Το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης εξέδωσε μία απόφαση-σταθμό με την οποία καταδικάζει δημοτική επιχείρηση του Ωραιοκάστρου, για την υπόθεση μίας 41χρονης ΑμεΑ η οποία έχασε τη ζωή της λόγω του συνεχούς μπούλινγκ που δεχόταν στην εργασία της.
Είναι σίγουρο ότι η απόφαση αυτή θα χρησιμοποιηθεί από χιλιάδες εργαζόμενους που έχουν υποστεί πολλά στο δύσκολο ελληνικό εργασιακό περιβάλλον.
Το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης είναι συγκλονιστικό καθώς όπως αναφέρει:
«Οι συνθήκες εργασίας της εκλιπούσας ήταν εκτάκτως δυσχερείς και ασυνήθιστες, διάγοντας μία μακρόχρονη και σφοδρή αντιδικία με την κοινωφελή δημοτική επιχείρηση και παρατεταμένη εργασιακή ανασφάλεια, που προκάλεσε την ψυχολογική και νευρική κατάπτωσή της, με αποτέλεσμα, μη έχοντας την ικανότητα να αποφασίσει λογικά, να δημιουργηθούν σε αυτήν τάσεις αυτοκαταστροφής και να προβεί σε κατανάλωση ουσιών, που οδήγησαν στον θάνατό της».
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης στο σκεπτικό της απόφασής του, που αποκαλύπτει η Voria, κατακεραυνώνει τη συμπεριφορά των υπευθύνων σε δημοτική επιχείρηση του Ωραιοκάστρου, απέναντι σε 41χρονη που ήταν άτομο με ειδικές ανάγκες και προσλήφθηκε με αυτό το δεδομένο και σε συγκεκριμένο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ.
Μάλιστα αποδίδει ευθύνες για τον θάνατο της γυναίκας, τονίζοντας ότι λόγω της πίεσης και του στρες που της προκάλεσαν οδηγήθηκε να καταναλώσει αλκοόλ και χάπια, με συνέπεια να χάσει τη ζωή της ύστερα από ισχαιμικό επεισόδιο.
Όπως περιγράφεται στην απόφαση 322/2024 που δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες, η 41χρονη που προσλήφθηκε ακριβώς για να βελτιωθεί η κατάσταση της υγείας της, έχοντας αναπηρία ποσοστού 67% λόγω ψυχικών διαταραχών, αντιμετώπισε ένα απολύτως εχθρικό περιβάλλον στην εργασιακή της θέση.
Με διάφορες προφάσεις κατήγγειλαν δύο φορές τη σύμβαση και παρά τις δικαστικές αποφάσεις που δικαίωναν την εργαζόμενη, η δημοτική επιχείρηση με διάφορες προφάσεις την απομάκρυνε ή την απομόνωνε.
«Η κατάστασή της επιδεινώθηκε λόγω του εργασιακού μπούλινγκ και αυτό δέχτηκε το δικαστήριο.
Κακομεταχειρίστηκαν ένα άτομο που αντιμετώπιζε πρόβλημα ψυχικής υγείας, το δικαστήριο δεν δέχτηκε ότι ήταν αυτοκτονία, αυτό επιχειρήθηκε από την πλευρά των αντιδίκων», σχολίασε στη Voria.gr ο δικηγόρος της οικογένειας της 41χρονης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος.
Η 41χρονη προσελήφθη στο πλαίσιο του προγράμματος «Νέες θέσεις εργασίας ΕΚΟ – ΑΜΕΑ» του ΟΑΕΔ, τον Ιανουάριο του 2018 με τετραετή σύμβαση που, όμως, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Τέσσερις μήνες μετά, σύμφωνα με την απόφαση, με το αιτιολογικό «δήθεν επικινδυνότητας» για την ίδια και τους συναδέλφους της, καταγγέλθηκε η σύμβαση.
Η 41χρονη προσέφυγε στα δικαστήρια, η καταγγελία – απόλυση χαρακτηρίστηκε παράνομη και καταχρηστική, ενώ μετά την απομάκρυνσή της είχαν προσλάβει άλλο άτομο στη θέση της. Και δεν έφτασε μόνον αυτό.
Τρεις ημέρες μετά την κοινοποίηση της απόφασης που υποχρέωνε την επιχείρηση να την απασχολεί, καταγγέλθηκε πάλι η σύμβαση, αυτή τη φορά για «δήθεν συκοφαντικές διαδόσεις προς τον προϊστάμενό της αντιδήμαρχο», όπως ακριβώς αναφέρει η απόφαση.
Η κατάστασή της διαρκώς επιδεινωνόταν καθώς το περιβάλλον ήταν εχθρικό, ενώ δεν της ανατέθηκε καμία εργασία.
«Ούτε ακόμη της παραχωρήθηκε γραφείο, απλώς καθόταν δίπλα στη γραμματέα, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα και μόνον παρακολουθούσε την εργασία εκείνης», τονίζεται στην απόφαση και σημειώνεται ότι ένας από τους λόγους πρόσληψής της ήταν να βελτιωθεί και η κατάσταση της υγείας της.
«Η σταθερότητα στο οικογενειακό και (ήπιο) εργασιακό περιβάλλον, με συγκεκριμένα όρια, θα βοηθούσε στην πρόληψη των εξάρσεων της νόσου.
Αντίθετα, όμως, όπως αποδείχτηκε, από το εργασιακό της περιβάλλον οδηγήθηκε σε απομόνωση, γεγονός που αποδιοργάνωνε τη συμπεριφορά της και παρουσίαζε λιποθυμικά επεισόδια, πράγμα που αντιμετώπιζαν στην υπηρεσία της με πανικό και εχθρότητα», εξηγείται στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης.
