Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μετατίθεται στο μέλλον. Η αυξημένη απασχόληση και η μείωση του προσδόκιμου ορίου επιβίωσης – λόγω της Covid19 – «μετέφερε» σε μελλοντικό χρόνο την ενεργοποίηση της αναπροσαρμογή των ορίων ηλικίας.
Προσφάτως ο αρμόδιος υφυπουργός, Π. Τσακλόγλου εξήγησε πως δεν υφίσταται – άμεσα – λόγος να υπάρξει ανάλογο μέτρο καθώς τα έσοδα του συστήματος αυξάνονται, εξαιτίας της αύξηση της απασχόλησης, ενώ τα όρια εξόδου έχουν – ήδη – «μεταφερθεί» μετά το 62ο έτος της ηλικίας.
«Το ασφαλιστικό σύστημα έχει πάρει ανάσες», τόνισε χαρακτηριστικά, χωρίς ωστόσο να αποκλείσει ότι κάτι ανάλογο, μπορεί να γίνει στο μέλλον.
«Η νομοθετημένη ρήτρα σύνδεσης του ορίου συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο επιβίωσης, κάποτε θα ενεργοποιηθεί» σημειώνει ο υφυπουργός, όχι όμως άμεσα.
Το δημογραφικό πρόβλημα
Η συζήτηση για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης έχει ανοίξει εκ νέου, λόγω των δραματικών στοιχείων που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ γύρω από το δημογραφικό πρόβλημα.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα οξυμένο εθνικό πρόβλημα το οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα, αναφέρει χαρακτηριστικά ο υφυπουργός και σημειώνει τις πρόσφατες αναφορές του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στην ανάγκη στήριξης της οικογένειας και συνολικά της κοινωνίας.
Αναφερόμενος στην τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ασφαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη ο κ. Τσακλόγλου σημειώνει ότι εξαιτίας της βελτίωσης που παρουσιάζουν τα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος της Ελλάδος, η ΕΕ μας εντάσσει στα 10 βιώσιμα ευρωπαϊκά συστήματα, υπό την προϋπόθεση ότι θα διατηρήσουμε τους ίδιους κανόνες.
Υπενθυμίζεται, ότι χώρα μας τα τελευταία δέκα έτη έχει λάβει – επανειλημμένως – μέτρα γύρω από τις παραμέτρους του ασφαλιστικού συστήματος, με αποτέλεσμα τα γενικά όρια εξόδου να διαμορφωθούν από το 62ο έτος έως το 67ο έτος της ηλικίας.
Ταυτοχρόνως, από το 2010 έως το 2015 καταγράφηκε αύξηση του προσδόκιμου ζωής (περίπου 7 έως 12 μήνες), ενώ κατά την περίοδο 2015-2020 δεν φαίνεται να υπάρχει αντίστοιχη αύξηση.
Τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της πανδημίας το προσδόκιμο ζωής έχει υποχωρήσει, οπότε και οι ειδικοί εκτιμούν ότι δεν απαιτείται – άμεσα – ανοίξει συζήτηση για αύξηση των γενικών ορίων.
Οι μελέτες
Ωστόσο μελέτες διεθνών οίκων αλλά και Ελλήνων εμπειρογνωμόνων δείχνουν ότι η επιδείνωση των δημογραφικών στοιχείων θα θέσει – αργά η γρήγορα – τα επώδυνα διλήμματα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του δημογραφικού στο ασφαλιστικό σύστημα.
Η μελέτη για το δημογραφικό εκτιμά ότι το προσδόκιμο ζωής θα αυξάνεται – συνεχώς – μέχρι το 2065. Στην περίπτωση αυτή το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, εκτιμάται ότι θα επιβαρυνθεί – μόνο εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής – κατά 49,4 δισ. ευρώ. Ως εκ τούτου για την χρηματοδότηση της επιβάρυνσης του συστήματος, θα πρέπει να βρεθούν επιπλέον πρόσθετοι πόροι ύψους 0,5% του ΑΕΠ.
Διαφορετικά απαιτούνται εφιαλτικά μέτρα όπως η μείωση των συντάξεων κατά 30%, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 73 έτη έως το 2060 η αύξηση των εισφορών για την κύρια σύνταξη από 20% που είναι σήμερα σε 27% και στην επικουρική από 6% σε 8,1%.
Πηγή: ΟΤ
