Η ασφάλεια των επιβατών αποτελεί προτεραιότητα όλων των
αυτοκινητοβιομηχανιών. Τα καθιερωμένα crash test
πραγματοποιούνται με dummies, ανδρείκελα που
προσομοιώνουν το ανθρώπινο σώμα και ενσωματώνουν
προηγμένους αισθητήρες, ώστε οι επιστήμονες να μπορούν να
συγκεντρώνουν όλα τα δεδομένα κατά την σύγκρουση.
Ωστόσο, πριν ανακαλυφθούν τα ανδρείκελα, οι
δοκιμές πρόσκρουσης γίνονταν είτε με νεκρούς χοίρους είτε με
κανονικούς ανθρώπους. Στα τέλη της δεκαετίας του
1970 και προς τις αρχές του ΄80, κατασκευαστές και
οργανισμοί δεν είχαν άλλη επιλογή για να δοκιμάσουν τα οχήματα και
να μπορέσουν να βελτιώσουν την
ασφάλειά τους.
Έτσι, στα καθίσματα τοποθετούσαν ζώα και ενίοτε
εθελοντές, οι οποίοι προφανώς γνώριζαν το
ρίσκο που έπαιρναν. Τα crash test με ανθρώπους
πραγματοποιούνταν με σχετικά χαμηλές ταχύτητες,
προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος τραυματισμού.
Ακόμη κι έτσι όμως, ο οργανισμός τους δεχόταν πολύ
μεγάλες καταπονήσεις, όπως συμπεραίνουμε από το
παραπάνω video. Αυτό που τους κρατούσε σταθερούς
και εμπόδιζε το χτύπημα του κεφαλιού και του στήθους στο τιμόνι,
ήταν η ζώνη ασφαλείας. Οποιαδήποτε άλλο αξεσουάρ
προστασίας, όπως οι αερόσακοι, ήταν άγνωστο είδος.
Tα πλάνα είναι από μια τηλεοπτική εκπομπή της εποχής με τίτλο
«Ripley’s Believe It Or Not» και το θέμα αφορούσε
τη σημασία της χρήσης της ζώνης ασφαλείας.
