Πέρυσι, η μετανάστευση προς τη Βρετανία μειώθηκε κατά το ήμισυ.
Το τελευταίο τρίμηνο του 2024, 60.000 άτομα, μετακόμισαν στον Καναδά, από 420.000 στα μέσα του 2023.
Τον Απρίλιο, η καθαρή μετανάστευση προς την Αμερική επιβραδύνθηκε σε ετήσιο ρυθμό 600.000, μια τεράστια πτώση από τα 4 εκατομμύρια το 2023.
Και τον Μάρτιο, η μετανάστευση προς τη Νέα Ζηλανδία μειώθηκε κατά 80% από το υψηλότερο σημείο της στα τέλη του 2023.
Σχεδόν όπου κι αν κοιτάξεις, βλέπεις το ίδιο μοτίβο.
Μετά από μια τεράστια, πραγματικά άνευ προηγουμένου, αύξηση το 2022-23, η μετανάστευση προς τον «πλούσιο κόσμο» καταρρέει.
Τι θα σημαίνει αυτό για τις δυτικές οικονομίες;
Μέρος της μείωσης ήταν αναπόφευκτο, γράφει ο Economist.
Η αύξηση αντανακλούσε εν μέρει την «αναπλήρωση» μετά τη μείωση της μετανάστευσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας του covid-19, όταν οι κυβερνήσεις έκλεισαν τα σύνορα.
Η έλλειψη εργατικού δυναμικού στην οικονομία μετά τον covid έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί και η ανθρωπιστική κρίση στην Ουκρανία έχει περάσει την οξεία φάση της.
Ωστόσο, οι νέες πολιτικές διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο.
Όπως έχει γίνει εμφανές, οι πιο ριζοσπαστικές είναι αυτές των ΗΠΑ, όπου ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει ενισχύσει την επιτήρηση των συνόρων με το Μεξικό, από τα οποία έχουν περάσει εκατομμύρια άνθρωποι τα τελευταία χρόνια.
Τώρα σχεδόν κανείς δεν κάνει το ταξίδι.
Η κυβέρνηση Τραμπ έχει δυσκολέψει την απόκτηση βίζας για τους αλλοδαπούς.
Και ο αριθμός των πτήσεων απέλασης είναι σήμερα 25% υψηλότερος από ό,τι πριν από ένα χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε ο ανεξάρτητος ερευνητής Τόμας Κάρτραϊτ.
Όσοι θα ήθελαν να μεταναστεύσουν θα αποθαρρυνθούν επίσης από τις υψηλού προφίλ επιδρομές των υπαλλήλων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων.
Η Αμερική δεν είναι το μόνο μέρος όπου αυξάνονται οι απελάσεις.
Οι πολιτικές στην Ευρώπη
Το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους, οι κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ απέλασαν 30.000 υπηκόους τρίτων χωρών, περίπου 30% περισσότερους από ό,τι το προηγούμενο έτος.
Στην Ουγγαρία, οι απελάσεις τριπλασιάστηκαν, ενώ στην Ιρλανδία αυξήθηκαν από μόλις 80 το τελευταίο τρίμηνο του 2023 σε 465 στις αρχές του 2025.
Οι αλλαγές πολιτικής σε άλλες χώρες είναι λιγότερο ακραίες, αλλά εξακολουθούν να είναι σημαντικές.
Η Βρετανία εισάγει περιορισμούς στους υποψήφιους μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων αυστηρότερων γλωσσικών απαιτήσεων.
Ο Μαρκ Κάρνι, ο νέος πρωθυπουργός του Καναδά, επιβάλλει ανώτατο όριο στον αριθμό των μεταναστών.
Τελικά πώς επηρεάζουν την οικονομία οι μετανάστες;
Πολλοί πολιτικοί, και ορισμένοι οικονομολόγοι, υποστηρίζουν ότι η υψηλή μετανάστευση μειώνει το βιοτικό επίπεδο.
Υποστηρίζουν ότι οδηγεί σε μείωση των μισθών και αύξηση του κόστους στέγασης.
Ωστόσο αν αυτό ήταν αλήθεια, τότε η σημερινή μείωση της μετανάστευσης θα έπρεπε να αρχίζει να βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο.
Φυσικά, τα πρώτα στοιχεία δεν δείχνουν κάτι τέτοιο.
Έχοντας κερδίσει τις εκλογές με την υπόσχεση να μειώσουν τη μετανάστευση, οι πολιτικοί σε όλες τις πλούσιες χώρες θα πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της υλοποίησης αυτής της υπόσχεσης.
Το εργατικό δυναμικό και η ανεργία
Ας εξετάσουμε πρώτα την αγορά εργασίας. Η συνολική αύξηση των μισθών μειώνεται σε όλες τις προηγμένες οικονομίες, αντί να αυξάνεται όπως περίμεναν οι αντίπαλοι της μετανάστευσης.
Το ποσοστό ανεργίας επίσης αυξάνεται σταδιακά.
Στον Καναδά, έχει αυξηθεί κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες από το πρόσφατο χαμηλό του, μια από τις χειρότερες επιδόσεις μεταξύ των πλούσιων χωρών.
Αυτό δεν συνάδει με την ιδέα ότι οι μετανάστες κλέβουν τις θέσεις εργασίας των κατοίκων της χώρας υποδοχής.
Πράγματι, είναι πιο πιθανό ότι ορισμένοι από τους μετανάστες που έφυγαν είχαν προηγουμένως απασχολήσει ντόπιους εργαζομένους.
Η στεγαστική κρίση
Οι εξελίξεις στην αγορά κατοικιών δείχνουν μια παρόμοια εικόνα. Είναι αλήθεια ότι σε όλες τις πλούσιες χώρες από το 2022 έως το 2024 οι αγορές κατοικιών έφτασαν σε επίπεδα φρενίτιδας.
Τα ενοίκια εκτοξεύτηκαν και οι τιμές πώλησης παρέμειναν σταθερές, ακόμη και ενόψει των υψηλών επιτοκίων.
Έρευνες δείχνουν ότι η υψηλή μετανάστευση πιθανώς συνέβαλε σε αυτή την κατάσταση.
Μια μετα-ανάλυση των William Cochrane και Jacques Poot, αμφότεροι από το Πανεπιστήμιο του Waikato, διαπιστώνει ότι η αύξηση του μεταναστευτικού πληθυσμού μιας πόλης κατά 1% οδηγεί σε αύξηση των ενοικίων κατά 0,5-1%.
Ωστόσο, η μείωση της μετανάστευσης δεν έχει οδηγήσει μέχρι στιγμής σε φθηνότερη στέγαση.
Ο πληθωρισμός των ενοικίων παραμένει υψηλός, στο 5% σε ετήσια βάση στον πλούσιο κόσμο, και τους τελευταίους μήνες έχει μειωθεί πιο αργά από τον συνολικό πληθωρισμό.
Σε πολλές από τις χώρες όπου η μετανάστευση μειώνεται ταχύτερα, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Βρετανίας, οι τιμές των κατοικιών εξακολουθούν να αυξάνονται γρήγορα.
Η ισχυρή απόδοση της αγοράς κατοικιών συνάδει με μια άλλη ιδέα από την ακαδημαϊκή βιβλιογραφία: αν και οι μετανάστες μπορεί να αυξάνουν το κόστος της στέγασης, άλλοι παράγοντες έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Η θετική επιρροή των μεταναστών στην οικονομία
Μπορεί τα οφέλη μιας πιο μετριασμένης μετανάστευσης να καθυστερήσουν;
Ίσως.
Αλλά, από την άλλη πλευρά, οι μετανάστες δεν επιβαρύνουν μόνο το κόστος, αλλά και βελτιώνουν το βιοτικό επίπεδο.
Αυξάνουν τη ζήτηση στα δικά τους αγαθά και υπηρεσίες, αυξάνοντας έτσι την απασχόληση.
Τείνουν να αναλαμβάνουν εργασίες που δεν θέλουν οι ντόπιοι, επιτρέποντας στους οικοδεσπότες τους να ασχοληθούν με πιο προσοδοφόρα επαγγέλματα.
Και αποτελούν πηγή εργατικού δυναμικού στον κατασκευαστικό τομέα, που επιτρέπει την κατασκευή κατοικιών.
Έχοντας υποσχεθεί να ενισχύσουν τα σύνορα και να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο, οι δυτικοί πολιτικοί ενδέχεται να δυσκολευτούν να τηρήσουν το δεύτερο μέρος των υποσχέσεών τους.
