Με «πράσινα» και ενεργειακά ακίνητα φλερτάρουν τα τελευταία χρόνια οι υποψήφιοι αγοραστές και οι τιμές έχουν πάρει την… ανιούσα.
Σε ολοένα και πιο σημαντικό παράγοντα αναδεικνύεται η ενεργειακή κλάση, καθώς ένα ακριβότερο, αλλά πιο «πράσινο» ακίνητο, έχει σημαντικά λιγότερο κόστος ψύξης/θέρμανσης, προσφέρει καλύτερη ποιότητα διαβίωσης και κρατά καλύτερα την αξία του σε βάθος χρόνου.
Η εκτίναξη των τιμών στην αγορά κατοικιών έχει απογειώσει και τις αποδόσεις, προσελκύοντας το ενδιαφέρον (και) μεγάλων εγχώριων επενδυτικών ακινήτων και εταιρειών ανάπτυξης.
Οι big business των μεγάλων «παικτών» στην αγορά κατοικίας έχει χρώμα πράσινο, δηλαδή κατασκευή σπιτιών υψηλής ενεργειακής κλάσης, είτε στο πάνω «ράφι» (πολυτελείς κατοικίες) είτε στο μεσαίο (σπίτια για οικογένειες με μέσα προς υψηλά εισοδήματα) είτε στον κλάδο των νέων επενδυτικών «προϊόντων» (εξυπηρετούμενα διαμερίσματα με σειρά παροχών στους ενοίκους τους που πωλούνται αδρά και φοιτητική κατοικία).
Οι τιμές στα ενεργειακά ακίνητα
Ανάλυση της ReDataset, του τμήματος Data & AI της Resolute Cepal Greece (RCG), αποτυπώνει πώς διαμορφώνονται η τιμή ανά τ.μ. και η κατανομή ακινήτων ανά ενεργειακή κλάση την περίοδο Οκτωβρίου 2024 – Απριλίου 2025.
Η ανάλυση περιλαμβάνει οικιστικά ακίνητα προς πώληση για το χρονικό διάστημα Οκτώβριος 2024 – Απρίλιος 2025, με τιμή ανά τ.μ. από 250 ευρώ έως 9.000 ευρώ, από ισόγειο μέχρι 8ο όροφο, με έτος κατασκευής από 1950 έως 2025 και έχει προσαρμοστεί η τιμή στον 1ο όροφο. Δεν έχουν συμπεριληφθεί ακίνητα σε κατάσταση «Υπό έκδοση» ή «Εξαίρεση» ενεργειακού πιστοποιητικού. Επιπρόσθετα ακίνητα με ίδια χαρακτηριστικά έχουν εξαιρεθεί στο ίδιο γεωγραφικό επίπεδο ως διπλότυπα.
Ο κεντρικός τομέας αντικατοπτρίζει την παλαιότητα του αθηναϊκού κτηριακού αποθέματος: στον Δήμο Αθηναίων το 34,5% των αγγελιών εντάσσεται στη Low κατηγορία, ποσοστό υπερδιπλάσιο εκείνου της Ηλιούπολης (15,1%).
Η ίδια διαφοροποίηση φαίνεται και στις τιμές καθώς τα «Low» ακίνητα της Αθήνας κινούνται μόλις στα 2020 ευρώ/τ.μ., ενώ τα «High» της Ηλιούπολης φτάνουν τα 3780 ευρώ/τ.μ.. Η σύνδεση ηλικίας με την ενεργειακή κατάταξη παραμένει εμφανής: περιοχές με νεότερο στοκ (Ηλιούπολη, Δάφνη-Υμηττός) παρουσιάζουν υψηλότερη συμμετοχή «High» και αντίστοιχες τιμές.
Στο βόρειο τομέα η High κατηγορία προσεγγίζει ή ξεπερνά το 50% σε τέσσερις από τους πέντε Δήμους.
Ενδεικτικά, ο Παπάγος-Χολαργός σημειώνει 48,3% «High» με μέση τιμή 4440 ευρώ/τ.μ.. Αντίθετα, η Κηφισιά συνδυάζει την υψηλότερη τιμή «High» (4470 ευρώ/τ.μ.) με το πιο ισορροπημένο ενεργειακό μίγμα, καθώς πάνω από τον μισό στόλο της (51,3%) ανήκει στη μέση κατηγορία. Το εύρος τιμών και ενεργειακών τάξεων υποδηλώνει ότι ακόμη και σε περιοχές υψηλού εισοδήματος, η παλαιότητα παραμένει κατανεμημένη άνισα.
Ο νότος της Αττικής, ιδίως οι παράκτιοι Δήμοι, παρουσιάζει το πιο «πράσινο» προφίλ: Άλιμος (63,9% «High») και Ελληνικό-Αργυρούπολη (59,5%) πρωταγωνιστούν, ενώ η Γλυφάδα συνδυάζει συνεχή ανανέωση κτιρίων με την υψηλότερη τιμή της Αττικής (5680 ευρώ/τ.μ. για «High»).
Αντίθετα, η Καλλιθέα, με ιστορικά μικρότερα διαμερίσματα, διατηρεί σημαντικό ποσοστό «Low» (23,7%) και χαμηλότερες τιμές. Η εικόνα επιβεβαιώνει ότι οι επενδύσεις αστικής ανάπλασης και παραλιακής ανάπτυξης ανεβάζουν τόσο τις ενεργειακές κλάσεις όσο και τις ζητούμενες τιμές.
Στον Δυτικό τομέα συναντούμε την πιο «οικονομική» Αττική: τιμές «Mid» μεταξύ 1880 – 1990 €/τ.μ. και «Low» γύρω στα 1.620 ευρώ/τ.μ. (Ίλιον, Αιγάλεω).
Παρά ταύτα, η Πετρούπολη ξεχωρίζει διότι πάνω από το μισό απόθεμά της (55,7%) ανήκει στη «High» με τιμή μόλις 2.810 ευρώ/τ.μ., υποδηλώνοντας ότι οι ανακαινίσεις ή τα νεόδμητα ακίνητα δεν συνεπάγονται απαραίτητα τιμές που παρατηρούνται σε περιοχές με υψηλότερο αγοραστικό προφίλ. Η περιοχή παραμένει ελκυστική για αγοραστές που επιζητούν καλή ενεργειακή απόδοση σε χαμηλότερο ύψος επένδυσης.
Οι Δήμοι του ευρύτερου Πειραιά εμφανίζουν μεγαλύτερη συγκέντρωση κτιρίων μέσης και χαμηλής απόδοσης: στο Κερατσίνι-Δραπετσώνα μόλις 29,7% είναι «High», ενώ οι τιμές «Low» κατρακυλούν στα 1.340 ευρώ/τ.μ..
Ο Πειραιάς καταφέρνει να ανεβάσει το μέσο ζητούμενο «High» στα 3.360 ευρώ/τ.μ., χωρίς όμως να μειώνει το σχεδόν 28% «Low». Το προφίλ παραπέμπει σε παλαιό οικιστικό απόθεμα και περιορισμένες ανακαινίσεις σε πολυκατοικίες της δεκαετίας ’60-’80.
Η ανατολική ζώνη παρουσιάζει έντονες αντιθέσεις. Η Βάρη-Βούλα-Βουλιαγμένη υπερέχει με μέσο «High» 5.840 ευρώ/τ.μ. και μόλις 5,3% «Low».
Αντίστροφα, η ορεινή περιοχή του Διονύσου καταγράφει τη χειρότερη επίδοση όλων των Αττικών Δήμων (64,8% «Low»), παρ’ ότι η τιμή «Low» φτάνει τα 2.620 ευρώ/τ.μ., το οποίο αποτελεί ένδειξη παλαιών μεγάλων μονοκατοικιών χωρίς ενεργειακές παρεμβάσεις. Ο Σαρωνικός δείχνει μείγμα δεύτερης κατοικίας όπου οι κατοικίες «Mid» συμπιέζουν το 57,4% του αποθέματος, κρατώντας τις τιμές σε μετριοπαθή επίπεδα.
Στο πολεοδομικό συγκρότημα, το κέντρο της Θεσσαλονίκης παραμένει «Mid»-βαρύ (60,2%) με μέση τιμή 2.290 ευρώ/τ.μ., αντανακλώντας τη δεκαετία ’70-’80 των πολυκατοικιών του.
Ο Δήμος Πυλαία – Χορτιάτης ξεπερνά όλους σε ποσοστό «High» (61,7%) αλλά κρατά την τιμή χαμηλότερα από την Καλαμαριά, αποδεικνύοντας ότι η ενεργειακή κλάση δεν διαμορφώνει μόνη της την αξία – μετρά και η θέση.
Οι περιφερειακές πόλεις εμφανίζουν έντονη ποικιλομορφία: τα παραθαλάσσια Χανιά συνδυάζουν υψηλή ενεργειακή επίδοση (40,8% «High») με την κορυφαία τιμή 3.770 ευρώ/τ.μ..
Στον αντίποδα, τα Τρίκαλα καταγράφουν ποσοστό «Low» 30,4% και τιμές κάτω από 1.000 ευρώ/τ.μ., επιβεβαιώνοντας ότι η ενεργειακή αναβάθμιση παραμένει πιο αργή στα ηπειρωτικά αστικά κέντρα. Η Καλαμάτα ξεχωρίζει ως θετικό παράδειγμα (55,1% «High»), πιθανότατα χάρη σε πρόσφατες τουριστικές επενδύσεις και ανακαινίσεις.
Πηγή: OT
