Ο 18ρονος Joram Haruna, θυμάται ότι υπέφερε από έναν παρατεταμένο βήχα, που ο γιατρός του απέδιδε σε ίωση. Τελικά διαγνώστηκε με καρκίνο σε τέταρτο στάδιο. Ο Joram περιγράφει όλα όσα βίωσε κατά τη διάρκεια της σοβαρής περιπέτειας με την υγεία του.
Το μόνο σύμπτωμα πριν από τη διάγνωση με λέμφωμα Hodgkin
Ο Joram είχε έντονο βήχα που δεν περνούσε. Ο γιατρός του θεωρούσε ότι πρόκειται για ιό. Ωστόσο, μετά από μια σειρά εξετάσεων, έμαθε ότι έπασχε από Λέμφωμα Hodgkin, έναν επιθετικό καρκίνο. Ο μαθητής του St Augustine’s High School ήταν μόλις 16 ετών εκείνη την εποχή και έπρεπε να υποβληθεί σε πέντε μήνες εξαντλητικής χημειοθεραπείας.
Όπως εξομολογείται ο ίδιος, αφού του έπεσαν τα μαλλιά, «δεν αναγνώριζε τον εαυτό του», κάτι που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Τότε είχε μόλις ολοκληρώσει τις εξετάσεις του στο σχολείο, τον Ιούνιο του 2023, όταν τον κάλεσαν για ακτινογραφία θώρακος αφού παραπονιόταν για τον βήχα του. Στη συνέχεια υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία στο Western General.
«Μόλις μία ώρα μετά την εξέταση ένας γιατρός ήρθε και μου είπε ότι θα με μετέφεραν στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Ήταν τρομακτικό. Το μόνο σύμπτωμα που είχα μέχρι τότε ήταν βήχας, αλλά τώρα ένιωθα σαν να με μετέφεραν στο τμήμα του νοσοκομείου όπου βρίσκονταν οι πιο άρρωστοι ασθενείς. Μου εξήγησαν ότι μια μάζα ασκούσε πίεση στα αιμοφόρα αγγεία στο στήθος μου. Υπήρχε κίνδυνος να πιέσει μια αναπνευστική οδό και να τη φράξει, οπότε έπρεπε να μου κάνουν αντιπηκτικές ενέσεις και να με παρακολουθούν στενά», θυμάται ο Joram.
Η υγεία του επιδεινώθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες αφού διαγνώστηκε με επιθετικό καρκίνο
Η ζωή του άλλαξε λίγες εβδομάδες αργότερα όταν διαγνώστηκε με Λέμφωμα Hodgkin τέταρτου σταδίου. Αντί να γιορτάσει το τέλος του εξαμήνου με τους φίλους του από το σχολείο, ο Joram νοσηλευόταν στην εντατική. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος είχε φτάσει στο στήθος, το σπλήνα και τους πνεύμονες του Joram. Μετά τη μεταφορά του στο Royal Hospital for Children and Young People στο Εδιμβούργο, ο Joram ξεκίνησε χημειοθεραπεία. Ήταν στο νοσοκομείο για τέσσερις εβδομάδες αρχικά υπό την επίβλεψη της ογκολόγου Dr. Angela Jesudason.
Η δύσκολη περίοδος της θεραπείας
Μετά από το πιο δύσκολο καλοκαίρι της ζωής του, ήταν ενθουσιασμένος που ανακάλυψε ότι είχε πάρει καλή βαθμολογία εξασφαλίζοντας μία θέση στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Συνολικά, ο Joram έκανε πέντε μήνες χημειοθεραπεία. Η θεραπεία πήγε τόσο καλά που δεν χρειάστηκε ακτινοθεραπεία και σύντομα οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος ήταν σε ύφεση.
Ο Joram αποφάσισε να αναβάλει το πανεπιστήμιο μέχρι το 2024 για να διασφαλίσει ότι ήταν αρκετά καλά και παραδέχεται ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ πόσο δύσκολη ήταν η περίοδος της ασθένειας του.
«Ανυπομονώ για το πανεπιστήμιο αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο σκληρός ήταν ο καρκίνος. Μερικές φορές ήμουν σχεδόν σε άρνηση ότι αυτό μου συνέβαινε. Κοίταζα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν με αναγνώριζα. Αυτό ήταν απελπιστικό. Ήμουν έτοιμος να γίνω πιο ανεξάρτητος οπότε ήταν δύσκολο να κάνω βήματα προς τα πίσω και να έχω ανθρώπους να κάνουν πράγματα για μένα.
Αλλά συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν αυτή τη βοήθεια, η οικογένεια και οι φίλοι ήταν εκεί για να μου δώσουν υποστήριξη και ότι πρέπει να δεχτώ την υποστήριξή τους. Τώρα θα ήθελα να χρησιμοποιήσω τη φωνή μου για να μιλήσω εκ μέρους των νέων με καρκίνο. Το να γνωρίζω ότι η ιστορία μου μπορεί να βοηθήσει και άλλους σημαίνει πολλά για εμένα. Ελπίζω οι άνθρωποι να δείξουν την υποστήριξή τους», λέει ο Joram.
Η οικογένεια του Joram ευγνωμονεί την επιστήμη για την επιβίωσή του από τον καρκίνο
Ο Joram κατά τη διάρκεια της περιπέτειας με την υγεία του είχε στο πλευρό του την οικογένειά του, την μητέρα του, την 52χρονη Macrine και τον πατέρα του, τον 53χρονο Kwada, την αδερφή του, Clara, 16 ετών, και τους αδερφούς του, Abba, 19 ετών, και Jotham, 10 ετών. Η οικογένεια του Joram επαινεί τις επιστημονικές ανακαλύψεις που έχουν βοηθήσει περισσότερα παιδιά και νέους να επιβιώσουν από τον καρκίνο.
Η έρευνα έχει συμβάλλει ώστε να διπλασιαστεί η επιβίωση από τον καρκίνο των παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο από τη δεκαετία του 1970. Σήμερα, περισσότερα από οκτώ στα δέκα παιδιά και νέοι που διαγιγνώσκονται με καρκίνο θα επιβιώσουν για τουλάχιστον 10 χρόνια.
Η εκπρόσωπος της Cancer Research UK για τη Σκωτία, Lisa Adams, δήλωσε: «Είμαστε ευγνώμονες στον Joram και την οικογένειά του για την υποστήριξη της αποστολής μας να εξασφαλίσουμε ότι περισσότερα παιδιά μπορούν να ζήσουν περισσότερο και με καλύτερη ποιότητα ζωής χωρίς τον φόβο του καρκίνου. Χάρη στους γενναιόδωρους υποστηρικτές μας, νικάμε τον καρκίνο».
