Η κεντρική πολιτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά τη δεύτερη τετραετία της θητείας του να ανοίξει θέματα που απαιτούν ειδικούς χειρισμούς, προκαλούν πολιτικό κόστος αλλά και εσωκομματικούς τριγμούς – ομόφυλα ζευγάρια, μη κρατικά πανεπιστήμια – καταδεικνύει αυτό που ο ίδιος έχει πει, ότι είναι διατεθειμένος «να σπάσει αυγά» αλλά και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο.
Το γεγονός μάλιστα ότι κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον πολιτικό γάμο καταγράφηκαν διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της ΝΔ, ως ένα βαθμό αναμενόμενες, καθώς 21 βουλευτές της ψήφισαν κατά και 31 επέλεξαν την κοινοβουλευτική στάση της αποχής, έφερε στην επιφάνεια μια ιδεολογική «μάχη» εντός της γαλάζιας παράταξης.
Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός μετατοπίζει τη ΝΔ σταθερά προς το κέντρο, «παντρεύοντας» τον πολιτικό φιλελευθερισμό με κεντρώα χαρακτηριστικά πυροδοτεί την αντίδραση γαλάζιων παραδοσιακών στελεχών, τα οποία διαφωνούν με την ιδεολογική αυτή στροφή επισημαίνοντας ότι δεν εκφράζει το μέσο δεξιό ψηφοφόρο που επιθυμεί την προσήλωσης στις αρχές και αξίες της παραδοσιακής «λαϊκής δεξιάς». Προειδοποιούν μάλιστα την ηγετική ομάδα της ΝΔ ότι η επιλογή αυτή προκαλεί μεγάλες διαρροές ψηφοφόρων, οι οποίοι είναι απογοητευμένοι, καθώς θεωρούν ότι δεν εκφράζονται τα «πιστεύω» τους και ενδεχομένως θα στραφούν σε άλλα κόμματα πιο δεξιά από τη ΝΔ στέλνοντας ένα μήνυμα στην κυβέρνηση.
Το θέμα αυτό παρότι συζητείται στο παρασκήνιο, αναδείχθηκε με την παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά κατά την ομιλία του στη βουλή, καθώς εκτός από την κριτική που έκανε στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, έστειλε μηνύματα και στο εσωτερικό της παράταξης. Μίλησε για τη θεωρία της αποδόμησης των συνόρων, της οικογένειας αλλά και των συλλογικών ταυτοτήτων και πατρίδων, για τις έννοιες του φιλελευθερισμού και του πατριωτισμού υπογραμμίζοντας ότι η στροφή στο κέντρο δεν επιτυγχάνεται για παράδειγμα με την ανατροπή της οικογένειας και λέγοντας: «δεν πρέπει να σπρώξουμε την κοινωνία στα άκρα». Από πλευράς της κυβέρνησης αναδεικνύεται ο πολυσυλλεκτικός χαρακτήρας της παράταξης, υπό την έννοια ότι όλες οι τάσεις πρέπει να εκπροσωπούνται, συνεπώς ένα πιο δεξί «αμορτισέρ» είναι χρήσιμο.
Οι γαλάζιοι κίνδυνοι ενόψει των ευρωεκλογών
Η αναπόφευκτη κυβερνητική φθορά, το γεγονός ότι εκφραστές της πιο σκληρής δεξιάς γραμμής εκφράζουν υπόκωφα τις διαφοροποιήσεις τους για ορισμένες κυβερνητικές επιλογές αλλά και η δυσκολία στο να λυθούν πιο αποτελεσματικά ζητήματα της καθημερινότητας αποτελούν τρεις από τους βασικούς κινδύνους ενόψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Πιθανή είναι η σημαντική άνοδος της αποχής, ενώ συνυπολογίζεται και η ψήφος αντίδρασης, καθώς κοινωνικές ομάδες δεν επιλέγουν την πολιτική τους στάση με βάση αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά αλλά με γνώμονα την αποδοκιμασία.
