Ακόμα και όταν οι ΗΠΑ τα βρήκαν σκούρα στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον, αρνήθηκε να χτυπήσει τους διαύλους τροφοδότησης των βορειοβιετναμέζων από την Κίνα. Φοβήθηκε μήπως συγκρουστεί με την Κίνα. Σήμερα, όμως, οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να κλιμακώσουν μια άλλου είδους σύγκρουση, αλλά σύμφωνα με ειδικούς αυτή δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά επανάληψη ενός «οικονομικού Βιετνάμ».
Η οικονομία των ΗΠΑ θα υποφέρει πάρα πολύ σε έναν εμπορικό πόλεμο μεγάλης κλίμακας με την Κίνα, τον οποίο τα σημερινά επίπεδα των δασμών που επιβλήθηκαν από τον Τραμπ, πάνω από το 100%, ήρθαν για να μείνουν.
Αυτό αναφέρει σε ανάλυση του στο περιοδικό Foreign Affairs, o πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Πέτερσον, Άνταμ Πόζεν.
«Η κυβέρνηση Τραμπ ξεκινά ένα οικονομικό ισοδύναμο του πολέμου του Βιετνάμ -έναν πόλεμο που σύντομα θα οδηγήσει σε τέλμα, υπονομεύοντας την πίστη στο εσωτερικό και στο εξωτερικό τόσο στην αξιοπιστία όσο και στην ικανότητα των ΗΠΑ» λέει.
Ο Πόζεν εκτιμά ότι στην πραγματικότητα, η οικονομία των ΗΠΑ θα υποφέρει περισσότερο από ό,τι η κινεζική, και η ταλαιπωρία θα αυξηθεί μόνο εάν οι ΗΠΑ κλιμακώσουν. Προσθέτει, δε, ότι αν και η κυβέρνηση Τραμπ νομίζει ότι παίζει άγριο παιχνίδι, στην πραγματικότητα θέτει την αμερικανική οικονομία στο έλεος της κινεζικής κλιμάκωσης.
Ανεργία και πληθωρισμός για Αμερικανούς
Ο ειδικός υπογραμμίζει ότι οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν ελλείψεις κρίσιμων εισροών που κυμαίνονται από βασικά συστατικά των περισσότερων φαρμακευτικών προϊόντων έως φθηνούς ημιαγωγούς που χρησιμοποιούνται σε αυτοκίνητα και οικιακές συσκευές έως κρίσιμα ορυκτά για βιομηχανικές διεργασίες συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής όπλων.
Το σοκ προσφοράς από τη δραστική μείωση ή τον μηδενισμό των εισαγωγών από την Κίνα, όπως ισχυρίζεται ότι θέλει να πετύχει ο Τραμπ, λέει ο Πόζεν, θα σήμαινε στασιμότητα, που είναι ο μακροοικονομικός εφιάλτη που σημειώθηκε τη δεκαετία του 1970 και στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, όταν η οικονομία συρρικνώθηκε και ο πληθωρισμός αυξήθηκε ταυτόχρονα.
«Σε μια τέτοια κατάσταση, η οποία μπορεί να είναι πιο κοντά από όσο πιστεύουν πολλοί, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και οι υπεύθυνοι χάραξης δημοσιονομικής πολιτικής έχουν μόνο τρομερές επιλογές και λίγες πιθανότητες να αποτρέψουν την ανεργία εκτός από την περαιτέρω αύξηση του πληθωρισμού» τονίζει.
Τι συμβαίνει στους πραγματικούς πολέμους
Στους πραγματικούς θερμούς πολέμους, ο Πόζεν θεωρεί καθαρή αυτοκτονία να προκληθεί ο αντίπαλος, εάν υπάρχουν βάσιμοι φόβοι ότι εισβάλει στη χώρα μας δίχως η τελευταία να έχει προλάβει να εξοπλιστεί.
«Αυτός είναι ουσιαστικά ο κίνδυνος της οικονομικής επίθεσης του Τραμπ: δεδομένου ότι η οικονομία των ΗΠΑ εξαρτάται εξ ολοκλήρου από κινεζικές πηγές για ζωτικά αγαθά (φαρμακευτικά αποθέματα, φθηνά ηλεκτρονικά τσιπ, κρίσιμα ορυκτά), είναι απερίσκεπτο να μην εξασφαλίζονται εναλλακτικοί προμηθευτές ή επαρκής εγχώρια παραγωγή πριν διακοπεί το εμπόριο. Κάνοντας το αντίστροφο, η αμερικανική κυβέρνηση προκαλεί αυτή ακριβώς τη ζημιά που λέει ότι θέλει να αποτρέψει».
Θα ζουν μέσα στην αβεβαιότητα οι Αμερικανοί
Υπενθυμίζεται ότι το 2024, οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών των ΗΠΑ στην Κίνα ήταν 199,2 δισ. και οι εισαγωγές από την Κίνα ήταν 462,5 δις. δολάρια, με αποτέλεσμα εμπορικό έλλειμμα 263,3 δισ. δολαρίων. Στο βαθμό που το διμερές εμπορικό ισοζύγιο προβλέπει ποια πλευρά θα «κερδίσει» σε έναν εμπορικό πόλεμο, το πλεονέκτημα βρίσκεται στην πλεονασματική οικονομία και όχι στην ελλειμματική, σύμφωνα με τον Πόζεν.
«Όλα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλώς μια διαπραγματευτική τακτική, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις και ενέργειες του Τραμπ και του Μπέσεντ. Αλλά ακόμη και με αυτούς τους όρους, η στρατηγική θα κάνει περισσότερο κακό παρά καλό» υπογραμμίζει.
Έτσι, το θεμελιώδες πρόβλημα με την οικονομική προσέγγιση του Τραμπ, για τον Πόζεν, είναι ότι θα χρειαστεί να πραγματοποιήσει αρκετές απειλές που θα πλήξουν τους Αμερικανούς, ώστε να είναι αξιόπιστη, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγορές και τα νοικοκυριά θα ζουν μέσα στην αβεβαιότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
«Οι Αμερικανοί και οι ξένοι θα επένδυαν λιγότερα παρά περισσότερα στην οικονομία των ΗΠΑ και δεν θα εμπιστεύονταν πλέον την κυβέρνηση των ΗΠΑ να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε συμφωνία, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη διευθέτησης ή συμφωνίας αποκλιμάκωσης μέσω διαπραγματεύσεων.» προειδοποιεί ο ειδικός.
Ως αποτέλεσμα, η παραγωγική ικανότητα των ΗΠΑ θα μειωνόταν αντί να βελτιωθεί, γεγονός που θα αύξανε μόνο τη μόχλευση που έχουν η Κίνα και άλλοι έναντι των ΗΠΑ.
Έτσι, μια καταστροφή είναι προδιαγεγραμμένη, όπως ακριβώς έδειχναν τα δεδομένα οδήγησαν στην αμερικανική ήττα στο Βιετνάμ, αν και οι αναλογίες του Πόζεν είναι κάπως τραβηγμένες.
