Η άποψη ότι η Πλεύση Ελευθερίας θα ξεφουσκώσει όταν τα Τέμπη πάψουν να κυριαρχούν στην επικαιρότητα δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται.
Οι δημοσκόποι, ο ένας μετά τον άλλο, διαπιστώνουν ότι εδραιώνεται στη δεύτερη θέση και δεν αποκλείουν πλέον ότι αυτό μπορεί να μην αλλάξει μέχρι τις εκλογές.Δύο είναι οι βασικοί λόγοι για του οποίους το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν φεύγει από τη δεύτερη θέση, από την οποία εκτόπισε το ΠΑΣΟΚ μετά τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη…
Ενας είναι ότι έχει γίνει το κύριο κόμμα διαμαρτυρίας και υποδέχεται την κοινωνική δυσφορία απέναντι στην κυβέρνηση, όχι μόνο για τους χειρισμούς μετά την τραγωδία των Τεμπών, αλλά για όλα, πείθοντας όλο και περισσότερους ότι ασκεί μαχητική και ριζοσπαστική αντιπολίτευση.
Αλλος είναι ότι έχει πολυσυλλεκτικότητα στις ψήφους που προσελκύει, με εισροές από όλα σχεδόν τα κόμματα (εκτός από τα ακροδεξιά).
Εχοντας, μάλιστα, τη μεγαλύτερη επιρροή στις νεαρές ηλικίες, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις, εφόσον δεν γίνει κάποιο μεγάλο λάθος, να σταθεροποιηθεί, δημοσκοπικά, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο διευθυντής της εταιρείας δημοσκοπήσεων Alco είπε στον ρ/σ Παραπολιτικά, συζητώντας με τον Δ. Τάκη, ότι αν το καλοκαίρι η Πλεύση Ελευθερίας εξακολουθεί να βρίσκεται στη δεύτερη θέση, η τάση αυτή θα είναι πολύ δύσκολα αναστρέψιμη στη συνέχεια.
ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι η Πλεύση Ελευθερίας φουσκώνει επειδή το Μέγαρο Μαξίμου την έχει επιλέξει ως αντίπαλο για να στήσει το δίλημμα “Μητσοτάκης ή χάος¨. Στη ΝΔ πιστεύουν το ακριβώς αντίθετο, ότι της έδωσαν χώρο τα συστημικά κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης, υιοθετώντας τη λαϊκιστική ρητορεία της και συνεργαζόμενα για την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης.
«Γίνατε ουρά της Κωνσταντοπούλου», «οι πολίτες πάντα προτιμούν το πρωτότυπο από το αντίγραφο» είναι δυο φράσεις που λέγονται από κυβερνητικά στελέχη εδώ και μήνες.
Ακόμη και αυτή η αντιπαράθεση, ποιος φταίει για τη δημοσκοπική εκτίναξη της Πλεύσης Ελευθερίας, ευνοεί το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου που πρωταγωνιστεί στην πολιτική συζήτηση.
Το αδύνατο σημείο της είναι ο προσωποπαγής χαρακτήρας του κόμματος και η έλλειψη προγράμματος σε συνδυασμό με την παρακαταθήκη του 2015-2016 όταν προέτασσε τη διαγραφή του χρέους και το κλείσιμο των ΜΜΕ της διαπλοκής.
Οτι το κόμμα ταυτίζεται με το πρόσωπο της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν είναι απαραίτητα κακό σε μια συγκυρία στην οποία η πυγμή του αρχηγού αρέσει σε πολλούς γιατί τους δημιουργεί ασφάλεια. Από την άλλη, όταν ένα κόμμα ανεβαίνει δημιουργούνται ουρές στον προθάλαμό του από ενεργούς ή επίδοξους πολιτικούς.
Για το πρόγραμμα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δίνει μια μάλλον καλή απάντηση λέγοντας ότι ένα κόμμα του 3% θα ήταν υποκριτικό να καταθέσει κυβερνητικό πρόγραμμα, αλλά τώρα που ο λαός της δίνει τέτοια εντολή, ετοιμάζεται και θα ετοιμάσει.
Το πιθανότερο είναι ότι η πορεία της Πλεύσης Ελευθερίας θα εξαρτηθεί από τα λάθη της Ζωής Κωνσταντοπούλου και των ανταγωνιστών της στον προοδευτικό χώρο, ενεργητικά και παθητικά, με δεδομένο ότι η συντήρηση της υπάρχουσας κατάστασης είναι προς όφελός της.
