Δέκα χρόνια μετά την αρχική πρόταση της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, υιοθετήθηκαν πανευρωπαϊκά νέες κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση της υψηλής χοληστερόλης, οι οποίες εστιάζουν σε πιο επιθετική φαρμακευτική αγωγή νωρίτερα, αποφυγή συμπληρωμάτων διατροφής και άμεση χορήγηση στατίνης σε ασθενείς με καρκίνο που κάνουν χημειοθεραπεία. Η κακή χοληστερόλη (LDL) επιβεβαιώνεται ως κύριος παράγοντας κινδύνου.
Οι οδηγίες έχουν ήδη δημοσιευτεί στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «European Heart Journal», σηματοδοτώντας ένα ορόσημο για την πρόληψη και θεραπεία των καρδιαγγειακών παθήσεων στην Ευρώπη.
Οι τρεις βασικοί άξονες – Τι αλλάζει
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λιπιδιολογίας Δημήτρης Ρίχτερ, εκ των συγγραφέων των νέων κατευθυντήριων οδηγιών, σε συνέντευξη του στο Πρακτορείο Fm και στην Τάνια Μαντουβάλου, ανέφερε ότι αυτές στηρίζονται σε τρεις βασικούς άξονες:
1. Είμαστε πιο επιθετικοί, πιο νωρίς στα φάρμακα. Δίνουμε συνδυασμούς, δηλαδή στατίνες που πάντα δίνουμε, μαζί όμως με εζετιμίμπη. Π.χ. αν κάποιος πάθει έμφραγμα, και δεν φτάνει μία στατίνη να μειώσει τη χοληστερίνη του γιατί είναι υψηλή, πρέπει να αρχίσει άμεσα η φαρμακευτική αγωγή με συνδυασμό. Αυτό είναι κάτι το οποίο είχαμε προτείνει σαν Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία, εδώ και μία δεκαετία, αλλά τώρα υιοθετήθηκε και πανευρωπαϊκά.
2. Για πρώτη φορά υπάρχει σύσταση να μην δίνουμε συμπληρώματα διατροφής. Πολύς κόσμος παίρνει συμπληρώματα Ω3, νομίζοντας ότι έτσι θα ρίξει τη χοληστερίνη του. Τα περισσότερα εξ αυτών δεν πρέπει να λαμβάνονται, είτε γιατί δεν βοηθούν, είτε γιατί πολλά από αυτά δεν έχουν καθόλου αποδεδειγμένη ασφάλεια. Τα μόνα Ω3 τα οποία συνιστώνται είναι αυτά που μπορούν να συνταγογραφηθούν σε ασθενείς με υψηλά τριγλυκερίδια.
3. Σε ασθενείς που έχουν καρκίνο, κάνουν χημειοθεραπεία και είναι υψηλού κινδύνου για να τους πειράξει η χημειοθεραπεία την καρδιά, συνιστάται να παίρνουν άμεσα στατίνη, διότι προστατεύει τον καρδιακό μυ».
Η κληρονομικότητα σε καρδιολογικές νόσους
Επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά σαν κύριος παράγοντας κινδύνου η κακή χοληστερίνη, η LDL, την οποία πρέπει να την ρίχνουμε, όσο γίνεται περισσότερο και όσο γίνεται νωρίτερα τονίζει ο διακεκριμένος καρδιολόγος και επισημαίνει: «Σε μία εποχή που με το πρόγραμμα ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΩ, όλοι ασχολούνται μόνο με την λιποπρωτείνη άλφα Lp(α) είναι σημαντικό να θυμηθούμε ποια είναι η πραγματικότητα.
Η Lp(a) επιβεβαιώθηκε και από αυτές τις οδηγίες ότι είναι ένας δευτερεύων παράγων κινδύνου και το όριο δεν είναι το 30 που έχουν τα περισσότερα εργαστήρια, αλλά το 50. Ο κύριος παράγων κινδύνου, είναι η LDL». Τι θα πει όμως η αντιμετώπιση της LDL νωρίτερα; «Η καθυστέρηση στην έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής έχει φανεί ότι στοιχίζει σε πρόγνωση.
Δηλαδή, οι άνθρωποι που πήραν φάρμακο στα 45 έναντι αυτών που πήραν στα 50, στα 60 τους χρόνια εμφάνισαν σε αντιστοιχία πολύ λιγότερα εμφράγματα. Από τη στιγμή που κάποιος δεν μπορεί να ρυθμιστεί με την αλλαγή του τρόπου ζωής δεν πρέπει να καθυστερεί την έναρξη της αγωγής».
Όσον αφορά την κληρονομικότητα σε καρδιολογικά συμβατά π.χ έμφραγμα, ο κύριος Ρίχτερ παρατηρεί ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη παρεξήγηση: «Έρχονται άνθρωποι πανικοβλημένοι και μας λένε ότι επειδή οι γονείς τους έπαθαν έμφραγμα στα 70 ή τα 80, υπάρχει κληρονομικότητα. Αυτό είναι λάθος. Κι αυτό γιατί εμείς θεωρούμε ότι υπάρχει κληρονομικότητα στους άντρες στα 55 και στις γυναίκες έως τα 60. Πχ να έχει πάθει έμφραγμα ένας πατέρας μέχρι τα 55, ή μία μητέρα έως την ηλικία των 60.
