Μαφία και στην ξυλεία. Ενώ στα δάση του βόρειου Μαυροβουνίου τεράστιες ποσότητες ξυλείας καταστρέφονται λόγω ανεύθυνης διαχείρισης ή κόβονται και πωλούνται ως ημιτελές προϊόν (σανίδες) στις γειτονικές χώρες, το κράτος εισάγει ξύλινα δάπεδα από την Αυστρία. Αυτό μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, επισκεπτόμενος εξειδικευμένα καταστήματα στο Μπεράνε ή σε οποιαδήποτε άλλη πόλη.
Το ρεπορτάζ και οι αποκαλύψεις είναι από το RTCG.
«Το τετραγωνικό μέτρο πατώματος από την Αυστρία κοστίζει 12 ευρώ στο Μαυροβούνιο. Δεκάδες μικρές επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να το παράγουν μένουν αδρανείς, επειδή δεν έχουν πρώτες ύλες».
Αυτό τόνισε ένας επεξεργαστής ξυλείας στο RTCG (ΡαδιοΤηλεόραση Μαυροβουνίου).
Το κρατικό μέσο της βαλκανικής χώρας, υπενθύμισε ότι η ετήσια νόμιμη ποσότητα ξυλείας για κοπή ανέρχεται σε περίπου 600.000 κυβικά μέτρα.
Στην πραγματικότητα κόβονται έως και ένα εκατομμύριο κυβικά μέτρα.
«Όλη αυτή η ξυλεία καταλήγει να εξάγεται ως σανίδα, αντί να απασχολούνται οι τοπικοί επιχειρηματίες που διαθέτουν μηχανήματα για την παραγωγή πατώματος. Έτσι θα μπορούσαμε να το παράγουμε και να το εξάγουμε εμείς, αφού είναι προφανώς πολύ επικερδές», ανέφερε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη και μια μόνο μονάδα παραγωγής πατώματος στο βορρά θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του Μαυροβουνίου.
Με τον τρόπο αυτό η χώρα δεν θα χρειαζόταν να εισάγει προϊόντα από το εξωτερικό.
Προηγουμένως, επεξεργαστές ξύλου από το Ροζάι ανέφεραν στο RTCG ότι οι παράνομες δραστηριότητες με τη ξυλεία στην περιοχή συνεχίζονται.
Μάλιστα «πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που επιτρέπονται εξάγονται στο Κόσοβο. Η Μαφία είναι παντού», λένε…
Πρόβλημα στο Μαυροβούνιο
Όπως εξηγούν, ένας κυβικό μέτρο επεξεργασμένης σανίδας κοστίζει 190 ευρώ στο Μαυροβούνιο, ενώ στο Κόσοβο πωλείται για 270 ευρώ.
«Υπάρχει εταιρεία στο Ροζάι που εκδίδει έγγραφα εξαγωγής ακόμη και για μη αδειοδοτημένους επιχειρηματίες που δεν μπορούν να αποδείξουν την προέλευση της ξυλείας.
Έτσι εξάγεται και πωλείται στο Κόσοβο χωρίς πρόβλημα», δήλωσε επεξεργαστής ξυλείας από το Ροζάι.
Οι επιχειρηματίες του Κοσόβου, που εξαρτώνται από τη ξυλεία του Μαυροβουνίου, επεξεργάζονται το ξύλο σε πατώματα ή επενδύσεις τοίχων και τα εξάγουν κυρίως στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με το RTCG, η τελική παραγωγή στη χώρα δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς. Οι τοπικοί επεξεργαστές επισημαίνουν την ανάγκη ανάπτυξης μονάδων τελικής επεξεργασίας ξύλου.
Αν γινόταν αυτό θα ήταν κάτι που θα αύξανε τα έσοδα της χώρας και θα περιόριζε τις παράνομες δραστηριότητες.
«Γιατί να εξάγουμε σανίδες στο Κόσοβο, όταν θα μπορούσαμε να παράγουμε και να εξάγουμε εμείς τα πατώματα και τις επενδύσεις τοίχων στην Ελλάδα; Το Μαυροβούνιο θα είχε περισσότερα κέρδη, αλλά θα έχαναν όσοι πλουτίζουν αυτή τη στιγμή από αυτές τις δραστηριότητες», τόνισαν οι επεξεργαστές ξύλου.
Αντί για αυτό, η χώρα εισάγει πάτωμα από την Αυστρία, παρότι διαθέτει πλούσια δασική κληρονομιά, καταλήγει το RTCG.
Η πρακτική αυτή έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια πολύτιμων φυσικών πόρων για το Μαυροβούνιο και την οικονομική ζημία για τους τοπικούς παραγωγούς.
Αυτό καθώς η χώρα αναγκάζεται να εισάγει δάπεδα από το εξωτερικό, ενώ θα μπορούσε να τα παράγει εγχώρια.
Επιπλέον, η παράνομη αυτή δραστηριότητα υπονομεύει τις προσπάθειες βιώσιμης διαχείρισης των δασών και προκαλεί περιβαλλοντικές καταστροφές.
