«Η Ελλάδα έχει ένα ισχυρό διεθνές κεφάλαιο», το οποίο «ενισχύεται πολύ όταν η χώρα επιδεικνύει συνέπεια και συνέχεια στον τρόπο που ασκεί τη διπλωματία της», υπογράμμισε ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε χαιρετισμό του στο ετήσιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων (ΕΕΔΔΔΣ) με θέμα «Ο πόλεμος στη Γάζα και το Παλαιστινιακό Ζήτημα» το βράδυ της Τετάρτης.
Όπως επεσήμανε, η Ελλάδα εφαρμόζει μια «εξωτερική πολιτική αρχών» και «δεν είναι συναλλακτική, δηλαδή δε βάζει σε κάθε περίπτωση ένα συμφέρον, το οποίο έχει να κάνει με το δούναι και λαβείν».
«Και δεν είναι και συγκυριακή», πρόσθεσε ο υπουργός, αναφέροντας πως αυτό μας «επιτρέπει να έχουμε μία πολύ σταθερή σχέση, μια ειλικρινή σχέση και να μπορούμε να είμαστε αξιόπιστοι συνομιλητές με περισσότερα ενδιαφερόμενα μέρη».
«Αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα είναι η Ελλάδα στο επίπεδο της Μέσης Ανατολής και της σύρραξης, έχει κρατήσει από την πρώτη ημέρα μια πάρα πολύ συνεπή στάση, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα», τόνισε χαρακτηριστικά.
Η διεθνής κοινότητα, αλλά και οι ίδιοι οι άμεσα εμπλεκόμενοι, εκτιμά «το ότι πρόκειται για μια στάση αρχής, να συνομιλούμε με όλα τα μέρη» με το Ισραήλ, έναν στρατηγικό μας εταίρο, με τον αραβικό κόσμο και την Παλαιστινιακή Αρχή και βεβαίως στους διεθνείς οργανισμούς.
«Θεωρούμε ότι θα έχουμε και ένα ισχυρό λόγο την επόμενη μέρα, όταν με το καλό τελειώσει αυτός ο εφιάλτης και τα πράγματα επιστρέψουν σε μια πιο κανονική κατάσταση», τόνισε.
Όπως ανέφερε ακόμη, η χώρα μας «είναι παρούσα με ένα κεφάλαιο διεθνούς διπλωματίας, το οποίο είναι -αισθάνομαι- αρκετά σημαντικό, ίσως δυσανάλογο σε σχέση με την γεωγραφική της έκταση».
Τόνισε δε πως το διπλωματικό κεφάλαιο που διαθέτει κάθε χώρα είναι η σύνθεση περισσότερων παραμέτρων, έχει να κάνει με την γεωπολιτική ισχύ, με την έκταση και τον πληθυσμό, με το πολιτικό και διπλωματικό προσωπικό και με όλη την ευρύτερη ισχύ που διαθέτει μία χώρα.
«Εν τέλει, το αν πηγαίνει καλά μία χώρα στον οικονομικό τομέα, ακόμα κι αν είναι μικρή όπως η Ελλάδα αντανακλά στο διεθνές κεφάλαιο που διαθέτει, είτε σε διεθνή φόρα, είτε σε επίπεδο διμερών σχέσεων», ανέφερε.
Στο κομμάτι της Μέσης Ανατολής η Ελλάδα είπε «το αυτονόητο»: «Ότι θα πρέπει, πρώτον, να καταδικαστεί η τρομοκρατία και η επιθετικότητα σε οποιαδήποτε μορφή. Δεύτερον, ότι θα πρέπει να γίνονται σεβαστές οι αξίες του Διεθνούς Δικαίου και ιδίως του Ανθρωπιστικού Δικαίου, δηλαδή του πολέμου, με πρώτο και πιο σημαντικό την προστασία των αμάχων. Τρίτον, ότι θα πρέπει να μην υπάρχει καμία περίπτωση χρήσης πολιτών ως ασπίδας, δηλαδή να μην έχουμε ούτε ομήρους, ούτε άλλης μορφής απάνθρωπης και αναξιοπρεπούς μεταχείρισης των ανθρώπων. Τέταρτον, να εξασφαλίζεται διαρκής και βιώσιμη ανθρωπιστική βοήθεια. Και, πέμπτον, να υπάρξει μια άμεση διεθνής διάσκεψη, η οποία θα ασχοληθεί όχι μόνο με το άμεσο ζήτημα, το οποίο είναι η ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός και η ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά επιπλέον να υπάρχει και η υποκείμενη συζήτηση, η οποία παράγει την κρίση, που έχει να κάνει με την μακραίωνη διαφορά στη Μέση Ανατολή».
