Το δημογραφικό ζήτημα έχει κατοχυρωθεί στο δημόσιο διάλογο ως μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Το προσωνύμιο «Γηραιά ήπειρος», με το οποίο βάφτισαν οι ευρωπαίοι αποικιοκράτες τον εαυτό τους ως εύσημο ανωτερότητας έναντι των «νέων κτήσεων», είναι πλέον κυριολεξία. Το 21% του πληθυσμού της Ευρώπης είναι σήμερα άνω των 65 ετών και το 2050 θα προσεγγίζει το 30%. Για την Ελλάδα, που έχει ήδη την πρωτιά στον πιο γηρασμένο πληθυσμό της ΕΕ, το καμπανάκι χτυπάει διπλά.
Η μείωση των γεννήσεων αντιμετωπίζεται σχεδόν ως εθνική απειλή, με την κυβέρνηση να δίνει 2.400 ευρώ εφάπαξ για κάθε παιδιά που γεννιέται στη χώρα μας – κατά προτίμηση ελληνόπουλο ή έστω «ευρωπαιόπουλο». Οι προϋποθέσεις για να πάρουν το επίδομα και μετανάστες που ζουν, δουλεύουν και πληρώνουν φόρους στην Ελλάδα, που ήταν ούτως ή άλλως αυστηρές, από το 2024 έχουν αυστηροποιηθεί κι άλλο και απαιτούν «νόμιμη και μόνιμη διαμονή για 12 χρόνια συνεχώς».
Αν έχεις έστω για λίγους μήνες κενό, π.χ. δεν σου ανανέωσαν εγκαίρως τα χαρτιά ή ο εργοδότης δεν κόλλαγε ένσημα (όπως πάρα πολύ συχνά συμβαίνει), – δεν δικαιούσαι ούτε αυτό το ποσό. Το οποίο ούτως ή άλλως δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό των εξόδων που απαιτούνται για να μεγαλώσεις ένα παιδί, αφού στην πραγματικότητα το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα παραμένει αναιμικό, παρά τα επιδόματα-ψίχουλα στους φτωχότερους των φτωχών.
Ο Έλον Μασκ και η «πληθυσμιακή κατάρρευση»
Ο φασίστας Έλον Μασκ (ας μην ντρεπόμαστε να τον πούμε με το όνομά του, ο άνθρωπος το διατυμπανίζει με κάθε τρόπο), χτυπάει συνεχώς το καμπανάκι για το δημογραφικό και τοποθετεί την Ελλάδα στο χάρτη με «τη μια ντουζίνα χώρες που θα βιώσουν πληθυσμιακή κατάρρευση λόγω της μείωσης των γεννήσεων».
Αυτό σε καμία περιπτωση δεν σημαίνει ότι όποιος μιλάει για το δημογραφικό είναι αυτομάτως φασίστας και οπισθοδρομικός. Μας δείχνει όμως πόσο ολισθηρός είναι ένας δρόμος που βάζει στο ζύγι τις ζωές των ανθρώπων, μετρώντας πόσες λείπουν και πόσες περισσεύουν, πόσα παιδιά πρέπει να κάνει κάθε γυναίκα για να διατηρηθεί το «όριο αναπλήρωσης» του πληθυσμού (2,1 λένε οι ειδικοί κι εμείς έχουμε πέσει στο 1,3).
Ευγονική και δημογραφικό
Το τέρας, που καραδοκεί στις συζητήσεις περί υπογεννητικότητας, και άλλοτε κρύβεται, άλλοτε ξεμυτίζει δειλά και άλλοτε δείχνει περήφανο τη μουσούδα του, δεν είναι παρά ο παλιός, κακός, πατροπαράδοτος (στην κυριολεξία) δημογραφικός εθνικισμός, με μπόλικα στοιχεία ευγονικής.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι γυναίκες γενικώς δεν γεννάνε αρκετά παιδιά, αλλά ότι οι «δικές μας» γυναίκες, του έθνους μας, της φυλής μας ή της «λευκής και χριστιανικής» ηπείρου μας (όπως την φαντάζονται οι ευρωπαίοι ακροδεξιοί), δεν γεννάνε όσα παιδιά θέλουν οι πατέρες του έθνους. Τα άλλα παιδιά, των άλλων γυναικών, που δεν είναι «δικές μας», ας πάνε να πνιγούν στον πάτο της θάλασσας – στην κυριολεξία.
Πόσοι χωράνε στην Ευρώπη;
Χθες γιορτάσαμε την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού. Στο κέντρο της Αθήνας, χιλιάδες άνθρωποι άκουσαν από τους ομιλητές για τα ρατσιστικά εγκλήμαατα που διαπράττονται στην Ευρώπη – και στην Ελλάδα – με τις ευλογίες του κράτους και των αρχών, με θύματα ανάμεσά τους εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά. Αυτά τα παιδια που κατά τα άλλα τόσο πολύ λείπουν και είναι το μέλλον. Τα παιδια που χρειάζονται για να τροφοδοτήσουν το εργατικό δυναμικό της ΕΕ που συρρικνώνεται, να αιμοδοτήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία που αιμορραγούν και να ανεβάσουν την παραγωγικότητα της εργασίας, που υπολείπεται των άλλων ηπείρων, όπως προειδοποιεί έκθεση Nτράγκι.
Ο διασώστης Ιάσωνας Αποστολόπουλος στην ομιλία του αποκάλεσε το ναυάγιο της Πύλου, με θύματα πάνω από 600 πρόσφυγες, το φονικότερο ναυάγιο στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας, «το μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα στην ιστορία της Ευρώπης εν καιρώ ειρήνης». Άνθρωποι που δεν αφέθηκαν απλώς να πνιγούν, αλλά οδηγήθηκαν στο θάνατό τους, στο βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, «όχι γι’αυτο που έκαναν αλλά γι’αυτό που ήταν» – πρόσφυγες, μετανάστες, φτωχοί, μη λευκοί.
Όμως αν ρωτήσεις πολλούς συμπατριώτες μας, θα σου πουν ότι η ευθύν ανήκει (και) στους πινγμένους, αφού έρχονται «λαθραία», μέσω κυκλωμάτων «δουλεμπόρων-traffickers» – λες και τους δίνεται η δυνατότητα για νόμιμη διέλευση.
Το δεύτερο επιχείρημα, που δικαιολογεί τις επιχειρήσεις «αποτροπής» (τα pushbacks ντε που δεν γίνονται), είαι ο δεύτε ρο επιχείρημα είναι ότι «δεν χωράμε άλλοι» στην Ευρώπη. Δεν χωράνε άλλοι ξένοι εννοείται, γιατί οι ντόπιοι δεν φτάνουν.
Το τρίτο είναι ότι όσοι προέρχονται από την Ασία και την Αφρική, κυρίως οσοι είναι μουσουλμάνοι, δεν θα ενσωματωθούν ποτέ και θα «αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας». Οι εκατομμυριούχοι με τις Χρυσές Βίζες, από τις αυταρχικές μοναρχίες του Κόλπου είναι καλοδεχούμενοι, κι ας ασπάζονται τα πιο σκοταδιστικά δόγματα του Ισλάμ, γιατί για μας δεν είναι ουαχαμπίτες και σαλαφιστές αλλά επενδυτές.
Μετανάστες και κενές θέσεις εργασίας
Η μόνη παραχώρηση που μπορεί να γίνει, πάντα στο όνομα των πιέσεων του δημογραφικού, για την κάλυψη των κενών θέσεων (βαριάς και κακοπληρωμένης) εργασίας, είναι η ελεγχόμενη εισροή μεταναστών, για να δουλέψουν στις δουλειές που δεν καταδέχονται να κάνουν οι ντόπιοι.
Πρόκειται για ένα επιχείρημα που το «βλέπει» πλέον και η εθνικιστική δεξιά της Ευρώπης, υπό τον όρο ότι η «κάνουλα» θα ανοίγει εποχικά και κατά το δοκούν, και θα ξανακλείνει όταν δεν τους χρειαζόμαστε πια – εξού και οι διακρατικές συμφωνίες για εποχικούς, μετακλητούς εργάτε.
Η Ελλάδα το 2100 θα έχει 7,3 εκατ. πληθυσμό. Χωρίς μετανάστες θα έχει 5,8 εκατ.
Δημογραφικό και μετανάστες
O Guardian σε ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα για το δημογραφικό και τη μετανάστευση, οπτικοποίησε σε δύο διαφορετικούς χάρτες, την πληθυσμιακή εικόνα της Ευρώπης, σήμερα και ως το 2100, με και χωρίς μετανάστευση.
Ο πληθυσμός, που ούτως ή άλλως μειώνεται, χωρίς τις λεγόμενες «μεταναστευτικές ροές», θα συρρικνωθεί περισσότερο και ταχύτερα, οξύνοντας μια σειρά προβλήματα.
Τη στιγμή που η αντιμεταναστευτική πολιτική βρίσκεται σε άνοδο σε ολόκληρη την ΕΕ, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες έρχονται αντιμέτωπες τη συνεχή πληθυσμιακή γήρανση και τη μείωση των γεννήσεων.
Πρόκειται για ένα οξύμωρο σχήμα. Από τη μία η Ευρώπη-φρούριο, υψώνει όλο και μεγαλύτερα εμπόδια για να αποτρέψει την είσοδο μεταναστών και προσφύγων, με την ανερχόμενη ευρωπαϊκή (ακρο)δεξιά να ζητάει ακόμα περισσότερες απελάσεις και «αποτροπές εισόδου» (κοινώς «να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο»). Από την άλλη αναγνωρίζει ως μείζον πρόβλημα το δημογραφικό και εκπονεί στρατηγικές για την αντιμετώπισή του, που προβλέπουν συνήθως τη δουλειά ως τα γεράματα.
Όπως αναφέρει ο Guardian, οι τελευταίες προβλέψεις της Eurostat, δείχνουν ότι ο πληθυσμός του μπλοκ θα είναι κατά 6% μικρότερος μέχρι το 2100 με βάση τις τρέχουσες τάσεις. Θα πέσει στα 419 εκατομμύρια, από 447 εκατομμύρια σήμερα.
Αλλά αυτή η μείωση ωχριά σε σύγκριση με το σενάριο της Eurostat χωρίς μετανάστευση. Χωρίς τη μετανάστευση, ο πληθυσμός της Ευρώπης το 2100 θα πέσει στα 295 εκατομμύρια, μειωμένος κατά το ένα τρίτο.
Οι βασικες συνέπειες της γήρανσης του πληθυσμού, προειδοποιούν οι ειδικοι είναι η βραδύτερη ανάπτυξη, επειδή το εργατικό δυναμικό θα συρρικνωθεί, και οι υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις, επειδή θα αυξηθούν οι συνταξιοδοτικές δαπάνες και η ζήτηση για υγειονομική περίθαλψη και φροντίδα των ηλικιωμένων», δήλωσε ο Σπρίνγκφορντ.
