Η γενιά Ζ αντιμετωπίζει μια ανοιχτή κρίση στον τομέα της καριέρας της, με εκατομμύρια νέους να βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, εργασίας ή κατάρτισης, και να παλεύουν για να βρουν τη θέση τους σε μια αγορά εργασίας που φαίνεται όλο και πιο απρόσιτη.
Παρά τις υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον μέσω της ανώτερης εκπαίδευσης, οι νέοι βλέπουν τις ελπίδες τους να «εξατμίζονται» καθώς οι ευκαιρίες μειώνονται και τα χρέη αυξάνονται.
Η κατάσταση απαιτεί μια ριζική αναθεώρηση, με έμφαση στην ανάγκη νέων διαδρομών επαγγελματικής ανάπτυξης, αλλά και ουσιαστικής υποστήριξης για να καλυφθούν τα κενά σε δεξιότητες και ευκαιρίες.
Έχει υπάρχει μια αναστάτωση όσον αφορά την γενιά Z και το πώς αντιμετωπίζουν το μέλλον και τις καριέρες τους.
Περίπου το ένα τέταρτο των νέων θεωρούνται πλέον NEETs. Ο όρος NEETs αφορά στους νέους ανθρώπους ηλικίας 15 έως 24 ετών που απέχουν από κάθε διαδικασία εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης, είναι δηλαδή «απόντες».
Φαίνεται ότι πολλοί έχουν περιθωριοποιηθεί από την όλο και πιο «αφιλόξενη» αγορά εργασίας.
Στις ΗΠΑ, αυτό μεταφράζεται σε πάνω από 4,3 εκατομμύρια νέους που δεν είναι στο σχολείο ή στη δουλειά. Στη Βρετανία, η κατάσταση επίσης επιδεινώνεται, με τον αριθμό των NEET νέων να αυξάνεται κατά πάνω από 100.000 το τελευταίο έτος.
«Σε πολλές περιπτώσεις, πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο για άχρηστα πτυχία που δεν τους προσφέρουν τίποτα», δήλωσε ο πολιτικός σχολιαστής, δημοσιογράφος και συγγραφέας Peter Hitchens για τα κολέγια την περασμένη εβδομάδα. «Και θα ήταν πολύ καλύτερα αν είχαν εκπαιδευτεί ως υδραυλικοί ή ηλεκτρολόγοι, καθώς θα μπορούσαν να προσβλέπουν σε μια πολύ πιο άνετη και ικανοποιητική ζωή».
Με εκατομμύρια νέους της γενιάς Ζ να ξυπνούν κάθε μέρα νιώθοντας απομονωμένοι, χρειάζεται να υπάρξει ένα «ξύπνημα» που θα περιλαμβάνει τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και επαγγελματικών φορέων, σύμφωνα με τον Jeff Bulanda, αντιπρόεδρο της Jobs for the Future, σε συνέντευξή του στο Fortune.
Τα «καμένα» πτυχία της γενιάς Ζ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ορισμένα πεδία σπουδών προσφέρουν πιο άμεση σύνδεση με μια μακροχρόνια καριέρα—για παράδειγμα, η βιομηχανία υγειονομικής περίθαλψης.
Από την άλλη, εκατομμύρια φοιτητές αποφοιτούν κάθε χρόνο με πτυχία που δεν προσφέρουν σαφή επαγγελματική πορεία, αφήνοντας τους νέους ενήλικες να είναι υποαπασχολούμενοι και να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Και ενώ το μακροπρόθεσμο μέλλον μπορεί να φαίνεται φωτεινό μπορεί να έρχεται πολύ αργά για τους φοιτητές που έχουν μεγάλο χρέος δανείων σε έναν αβέβαιο εργασιακό τομέα.
Ο Lewis Maleh, CEO της Bentley Lewis, μιας εταιρείας προσλήψεων, συμφωνεί ότι τα κολέγια πρέπει να κάνουν καλύτερη δουλειά στην επικοινωνία με τους φοιτητές σχετικά με την τοποθέτηση στην αγορά εργασίας, καθώς και με τα μη ακαδημαϊκά εμπόδια για την είσοδο στην εργασία, όπως η υποστήριξη ψυχικής υγείας και η ανάπτυξη ανθεκτικότητας.
«Τα πανεπιστήμια δεν προσπαθούν σκόπιμα να θέσουν τους φοιτητές σε αποτυχία, αλλά το σύστημα αποτυγχάνει να τηρήσει την υπόσχεσή του», λέει ο Maleh στο Fortune. «Τα τρέχοντα δεδομένα αμφισβητούν την παραδοσιακή πεποίθηση ότι η ανώτερη εκπαίδευση οδηγεί αυτόματα στην οικονομική ασφάλεια.»
Τι έχει προκαλέσει την κρίση των NEET και τι μπορεί να γίνει;
Η αύξηση των τιμών για τα πάντα, από το ενοίκιο και τα καύσιμα μέχρι τα τρόφιμα και τα βιβλία, έχει πλήξει τη γενιά Ζ, με μερικούς να αναγκάζονται να απορρίψουν τις προσφορές για την δουλειά των ονείρων τους επειδή δεν μπορούν να αντέξουν τα έξοδα της μετακίνησης ή τα ρούχα για τη δουλειά.
Επιπλέον, με άλλους να δυσκολεύονται να βρουν δουλειά σε μια αγορά που αλλάζει κάθε στιγμή λόγω της τεχνητής νοημοσύνης, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η γενιά Ζ προτιμά να «καταβροχθίζει» αρνητικά νέα από το να αντιμετωπίσει μια οικονομία που είναι τελείως διαφορετική από αυτή που τους υποσχέθηκαν οι δάσκαλοί τους.
Ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών προειδοποιεί ότι υπάρχουν ακόμη «πάρα πολλοί νέοι» με κενά δεξιοτήτων και το να κινητοποιηθούν εκατομμύρια νέοι για να επιστρέψουν στην τάξη ή στην εργασία δεν θα είναι εύκολο.
Οι προσπάθειες θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ενίσχυση των προσβάσιμων σημείων εισόδου όπως οι μαθητείες και οι πρακτικές, ιδιαίτερα για τους απομακρυσμένους νέους, καθώς και την οικοδόμηση καλύτερων γέφυρων μεταξύ των βιομηχανιών και των εκπαιδευτικών συστημάτων, λέει ο Maleh.
Πάνω από όλα, η καλύτερη και πιο εξατομικευμένη καθοδήγηση καριέρας είναι το κλειδί, προσθέτει ο Bulanda.
«Όταν δεν γνωρίζεις ποιες επιλογές υπάρχουν, κανείς δεν σε βοηθά να συνδέσεις τα σημεία και το επόμενο βήμα φαίνεται ριψοκίνδυνο ή ανέφικτο—δεν προκαλεί έκπληξη το ότι τόσοι πολλοί νέοι παύουν», λέει. «Το ερώτημα δεν είναι γιατί αποσυνδέονται, είναι γιατί δεν έχουμε κάνει καλύτερη δουλειά αναγνωρίζοντας ότι οι παλιές μέθοδοι δεν λειτουργούν πια και οι νέοι χρειάζονται περισσότερες επιλογές και καλύτερη υποστήριξη για να τους συναντήσουμε εκεί που βρίσκονται.»
