Λιγότερες από 20 ημέρες έχουν μείνει έως ότου το διασημότερο
καρναβάλι στον κόσμο, αυτό του Ρίο ντε Τζανέιρο, «ανοίξει» τις
πύλες του για να υποδεχτεί πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά της Γης και
φυσικά τις 14 καλύτερες σχολές σάμπα του Ρίο οι
οποίες θα ξεδιπλώσουν όλη τη δημιουργικότητα και τις καινοτομίες
τους. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει το διάσημο καρναβάλι με τον
δρόμο της «κολάσεως» στη Βραζιλία; Βασικά, η αφετηρία του είναι ο
δρόμος της «κολάσεως»…
Ένας δρόμος, τεράστια
συμφέροντα
Το διάσημο καρναβάλι ξεκινά στο Μανάου, τη
μητρόπολη του Αμαζονίου στη Βραζιλία. Ελάχιστοι ίσως το γνωρίζουν
αυτό, δεδομένου ότι η καρναβαλική παρέλαση λαμβάνει χώρα στο Ριο
ντε Τζανέιρο.
Το Μανάου βέβαια των 2 εκατ. κατοίκων δεν τράβηξε ποτέ τα
βλέμματα πάνω του παρά το γεγονός ότι πρόκειται και για μια
σημαντική βιομηχανική περιοχή της Βραζιλίας στην οποία
δραστηριοποιούνται εταιρείες κολοσσοί όπως η Microsoft, η Samsung,
η Harley Davidson κ.α., όπου παράγουν τα προϊόντα τους με
άκρως ευνοϊκούς φορολογικούς όρους. Και το σημαντικότερο,
μεταφέρουν τα πάντα, μέσω του νερού.
Το Μανάου δεν έχει καμία οδική σύνδεση με το κέντρο της
χώρας. Υπάρχουν μόνο κάποιοι δρόμοι, περισσότερο
χωματόδρομοι, οι οποίοι κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1970 και
δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση αξιόπιστες λύσεις για όσους θέλουν
να μεταφέρουν τα προϊόντα τους με ασφάλεια.
Μάλιστα ακόμα και ο κεντρικός δρόμος, είναι και αυτός χωμάτινος
και πρόκειται για τον ομοσπονδιακό BR-319 που οδηγεί από το
Μανάου προς τα νοτιοδυτικά, στην άκρη του δάσους, μια
απόσταση όση από τη βόρεια στη νότια Γερμανία!
Τελευταία λοιπόν γίνεται λόγος πως ο δρόμος αυτός πρέπει να
φτιαχτεί. Να «πέσει» άσφαλτος, να μεταμορφωθεί σε έναν
σύγχρονο αυτοκινητόδρομο που θα συνδέει όχι μόνο το Μανάου
με την ενδοχώρα αλλά και πλήθος άλλων περιοχών που βρίσκονται
παράπλευρα του δρόμου αυτού!
Ακόμα και ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Λούλα ντα Σίλβα, δήλωσε προ
ημερών ότι «ο δρόμος πρέπει να ξαναφτιαχτεί από την αρχή. Ωστόσο,
τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι σημαντικά και οφείλουμε να βρούμε
την καλύτερη δυνατή λύση» τόνισε χαρακτηριστικά.
Στον αντίποδα, η υπουργός Περιβάλλοντος της Βραζιλίας, Μαρίνα
Σίλβα, είναι ενάντια στην υλοποίηση αυτού του
έργου και σύμφωνα με πληροφορίες θα κάνει ότι μπορεί για
να μην γίνει πράξη.
Η Greenpeace αντιτίθεται όμως και αυτή στην κατασκευή του
δρόμου. Μέσω του εκπροσώπου της, Χόρχε Ντάντας, προχώρησε σε μια
ανακοίνωση τονίζοντας ότι σε περίπτωση που τελικά υλοποιηθεί αυτός
ο δρόμος, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην αποψίλωση του δάσους, στην
παράνομη κοπή ξυλείας και στην αναζήτηση χρυσού, που θα οδηγήσει σε
περαιτέρω και μη αναστρέψιμη ζημιά στο οικοσύστημα της
περιοχής.
Ωστόσο, σύμφωνα με την Greenpeace η Κάτω Βουλή της Βραζιλίας
έχει εγκρίνει ήδη από τον Δεκέμβριο το νομοσχέδιο που
κατατάσσει τον BR-319 στα έργα «σημαντικής υποδομής» εντάσσοντας
τον μάλιστα στο Ταμείο χρηματοδότησης του
Αμαζονίου.
Το εν λόγω ταμείο, χρηματοδοτείται κυρίως από τη Νορβηγία με 1,2
δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ και η Γερμανία συνεισφέρει το ένα δέκατο
αυτών των χρημάτων. Το παράδοξο βέβαια είναι πως εάν τελικά ο
δρόμος γίνει, θα υλοποιηθεί αποκλειστικά με γερμανικά
κονδύλια…
