Το 2023 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για τους Έλληνες, η οποία επιβεβαίωσε αυτό που γράφουμε -μονότονα και ίσως κουραστικά για κάποιους- ότι από το 2009 και μετά, «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Το 40% των πολιτών, πένονται σε ότι αφορά το επίπεδο διαβίωσής τους.
Ένα άλλο 40% απλά επιβιώνουν και απομένει το 19% για να έχει μια «ανεκτή»-«ποιοτική» ζωή και το 1% μια «πλούσια» ζωή.
Αυτά δεν τα λέμε εμείς αλλά οι δείκτες της Eurostat.
Αλλά και γι’αυτό το 1% πόσο πλούσια μπορεί να είναι μια ζωή σε μία κοινωνία όπου η φτώχεια είναι ο κανόνας και περιτριγυρίζονται από αναστεναγμούς και μιζέρια;
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο που δίνει μια απάντηση στο ερώτημα του «πόσο και ποιο μέλλον έχει η χώρα», έρχεται και πάλι από την στατιστική: Το 90% των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, νέμονται -κρατηθείτε- μόνο 37 εταιρείες στην χώρα!
Διάχυση πλούτου; Μηδενική! Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Μια χώρα με, συν τοις άλλοις, με τεράστιo δημογραφικό πρόβλημα.
Ο γηγενής πληθυσμός έχει εισέλθει σε τροχιά εξαφάνισης και μάλιστα με χρονικά ιστορικά δεδομένα, είναι αμφίβολο αν η Ελλάδα θα μπορέσει να εορτάσει την έξοδο από τα Μνημόνια το 2115 όταν τότε τελειώνει -αν και είναι βέβαιο ότι θα επιμηκυνθεί- η σύμβαση εκχώρησης της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές που υπέγραψε η κυβέρνηση του Α.Τσίπρα το 2016.
Πρακτικά το 2121, στην επέτειο των 300 ετών της Εθνεγερσίας του 1821, οι «Έλληνες εις το γένος» θα είναι μια περιορισμένη μειοψηφία, ίση με το 30%, στην καλύτερη περίπτωση του συνολικού πληθυσμού και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η Ελληνορθοδοξία θα είναι η επικρατούσα θρησκεία.
Ήδη ένας στους πέντε κατοίκους της χώρας ΔΕΝ είναι «Έλληνας εις το γένος», αλλά προϊόν της αθρόας εισόδου αλλοδαπών πληθυσμών των τελευταίων 33 ετών.
Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το αποτρέψουμε αυτό;
Εξαιρετικά δύσκολο, πλέον, καθώς η τύχη της χώρας και η μοίρα των κατοίκων της εξαρτώνται από το 2010 από τους δανειστές οι οποίοι «αποφασίζουν και διατάσσουν», αδιαφορώντας για το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει το ελληνικό φύλο.
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου του τρέχοντος έτους, αλλά και των περιφερειακών εκλογών του Οκτωβρίου. είναι μια ακόμα επιβεβαίωση του «δεν υπάρχει ορατή ελπίδα».
Όχι τόσο γιατί επιβραβεύθηκε πανηγυρικά μια διακυβέρνηση που σε άλλες εποχές θα είχε κατεδαφιστεί από τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο της, αλλά από το γεγονός ότι οι εναλλακτικές λύσεις διακυβέρνησης της χώρας ήταν απλά τραγικές.
Και συν τω χρόνω, από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, έγιναν τραγικότερες, αν δούμε τι έχει συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά από όλα αυτά, όπως είπε και κάποιος από την συντακτική ομάδα του pronews.gr στην τελευταία σύσκεψη της χρονιάς «Πώς μπορούμε να πούμε “Καλή Χρονιά” στα εκατομμύρια των αναγνωστών του pronews.gr και των άλλων Μέσων του ομίλου, περιοδικά, ηλεκτρονικά και διαδικτυακά Μέσα, χωρίς να είναι απλά μια τυπική ευχή, αλλά χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο»;
Η ευχή «Καλή Χρονιά» δεν έχει πολιτική έννοια, αλλά βαθιά ανθρώπινη.
Αφορά τον κάθε άνθρωπο, ξεχωριστά.
Και κάθε άνθρωπος θα πρέπει να φροντίσει την προσωπική του ευημερία και πρόοδο, αλλά και να βοηθά όπου μπορεί τους συνανθρώπους του στο μέτρο των δυνατοτήτων του.
Οι φτωχοί, οι οικονομικά αδύναμοι, οι ανήμποροι, δυστυχώς, είναι παντού γύρω μας πλέον.
Βοηθώντας τους θα κάνετε την τυπική ευχή «Καλή Χρονιά», ουσιαστική πράξη και θα βοηθήσετε να «γλυκάνει» η ψυχή τους και να ευφρανθεί η δική σας.
Καλή Χρονιά, λοιπόν, με ουσιαστικές πράξεις προς την κατεύθυνση αυτή! Κι αν δεν εξαρτάται από εμάς να σωθεί η Ελλάδα ας σώσουμε την συνείδησή μας ως άνθρωποι..
PRONEWS
