«Φτωχή σε λίπος, πλούσια σε φυτικές ίνες, με αρκετά φρούτα και λαχανικά»…
Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, η BNP Paribas επικαλείται τις αρετές της μεσογειακής διατροφής για να κάνει τις οικονομικές, και δημοσιονομικές φυσικά, συστάσεις της στην υπόλοιπη Ευρώπη!
Όπως εξηγεί, τα τελευταία δέκα χρόνια, οι χώρες της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) που σχηματίζουν το «μεσογειακό τόξο» (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα) ακολουθούν μια παρόμοια «διατροφή», με στόχο την βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους.
Ελληνική μεταμόρφωση…
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, η κρίση του ευρώ ανέδειξε τις αδυναμίες της ΟΝΕ. Ένας όγκος χρεών, που αφορούσαν κυρίως τις νότιες χώρες προς τις βόρειες, απειλούσαν να καταρρεύσουν λόγω έλλειψης της δυνατότητας προσαρμογών ισοτιμιών ή μεταβιβάσεων προϋπολογισμών.
Όπως συχνά συμβαίνει σε δύσκολες περιόδους, οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν με την ενίσχυση της διακυβέρνησης. Δημιουργήθηκε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, αγοράστηκαν μαζικά ομόλογα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ποσοτική χαλάρωση), κ.ά.
Όσον αφορά τη διόρθωση των εσωτερικών ανισοτήτων, αυτή ξεπέρασε τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στα κράτη-μέλη και περιλάμβανε και μια στροφή της οικονομικής πολιτικής των «υστερούντων» χωρών προς την πλευρά της προσφοράς. Δηλαδή ευελιξία στην αγορά εργασίας, έλεγχος του κόστους, διοικητική απλούστευση και υποστήριξη της καινοτομίας.
Ποια είναι τα αποτελέσματα;
Η BN Paribas αξιολογεί τις διαφορές στην ανταγωνιστικότητα των τιμών σε σχέση με το γερμανικό πρότυπο και παρακολουθούνται μέσω του κόστους εργασίας ανά μονάδα, δηλαδή της αναλογίας μεταξύ των ωριαίων μισθών και των εξόδων (κυρίως των κοινωνικών ασφαλίσεων του εργοδότη) και της ωριαίας παραγωγικότητας.
Η πρώτη παρατήρηση, που επιβεβαιώνει την εικόνα, είναι ότι η Ελλάδα έχει κάνει μια τεράστια προσπάθεια. Η πτώση του κόστους εργασίας της σε σχέση με αυτό της Γερμανίας δεν έχει μόνο διορθώσει την υπερβολή του παρελθόντος, αλλά έχει θέσει την ελληνική οικονομία σε μια ευνοϊκή ανταγωνιστική θέση, την καλύτερη που είχε από την ένταξή της στην ΟΝΕ.
Η Γαλλία βελτιώνει τη θέση της
Η αυστηρότητα των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα μπορεί να εκτιμηθεί από τον περιορισμό που τέθηκε στους ωριαίους μισθούς και τα συναφή έξοδα, τα οποία έχουν μειωθεί κατά 18% σε πραγματικούς όρους από το 2012.
Ενώ καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει προχωρήσει τόσο μακριά στον περιορισμό των μισθών, πολλές έχουν βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά τους με παρόμοιο τρόπο, με τη Γερμανία να διατηρεί ή να ενισχύει το πλεονέκτημα της παραγωγικότητας. Ως αποτέλεσμα, κυρίως μέσω του ελέγχου του κόστους εργασίας, η Ιταλία, η Ισπανία και, σε μικρότερο βαθμό, η Πορτογαλία, έχουν σημειώσει πρόοδο.
Όσον αφορά τη Γαλλία, δεν έμεινε πίσω. Στα τέλη του 2012, η έκθεση “Gallois” προειδοποιούσε για πολλαπλά σημάδια της πτώσης της, όπως το βάρος των εξόδων που σχετίζονται με την απασχόληση, την επιταχυνόμενη απώλεια μεριδίων αγοράς, τα επαναλαμβανόμενα εμπορικά ελλείμματα και την αποβιομηχάνιση.
Ακολούθησε μια στροφή στην κυβερνητική πολιτική υπέρ των επιχειρήσεων, η οποία συνεχίζεται από τότε. Ως αποτέλεσμα, όσον αφορά την ενδοευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, η γαλλική οικονομία συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που έχουν βελτιώσει σημαντικά τη θέση τους (η αύξηση του κόστους εργασίας της έχει μειωθεί κατά 18 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τη Γερμανία από το 2012).
Σε μια περίοδο που αμφισβητείται η κατάσταση των δημοσίων οικονομικών και οι παγκόσμιες συνθήκες εμπορίου δυσκολεύουν, αυτό αποτελεί έναν παράγοντα ανθεκτικότητας που πρέπει να επισημανθεί.
Πηγή ΟΤ
