Το υδρογόνο αναμένεται τα επόμενα χρόνια να αναδειχθεί σε
πρωταγωνιστή όσον αφορά την παραγωγή ενέργειας. Από τη μία
η Ευρώπη θέλει να απαλλαγεί από το ρωσικό αέριο και το
υδρογόνο είναι ένας από τους τρόπους για να πετύχει τον σκοπό
της, ενώ από την άλλη υπάρχει κινητικότητα και στα
αυτοκίνητα για τη χρήση του ως καύσιμο.
Το πρόβλημα είναι ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται
αυτή τη στιγμή για την παραγωγή του δεν είναι ιδιαίτερα
βιώσιμες. Η ηλεκτρόλυση απαιτεί τεράστιες ποσότητες
ενέργειας, ενώ οι εναλλακτικές είναι να χρησιμοποιηθούν ορυκτά
καύσιμα.
Η λύση έρχεται από τη χρήση αλουμινίου και νερού, μαζί με λίγο
γάλλιο, ένα μέταλλο το οποίο είναι στερεό μέχρι τους 30 βαθμούς
Κελσίου και μετά γίνεται υγρό. Μάλιστα το νερό δεν
απαιτείται να είναι πόσιμο. Μπορεί να προέρχεται από τη θάλασσα ή
ακόμα και βρώμικο νερό που υπό άλλες συνθήκες θα
πετάγαμε.
Αν βάλουμε σε ένα δοχείο ένα κομμάτι αλουμίνιο μαζί με νερό δεν
θα γίνει τίποτα. Η επιφάνεια του αλουμινίου οξειδώνεται με τρόπο
που το μάτι δεν μπορεί να δει και αυτό το στρώμα της οξείδωσης
εμποδίζει τα μόρια του μετάλλου να έρθουν σε επαφή με το νερό.
Εκεί έρχεται το γάλλιο να δώσει τη λύση. Δεν
επιτρέπει να δημιουργηθεί οξείδωση οπότε τα μόρια αλουμινίου και
νερού έρχονται σε επαφή.
Το αποτέλεσμα της ανωτέρω διαδικασίας είναι η παραγωγή
υδρογόνου. Το ακόμα εντυπωσιακότερο στην όλη διαδικασία είναι ότι
το γάλλιο δεν πηγαίνει χαμένο. Παίζει τον ρόλο που θέλουμε
και στην συνέχεια μπορούμε να το αφαιρέσουμε και να το
χρησιμοποιήσουμε εκ νέου, καθώς δρα απλά ως καταλύτης,
δηλαδή δημιουργεί τις απαραίτητες συνθήκες ώστε να πραγματοποιηθεί
η αντίδραση αλλά δε συμμετέχει σε αυτήν.
Το αλουμίνιο που χρειαζόμαστε μπορούμε να το βρούμε εύκολα από
σκουπίδια όπως τα χρησιμοποιημένα κουτάκια αναψυκτικών και
το αλουμινόχαρτο, μεταξύ άλλων, μειώνοντας με αυτόν τον
τρόπο τα απόβλητα που φτάνουν στις χωματερές.
Πλέον αυτό που απομένει είναι να πραγματοποιηθεί η απαραίτητη
έρευνα ώστε η παραπάνω διαδικασία να μπορεί να εφαρμοστεί
σε βιομηχανικό επίπεδο και όχι μόνο σε εργαστηριακό.
Μπορείς να φανταστείς ένα μέλλον όπου θα κινείσαι με
αυτοκίνητο υδρογόνου και αυτό θα παράγεται από κουτάκια
μπύρας;
Όλη η διαδικασία περιγράφεται πολύ απλά και κατανοητά στο
video που ακολουθεί:
