«Η Ινδία δεν πρόκειται να ενταχθεί στην RCEP (σ.σ.: Περιφερειακή Συνολική Οικονομική Συνεργασία) γιατί ούτε αντικατοπτρίζει τις κατευθυντήριες αρχές βάσει των οποίων ξεκίνησε η ASEAN (σ.σ.: Ενωση Χωρών ΝΑ Ασίας), ούτε είναι προς το συμφέρον της χώρας να συνάψει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Κίνα». Αυτό δήλωσε στο CNBC ο υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας της Ινδίας Piyush Goya, χρεώνοντας «αδιαφανείς» διαδικασίες από την πλευρά της Κίνας.
Η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου RCEP υπογράφηκε το 2020 από 15 χώρες Ασίας-Ειρηνικού —που αποτελούν το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ— και τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2022. Οι χώρες είναι τα 10 μέλη της Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και πέντε από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους, την Κίνα, τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Οι διαπραγματεύσεις για την RCEP ξεκίνησαν το 2013 και αρχικά περιελάμβαναν την Ινδία, την οποία ορισμένα μέλη θεώρησαν ως αντίβαρο στην Κίνα. Ωστόσο, το 2019, η Ινδία επέλεξε να μην ενταχθεί στο RCEP, επικαλούμενη ανεπίλυτα ζητήματα «βασικού ενδιαφέροντος». Τότε, η Ινδία δεν έδωσε περισσότερες διευκρινίσεις. Να υπογραμμίσουμε πως Κίνα, Ινδία, μαζί με τις ΗΠΑ και την Ρωσία μοιράζονται ένα μεγάλο κομμάτι του παγκόσμιου δημόσιου χρέους.
Αδιαφανής η οικονομία της Κίνας
Ο Goyal σημείωσε ότι εκείνη την εποχή, η Ινδία είχε ήδη μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την ASEAN, την Ιαπωνία και την Κορέα, καθώς και ένα διμερές εμπόριο με τη Νέα Ζηλανδία αξίας 300 εκατομμυρίων δολαρίων.
«Δεν ήταν προς το συμφέρον των αγροτών μας, το RCEP δεν αντανακλούσε τις φιλοδοξίες των μικρομεσαίων βιομηχανιών και του κλάδου μας και, κατά κάποιον τρόπο, δεν ήταν παρά μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Κίνα», είπε.
«Όταν βλέπεις απ’ έξω τα πράγματα, δεν συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο είναι να ανταγωνιστείς μια αδιαφανή οικονομία», πρόσθεσε αναφερόμενος στην Κίνα.
«Κανείς στη χώρα δεν θα ήθελε να έχει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορία με μια αδιαφανή οικονομία, πολύ αδιαφανή στις οικονομικές της πρακτικές, όπου τόσο τα εμπορικά συστήματα όσο και τα πολιτικά συστήματα, η οικονομία — ο τρόπος διαχείρισης της — είναι εντελώς διαφορετικά από αυτό που ο δημοκρατικός κόσμος θέλει».
Ο ίδιος κατηγόρησε επίσης την Κίνα ότι χρησιμοποιεί τις πολιτικές του ΠΟΕ προς όφελός της, πλημμυρίζοντας τις αγορές με προϊόντα σε χαμηλές τιμές που συχνά δεν πληρούν τα πρότυπα ποιότητας.
Φιλοδοξίες για τους ημιαγωγούς
Ο ινδός υπουργός Εμπορίου υποστήριξε επίσης ότι η Ινδία θα γίνει χώρα ημιαγωγών «plue one», για την Ταϊβάν. Τι σημαίνει αυτό; Το “China Plus One” είναι η στρατηγική της Κίνας στην αλυσίδα εφοδιασμού που πτροτρέπει τις εταιρείες να διαφοροποιούν την παραγωγή και τις προμήθειες πέρα από την ίδια τη χώρα, πρκειμένου να μετριάσουν τους κινδύνους που συνδέονται με την πλήρη εξάρτηση από την αγορά ή την αλυσίδα εφοδιασμού μιας μεμονωμένης χώρας.
Στηρίζοντας αυτήν τη στρατηγική, ο Goyal πιστεύει ότι η Ινδία μπορεί να γίνει η εναλλακτική επιλογή για εταιρείες που θέλουν να διαφοροποιηθούν εκτός Ταϊβάν στον τομέα των ημιαγωγών.«Ενθαρρύνουμε τη βιομηχανία ημιαγωγών σε μεγάλο βαθμό.
Ξεκινήσαμε τη δημιουργία του οικοσυστήματος, το οποίο είναι απαραίτητο για να μπορέσουμε να δούμε όλο και περισσότερα χυτήρια να έρχονται στη χώρα για την πραγματική κατασκευή τσιπ», είπε ο Goyal.
«Αναμένουμε ότι η ζήτηση για προϊόντα ημιαγωγών θα είναι περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2030 και θα αυξηθεί εκθετικά στη συνέχεια», είπε, προσθέτοντας ότι το ενδιαφέρον για τη βιομηχανία ημιαγωγών της Ινδίας επεκτείνεται «ταχύτατα». Την ίδια στιγμή η Ινδία με εμφανή παρουσία στην εξόρυξη κρυπτονομισμάτων, περιμένει να δει τις κινήσεις των εταιρειών.
Η Ινδία θέλει να μπει δυνατά στο παιχνίδι των ημιαγωγών
Η Ινδία στοχεύει να καθιερωθεί ως σημαντικός κόμβος τσιπ παρόμοια με τις ΗΠΑ, την Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα, αναζητώντας ενεργά ξένες εταιρείες για να επενδύσουν παραγωγικά στη χώρα.
Χαρακτήρισε την Ινδία «ασφαλές λιμάνι» για τους επενδυτές στους ημιαγωγούς λέγοντας μεταξύ άλλων: «Παρέχει μια εναλλακτική λύση όπου θα έχετε πάντα έναν νέο πληθυσμό, τεράστια ζήτηση και θα έχετε το κράτος δικαίου να το υποστηρίξετε. Νομίζω ότι είναι μια εξαιρετική περίπτωση».
Η στρατηγική τσιπ της Ινδίας έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά: την προσέλκυση ξένων εταιρειών για να ιδρύσουν δραστηριότητες και να επενδύσουν στη χώρα, καθώς και τη δημιουργία συνεργασιών με άλλες μεγάλες χώρες ημιαγωγών, όπως οι ΗΠΑ. Το 2021, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα πρόγραμμα κινήτρων 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τον κλάδο, το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο σε ξένες εταιρείες.
Από το 2024, η Ταϊβάν, η παγκόσμια δύναμη παραγωγής τσιπ, αναμένεται να κατέχει περίπου το 44% του παγκόσμιου μεριδίου αγοράς, ακολουθούμενη από την Κίνα με 28% και τη Νότια Κορέα με 12%, σύμφωνα με έκθεση. Οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία αντιπροσωπεύουν 6% και 2%, αντίστοιχα.
Πηγή: ot.gr
