Πέμπτη, 7 Αυγούστου 2025
28.3 C
Athens

Κατώτατος μισθός: Πόσο αυξήθηκε στην Ευρώπη [γραφήματα]

Αύξηση κατέγραψαν οι ακαθάριστοι εθνικοί κατώτατοι μισθοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δωδεκάμηνο από τον Ιούλιο του 2024 έως τον Ιούλιο του 2025, με μοναδική εξαίρεση την Κύπρο, που ο κατώτατος μισθός παρέμεινε αμετάβλητος, όπως αναφέρει το Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της Alpha Bank.

Σημαντικές ονομαστικές αυξήσεις καταγράφηκαν στις περισσότερες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, οι οποίες κυμάνθηκαν από το 15,5% ώς 10,2%. Η αντίστοιχη αύξηση για την Ελλάδα ήταν της τάξης του 6,1%.

Επιπλέον ο δείκτης Kaitz, μετρά το λόγο των κατώτατων μισθών προς τους μέσους και διάμεσους μισθούς, αυξήθηκε στα περισσότερα κράτη μέλη το 2023.

Ωστόσο, παρά την αύξηση του εν λόγω δείκτη, μόνο σε λίγες χώρες έχει φθάσει στα επίπεδα που αναφέρονται στην Oδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2022/2041, ήτοι 60% του διάμεσου μισθού ή 50% του μέσου μισθού, αναφέρει το Δελτίο.

Ο μισθός φεύγει κατά το 1/3 στο νοίκι

Σύμφωνα με ανάλυση του Eurofound που βασίζεται σε στοιχεία για το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης (2023 EU-SILC), οι εργαζόμενοι στην ΕΕ που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό επηρεάστηκαν δυσανάλογα, καθώς το κόστος στέγασης αποτελεί μεγαλύτερο μερίδιο του διαθέσιμου εισοδήματός τους, 34,8% κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με 26,2% για τους εργαζόμενους με υψηλότερα εισοδήματα.

Ως εκ τούτου, από πολιτικής άποψης, τα ποσοστά σχετικής επάρκειας του 50% των μέσων μισθών και του 60% των διάμεσων μισθών που προτείνονται από την Οδηγία της ΕΕ για τον κατώτατο μισθό ενδέχεται, σε ορισμένες χώρες, να μην επαρκούν για να εγγυηθούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο μισθών και ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, καταλήγει το Δελτίο.

Η ανάλυση της Alpha Bank

Η διασφάλιση ότι οι εργαζόμενοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αμείβονται με επαρκείς κατώτατους μισθούς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εξασφάλιση ικανοποιητικών συνθηκών εργασίας και διαβίωσης, όπως ορίζεται στην Αρχή 6 του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων. Οι επαρκείς κατώτατοι μισθοί ωφελούν τόσο τους εργαζόμενους, όσο και τις επιχειρήσεις, αφού συμβάλλουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας και στην προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι ακαθάριστοι εθνικοί κατώτατοι μισθοί αυξήθηκαν μεταξύ Ιούλιου 2024 και Ιουλίου 2025 σε 21 από τα 22 κράτη-μέλη της ΕΕ που έχουν εθνικό κατώτατο μισθό, με την Κύπρο να αποτελεί τη μόνη εξαίρεση, όπου ο κατώτατος μισθός παρέμεινε αμετάβλητος.

Όπως φαίνεται στο Γράφημα 1, σημαντικές ονομαστικές αυξήσεις των εθνικών κατώτατων μισθών καταγράφηκαν στα περισσότερα κράτη-μέλη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, όπως στην Κροατία (15,5%), στην Βουλγαρία (15,5%), στην Λιθουανία (12,3%), στην Τσεχία (11,4%) και την Πολωνία (10,2%). Αντίθετα, οι μικρότερες ονομαστικές αυξήσεις σημειώθηκαν στην Σλοβενία (1,9%), στο Βέλγιο (2,0%) και την Γαλλία (2,0%).

Ικανοποιητικές οι αυξήσεις σε κάποιες χώρες

Ικανοποιητικές ήταν και οι αυξήσεις στις χώρες του Νότου, όπως στην Ελλάδα (6,1%), στην Πορτογαλία (6,1%) και την Ισπανία (4,4%), αλλά και στις βορειοκεντρικές χώρες, όπως στην Γερμανία (5,2%), στην Ολλανδία (5,2%), στο Λουξεμβούργο (5,2%) και την Ιρλανδία (6,3%). Οι αυξήσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων που αμείβονται με τον εθνικό κατώτατο μισθό στις περισσότερες χώρες, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τη μελέτη “Minimum Wages in 2025: Annual Review” του Eurofound (Ιούλιος 2025), ο δείκτης Kaitz, δηλαδή ο λόγος των κατώτατων μισθών προς τους μέσους μισθούς ή διάμεσους μισθούς αυξήθηκε, επίσης, στα περισσότερα κράτη-μέλη το 2023, ως αποτέλεσμα των εν λόγω αυξήσεων στις κατώτατες αποδοχές.

Ωστόσο, παρά την αύξηση του εν λόγω δείκτη, μόνο σε λίγες χώρες έχει φθάσει στα επίπεδα που αναφέρονται στην Oδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2022/2041, ήτοι 60% του διάμεσου μισθού ή 50% του μέσου μισθού.

Μέχρι στιγμής έχουμε παρουσιάσει μόνο τους ακαθάριστους κατώτατους μισθούς, οι οποίοι ωστόσο δεν αντικατοπτρίζουν το διαθέσιμο εισόδημα που μένει στους εργαζόμενους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Στη συγκριτική ανάλυση μεταξύ χωρών, τούτο πρέπει να ληφθεί υπόψη επειδή τα φορολογικά και ασφαλιστικά συστήματα ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών-μελών.

Ποιος είναι ο καθαρός κατώτατος μισθός;

Στο Γράφημα 2[i], απεικονίζονται οι καθαροί μισθοί των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, οι οποίοι προκύπτουν από την αφαίρεση του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Οι διαφορές στους καθαρούς κατώτατους μισθούς εξηγούνται, σε μεγάλο βαθμό, από τα διαφορετικά φορολογικά συστήματα και τις ασφαλιστικές εισφορές σε κάθε χώρα.

Το ποσοστό των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό ποικίλλει μεταξύ των κρατών-μελών και κυμαίνεται μεταξύ 10% περίπου στην Πορτογαλία, την Σλοβακία και την Πολωνία, έως 3% περίπου στην Τσεχία, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Ωστόσο, στα περισσότερα κράτη-μέλη καταγράφεται ανοδική τάση.

Αυτή η διαπίστωση είναι σημαντική, αν λάβουμε υπόψη την παράμετρο του υψηλού κόστους στέγασης στην ΕΕ, το οποίο αυξήθηκε ταχύτερα από τον γενικό πληθωρισμό το 2024.

Η ακρίβεια και το κόστος στέγασης επηρέασαν δυσανάλογα όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό

Σύμφωνα, μάλιστα, με ανάλυση του Eurofound που βασίζεται σε στοιχεία για το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης (2023 EU-SILC), οι εργαζόμενοι στην ΕΕ που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό επηρεάστηκαν δυσανάλογα, καθώς το κόστος στέγασης αποτελεί μεγαλύτερο μερίδιο του διαθέσιμου εισοδήματός τους, 34,8% κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με 26,2% για τους εργαζόμενους με υψηλότερα εισοδήματα.

Όπως είναι αναμενόμενο, η υψηλή δαπάνη ενοικίασης και θέρμανσης των κατοικιών σε πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ επιβαρύνουν περισσότερο τους εργαζόμενους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, από ό,τι τους εργαζόμενους με υψηλότερους μισθούς, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και στο κόστος στέγασης ως ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος.

Ως εκ τούτου, από πολιτικής άποψης, τα ποσοστά σχετικής επάρκειας του 50% των μέσων μισθών και του 60% των διάμεσων μισθών που προτείνονται από την Οδηγία της ΕΕ για τον κατώτατο μισθό ενδέχεται, σε ορισμένες χώρες, να μην επαρκούν για να εγγυηθούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο μισθών και ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Πηγή: ot.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ NEA