Οστά δεινοσαύρων ξεπροβάλουν μέσα από τα κακοτράχαλα χώματα μιας μικρή πόλης στην Αλμπέρτα του Καναδά. Εκεί θα βρει κανείς τα μεγαλύτερα ευρήματα απολιθωμάτων δεινοσαύρων.
Μια μικρή πόλη του Καναδά με πληθυσμό μόλις 7.968 κατοίκους, έχει μετατραπεί στην αυτοαποκαλούμενη «Παγκόσμια Πρωτεύουσα των Δεινοσαύρων»
Το BBC φιλοξενεί ειδικό αφιέρωμα για το περίφημο Βασιλικό Μουσείο Παλαιοντολογίας Tyrrell, στο οποίο θα συναντήσει κανείς μερικές από τις πιο εκπληκτικές ανακαλύψεις. Πρόκειται για ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο μουσείο φυσικής ιστορίας και ερευνητικό κέντρο που προσελκύει περισσότερους από 430.000 επισκέπτες ετησίως.
«Ο λόγος που αυτή η περιοχή είναι τόσο πλούσια σε ανακαλύψεις δεινοσαύρων είναι επειδή πριν από 75 εκατ. χρόνια φαινόταν εντελώς διαφορετική από το έδαφος των κακών περιοχών που βλέπετε τώρα», είπε στο βρετανικό Μέσο ο Δρ Τζιμ Γκάρντνερ, παλαιοντολόγος στο Royal Tyrrell που ειδικεύεται στα προϊστορικά αμφίβια και ερπετά.
«Ήταν κάποτε μια ημιτροπική παράκτια πεδιάδα με τις ιδανικές συνθήκες για να ανθίσει η ζωή, ειδικά οι δεινόσαυροι που μπορούσαν να απολαύσουν την πληθώρα της φυτικής ζωής και τα πλάσματα όπως οι κροκόδειλοι, οι πτερόσαυροι (ιπτάμενα ερπετά) και, φυσικά, άλλους δεινόσαυρους».
Η Αλμπέρτα είναι το κορυφαίο hotspot δεινοσαύρων στον κόσμο
Ωστόσο, οι συνθήκες ήταν τέλειες και για την… μεταθανάτια διατήρηση των δεινοσαύρων: εποχικές καταιγίδες και πλημμύρες τους σκότωσαν σε μεγάλους αριθμούς και μετά έθαψαν γρήγορα τα πτώματά τους κάτω από μεγάλες ποσότητες ιζημάτων.
«Το νερό ήταν το κλειδί σε αυτόν τον θαυμάσια τυχαίο κύκλο γεγονότων», εξήγησε ο Gardner. «Βοήθησε να δημιουργηθεί ζωή, έφερε τον θάνατο, έθαψε τα υπολείμματα δεινοσαύρων στις τέλειες συνθήκες διατήρησης και μετά έθεσε σε κίνηση την απολίθωση. Ως αποτέλεσμα, η Αλμπέρτα είναι το κορυφαίο hotspot δεινοσαύρων στον κόσμο».
Το νερό έπαιξε επίσης βασικό ρόλο στην αποκάλυψη των απολιθωμάτων. Κατά την Εποχή των Παγετώνων (περίπου 25.000-40.000 χρόνια πριν), παχιά στρώματα πάγου χάραξαν μεγάλο μέρος του νεότερου ιζηματογενούς βράχου.
Στη συνέχεια, καθώς το κλίμα θερμάνθηκε, χείμαρροι λιωμένου νερού απελευθερώθηκαν από παγετώνες πάχους άνω του 1 χιλιομέτρου, δημιουργώντας νέες κοιλάδες ποταμών.
«Η διαδικασία ήταν σαν να τραβούσε την αυλαία του θεάτρου», είπε ο Γκάρντνερ. «Εδώ είναι όλα αυτά τα απολιθώματα δεινοσαύρων στην όψη του βράχου. Η διάβρωση συνεχίζεται μέχρι σήμερα, έτσι κάθε χρόνο χάνονται μερικά χιλιοστά βράχου και ανακαλύπτονται νέα απολιθώματα» καταλήγει ο ειδικός.
