε να ήθελαν να διασφαλίσουν ότι το υδρογόνο δεν θα κατηγορηθεί
ως αιτία του κακού σε ένα δυστύχημα.
