Τα ελαστικά χαμηλής αντίστασης κύλισης έρχονται
για να βοηθήσουν την αυτοκινητοβιομηχανία στο σύνολό της να γίνει
πιο «καθαρή» με περιβαλλοντικούς όρους. Ωστόσο, στις περισσότερες
περιπτώσεις για να επιτευχθούν οι μειωμένες αντιστάσεις, πολλοί φοβούνται ότι αναπόφευκτα θυσιάζεται
ένα μέρος από την απόδοση του ελαστικού.
Ας δούμε, λοιπόν, πόσο μειώνεται η
κατανάλωση με αυτού του τύπου τα ελαστικά, αλλά και πόσο
επηρεάζεται το κράτημα, για να κρίνουμε αν αξίζει η επιλογή
τους ή όχι, ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτεραιότητές
μας.
Το σουηδικό μέσο ViBilagare έκανε μία πολύ μεγάλη δοκιμή για αυτό το
θέμα, στην οποία προχώρησε στη σύγκριση αρκετών
διαφορετικών ελαστικών. Ανάμεσα στα ελαστικά ξεχωρίζουμε εκείνα από
τις Continental, Michelin και Nokian, καθώς είναι οι μοναδικές που
εκπροσωπήθηκαν στη δοκιμή τόσο με «πράσινο» ελαστικό όσο και με
«κανονικό». Η Continental είχε τα
PremiumContact 6 και EcoContact
6, η Michelin τα Primacy
4 και e.Primacy, με τη
Nokian να έχει τα Hakka Blue 3 και Green
3.
Η δοκιμή έγινε σε πίστα με τη χρήση ενός
Volkswagen Golf, ενώ η διάσταση
των ελαστικών ήταν σε όλες τις περιπτώσεις η 205/55
R16, η πιο δημοφιλής σε όλο τον κόσμο.
Επιδόσεις στο
στεγνό
Η πρώτη δοκιμασία σε στεγνό οδόστρωμα έχει να
κάνει με το φρενάρισμα. Ανάλογα με την εταιρεία η διαφορά μεταξύ
πράσινων και κανονικών ελαστικών μπορεί να είναι από 0,3 μέτρα
(Michelin), μέχρι και 2,4 μέτρα (Nokian). Ενδεικτικά, το κανονικό
Michelin σταμάτησε το αυτοκίνητο στα 35,3 μέτρα, ενώ το πράσινο στα
35,6 μέτρα. Από την άλλη, το κανονικό Nokian χρειάστηκε 35,1 μέτρα
ενώ το πράσινο 37,5 μέτρα. Η καλύτερη επίδοση όλων ανήκε
στο κανονικό Continental με 34,2 μέτρα, τη στιγμή που το
πράσινο ελαστικό της ίδιας εταιρείας χρειάστηκε 36,3
μέτρα. Όσον αφορά το κράτημα, η δοκιμή γίνεται συγκρίνοντας
τον χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένας γύρος στην πίστα
δοκιμών. Όσο χαμηλότερος είναι ο χρόνος, τόσο καλύτερο
είναι το κράτημα του ελαστικού. Εδώ οι διαφορές είναι
μικρότερες καθώς κυμαίνονται από 0,6 δευτερόλεπτα στην περίπτωση
της Michelin (107,8 δευτερόλεπτα για την κανονική πρόταση των
Γάλλων και 108,4 δευτερόλεπτα για την πράσινη πρόταση), μέχρι 1,2
δευτερόλεπτα στην περίπτωση της Continental (107,1 δευτερόλεποτα
για το κανονικό ελαστικό και 108,3 δευτερόλεπτα για το πράσινο.
Επιδόσεις στο
βρεγμένο
Αφού ολοκλήρωσαν τις δοκιμασίες σε στεγνό οδόστρωμα, οι Σουηδοί
προχώρησαν σε αντίστοιχα τεστ με βρεγμένη άσφαλτο,
με το φρενάρισμα να είναι και πάλι το πρώτο στοιχείο που μέτρησαν.
Εδώ η μεγαλύτερη διαφορά σημειώθηκε ανάμεσα στις δύο προτάσεις της
Nokian με 5,1 μέτρα να χωρίζουν το ένα ελαστικό από το άλλο (28,6
μέτρα για το κανονικό το οποίο ήταν το καλύτερο όλων και 33,7 μέτρα
για το πράσινο), ενώ η μικρότερη διαφορά ήταν στην Continental με
4,4 μέτρα (29.8 μέτρα για το κανονικό και 34,2 μέτρα για το
πράσινο).
Στον τομέα του κρατήματος μετρήθηκε και πάλι το
γυρολόγιο με το κάθε ελαστικό. Οι δύο προτάσεις της Nokian
είχαν τη μικρότερη διαφορά με 2,2 δευτερόλεπτα (67,9 δευτερόλεπτα
για το κανονικό πετυχαίνοντας και την καλύτερη επίδοση όλων, έναντι
69,1 δευτερόλεπτα του πράσινου ελαστικού της εταιρείας), ενώ οι
προτάσεις της Continental απείχαν αρκετά μεταξύ τους με 3,6
δευτερόλεπτα να τις χωρίζουν (68,1 δευτερόλεπτα για την κανονική
πρόταση και 71,7 δευτερόλεπτα για την πράσινη).
Υδρολίσθηση
(Aquaplanning)
Η υδρολίσθηση είναι μία από τις καταστάσεις με τις οποίες
κανένας οδηγός δε θέλει να βρεθεί αντιμέτωπος, καθώς είναι πολύ
δύσκολη η αντιμετώπισή της. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι αντί το
νερό να μπαίνει ανάμεσα στις αυλακώσεις του ελαστικού και να
φεύγει, μαζεύεται κάτω από αυτό και δημιουργείται ένα λεπτό
στρώμα (σα φιλμ). Αυτό σημαίνει ότι πλέον το ελαστικό δεν
ακουμπάει στην άσφαλτο αλλά είναι πάνω σε αυτό το στρώμα νερού,
οπότε ο οδηγός χάνει τελείως τον έλεγχο και μετατρέπεται σε
επιβάτη.
Για να αξιολογήσουν το κάθε ελαστικό απέναντι σε αυτό το
φαινόμενο οι Σουηδοί κατέγραψαν ποια είναι η ταχύτητα στην οποία η
εκάστοτε πρόταση έχανε την επαφή με το δρόμο. Δηλαδή σε
ποια ταχύτητα εμφανιζόταν το φαινόμενο της υδρολίσθησης. Η
καταγραφή όμως έγινε σε δύο καταστάσεις, σε ευθεία γραμμή αλλά και
με τους τροχούς στριμμένους.
Σε ευθεία γραμμή τη σημαντικότερη απόσταση
συναντάμε στις δημιουργίες της Michelin, με το «πράσινο» ελαστικό
να χάνει πρόσφυση στα 75,2 km/h και το κανονικό στα 84,9 km/h (9,7
km/h διαφορά). Αντίθετα, τα προϊόντα της Nokian βρίσκονταν πιο
κοντά μεταξύ τους αφού στο «πράσινο» η υδρολίσθηση ήρθε στα 79,4
km/h και στο κανονικό στα 81,8 km/h (2,4 km/h διαφορά).
Στη δοκιμή υδρολίσθησης με στριμμένους τροχούς,
ένα παράδοξο είναι ότι σε η Michelin έχει την καλύτερη αλλά και τη
χειρότερη επίδοση μεταξύ των τριών εταιρειών. Το κανονικό της
ελαστικό έχασε πρόσφυση στα 68,9 km/h, ενώ το πράσινο εμφάνισε
υδρολίσθηση ήδη από τα 64 km/h. Στον αντίποδα, η Nokian βρέθηκε
ακριβώς στο μέσο της κατάταξης με τα δύο ελαστικά να έχουν ακριβώς
την ίδια επίδοση, καθώς η υδρολίσθηση εμφανίστηκε στα 67,3
km/h.
Πόσο μειώνουν την κατανάλωση τα
οικολογικά ελαστικά;
Έχοντας συγκρίνει τις επιδόσεις, είχε έρθει η στιγμή να
διαπιστωθεί αν τα πράσινα ελαστικά κάνουν όσα υπόσχονται
στον τομέα της κατανάλωσης καυσίμου. Οι Σουηδοί έκαναν δύο
μετρήσεις για να το βρουν.
Η πρώτη ήταν η καταγραφή της αντίστασης κύλισης
της κάθε πρότασης. Η αντίσταση κύλισης μετριέται σε kg/t
(κιλά/τόνο). Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα σε πράσινο και κανονικό
ελαστικό βρέθηκε στην Michelin με 2,23 kg/t, τη στιγμή που στη
Nokian οι δύο προτάσεις απείχαν 1,94 kg/t. Όσο για την
κατανάλωση, στην Michelin σημειώθηκε η μικρότερη επίδραση
με 0,16 lt/100 km, ενώ η μεγαλύτερη σημειώθηκε στη Nokian με την
εξοικονόμηση από την επιλογή του πράσινου ελαστικού να φτάνει τα
0,32 lt/100 km.
Ακόμα και αν πάρουμε τις δύο πιο ακραίες τιμές
ανεξάρτητα από τη μάρκα κατασκευής, η διαφορά στην κατανάλωση δεν
ξεπερνά τα 0,42 lt/100
km. Τα Continental EcoContact 6 είναι εκείνα που
πετυχαίνουν τη χαμηλότερη όλων με 5,07 lt/100 km, ενώ τα Nokian
Hakka Blue 3 είναι εκείνα με τα οποία καταγράφεται η μεγαλύτερη
τιμή, με 5,49 lt/100 km.
Επιδόσεις ή
οικονομία;
Από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι τα ελαστικά μειωμένης
αντίστασης κύλισης έχουν σε κάθε περίπτωση χειρότερες
επιδόσεις από τα συμβατικά, όμως η διαφορά
αυξομειώνεται ανάλογα με τον τομέα που εξετάζουμε.
Η
διαφορά στο στεγνό δρόμο είναι μικρή, ενώ στη βρεγμένη άσφαλτο
μεγαλώνει πολύ, για κάποια ζευγάρια. Όσον αφορά την
κατανάλωση υπάρχει και εκεί διαφορά, άλλοτε
μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη. Με αυτά τα δεδομένα, ο καθένας
μπορεί να εκτιμήσει αν προτιμά να θυσιάσει ένα μέρος από τις
επιδόσεις, για την όποια εξοικονόμηση στον τομέα της κατανάλωσης ή
όχι.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η δοκιμή έγινε στη
Σουηδία όπου οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες και ότι
χρησιμοποιήθηκε μια συγκεκριμένη πίστα δοκιμών. Αυτό σημαίνει ότι
τα ελαστικά ήταν κρύα οπότε δεν απέδιδαν τα μέγιστα, όμως από την
άλλη η άσφαλτος ήταν ιδανική. Αν οι δοκιμές γίνονταν στην
Ελλάδα που έχει υψηλότερες θερμοκρασίες όμως κατά πολύ
χειρότερη/γλιστερή άσφαλτο, δεν ξέρουμε ποιο θα
μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα.
Ποια είναι η άποψή σας; Θεωρείτε ότι είναι αρκετή η
οικονομία καυσίμου που προσφέρουν τα ελαστικά μειωμένης αντίστασης
κύλισης ή δεν αξίζει δεδομένης της μείωσης στις
επιδόσεις;
Πηγή: ViBilagare
