Η Εφοπλίστρια που Απαρνήθηκε τα Πλούτη και Έγινε Μοναχή και Ηγουμένη

Η Κατίγκω Λαιμού, κόρη της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας του Δημητρίου Λαιμού, γεννήθηκε μέσα στα πλούτη, όμως από μικρή ηλικία καθοδηγήθηκε από τον θείο λόγο, βρίσκοντας παρηγοριά και έμπνευση στην προσευχή. Ήδη από παιδί, περνούσε ώρες μπροστά στο εικονοστάσι του σπιτιού της, αδιαφορώντας για τις παραινέσεις των γονιών της να κοιμηθεί. Σε ηλικία μόλις 16 ετών, είδε όραμα τον ζώντα Χριστό, το οποίο έμελλε να σφραγίσει την πνευματική της αφύπνιση.

Ακολουθώντας το θέλημα των γονέων της, παντρεύτηκε τον Πανάγο Πατέρα, επίσης εφοπλιστή, με τον οποίο απέκτησαν τρία παιδιά. Το ζεύγος διήγε χριστιανικό και φιλάνθρωπο βίο, παραμένοντας προσκολλημένο στις αξίες της ορθόδοξης πίστης. Το σπίτι τους στο Ψυχικό λειτουργούσε περισσότερο ως άτυπο μοναστήρι: νηστείες, εκκλησιασμός, ολονυχτίες, ανοιχτές τράπεζες και γενναιόδωρη ελεημοσύνη, σε σημείο που παρακαθήμενοι εύρισκαν φάκελο με χρήματα μέσα στην πετσέτα τους.

Η πνευματική πορεία της οικογένειας δοκιμάστηκε σκληρά όταν ο Πανάγος Πατέρας προσβλήθηκε από σπάνιο καρκίνο. Η μικρή τους κόρη, Ειρήνη, με απλότητα παιδική και πίστη αγνή, παρακάλεσε τον Θεό να της μεταφέρει την ασθένεια του πατέρα της – προσευχή που, σύμφωνα με τους γιατρούς, εκπληρώθηκε με ανεξήγητο τρόπο: εκείνη αρρώστησε, εκείνος ανάρρωσε. Η Ειρήνη εκοιμήθη ως Μοναχή Μυρτιδιώτισσα σε ηλικία μόλις 21 ετών, με απόλυτη καρτερία.

Αυτή η απώλεια υπήρξε η αφορμή για την πραγμάτωση ενός τάματος οικογενειακού: την ανέγερση μοναστηριού. Με την παρότρυνση του Γέροντα Ιερώνυμου της Αιγίνης, αποφάσισαν να οικοδομήσουν την Ιερά Μονή στον τόπο καταγωγής τους, τις Οινούσσες, και όχι αλλού. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε το 1963, ενώ το καθολικό αγιογραφήθηκε από τον Κ. Γεωργακόπουλο σε σχέδια του Φώτη Κόντογλου.

Πριν ολοκληρωθεί η ανέγερση της Μονής, ο Πανάγος εκάρη Μοναχός Ξενοφών και εκοιμήθη το 1966. Την επόμενη χρονιά, η Κατίγκω εισήλθε και επίσημα στον μοναχικό βίο ως Μαρία Μυρτιδιώτισσα, με την ευχή του πνευματικού της. Σύντομα, ήρθε να προστεθεί στον πόνο της και ο θάνατος των δύο άλλων παιδιών της, Καλλιόπης και Διαμαντή, σε ηλικία μόλις 47 ετών.

Η Γερόντισσα Μαρία, παρά τη συντριπτική προσωπική απώλεια, δεν κάμφθηκε. Απάντησε στους συνομιλητές της με λόγια πίστης:

«Ο Θεός ούτε λαθεύει ούτε αδικεί», και

«Δεν είχα καμιά ατυχία. Ό,τι δίνει ή επιτρέπει ο Θεός είναι δώρο δικό Του».

Ηγουμενία με αρχοντιά και ταπείνωση

Κατά τη διάρκεια της ηγουμενίας της, η Μητέρα Μαρία υπήρξε πρότυπο μοναχικής αυταπάρνησης. Δίκαιη, στοργική, αλλά και αυστηρή, μεριμνούσε για κάθε πτυχή της ζωής της Μονής. Πολλές από τις κοπέλες που εργάζονταν στη βίλλα της στο Ψυχικό, ακολούθησαν τον δρόμο της και έγιναν μοναχές. Πραγματοποίησε πλήθος φιλανθρωπικών έργων, με προσφορές σε νοσοκομεία, ιδρύματα και ανθρώπους σε ανάγκη.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, το σώμα της κόρης της Ειρήνης, όταν έγινε η ανακομιδή, βρέθηκε σχεδόν άφθαρτο και ευωδίαζε, σημάδι αγιότητας για πολλούς. Σήμερα, αναπαύεται σε γυάλινη λάρνακα στο καθολικό της Μονής, πλάι στον πατέρα της Μοναχό Ξενοφώντα, τα δύο αδέλφια της και τη μητέρα τους Μαρία Μυρτιδιώτισσα.

Η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις Οινούσσες εγκαινιάστηκε το 1965

 και βρίσκεται πάνω από τον ειδυλλιακό όρμο Τσελεπί, ένα σημείο που, κατά την παράδοση και σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων, είχε καταφύγει ο Απόστολος Παύλος λόγω θαλασσοταραχής. Το μοναστήρι, με μοναδική θέα στο Αιγαίο και ατμόσφαιρα βαθιάς πνευματικότητας, αποτελεί ιερό τόπο προσευχής και περισυλλογής.

Η σημερινή αδελφότητα, υπό την καθοδήγηση της νέας Ηγουμένης, συνεχίζει το έργο της Μητέρας Μαρίας με πίστη, αφοσίωση και φιλοκαλία, διατηρώντας τη μνήμη και την παρακαταθήκη μιας ζωής θυσίας, αγάπης και αγιότητας.

Η Μαρία Μυρτιδιώτισσα δεν άφησε μόνο ένα μοναστήρι, αλλά έναν ολόκληρο πνευματικό κόσμο, χτισμένο όχι μόνο με πέτρα, αλλά με δάκρυα, πίστη και άδολη αγάπη στον Χριστό και τον άνθρωπο.