Η είσοδος και μεταφορά ενός ηλεκτρικού
αυτοκινήτου στα πλοία της ελληνικής ακτοπλοϊας είναι ένα
θέμα που απασχόλησε έντονα τους κατόχους των EV το φετινό
καλοκαίρι. Τον περασμένο Απρίλιο, το Υπουργείο Ναυτιλίας
και Νησιωτικής Πολιτικής, με εγκύκλιο είχε
ξεκαθαρίσει το τοπίο για το τι ισχύει.
Με βάση την τελευταία εγκύκλιο λοιπόν, για να μπει ένα αμιγώς
ηλεκτρικό ή plug in υβριδικό όχημα στο καράβι, πρέπει η
χωρητικότητα της μπαταρίας να μην υπερβαίνει το 40%. Η
οδηγία είναι υποχρεωτική και όλοι οι οδηγοί ηλεκτροκίνητων
αυτοκινήτων οφείλουν να τηρούν το όριο της φόρτισης στο 40% για να
επιβιβαστούν στο πλοίο. Εάν κάποιος αποφασίσει να μεταβεί στο
λιμάνι με μπαταρία στο 55%, 70% ή 90% δεν θα του επιτραπεί
η είσοδος στο βαπόρι.
Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο ή όχι; Γίνονται έλεγχοι από τους
αρμόδιους κατά την προσέλευση στο λιμάνι ή τα EV οχήματα μπαίνουν
με ό,τι ποσοστό επιθυμούν οι οδηγοί;
Όπως διαπιστώσαμε κατά την πρόσφατη εξόρμησή μας στο
μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας αλλά και σε στους
λιμένες δύο εκ των δημοφιλέστερων νησιών των
Κυκλάδων, δεν υπήρξε κανένας έλεγχος. Τουλάχιστον, στην
περίπτωσή μας.
Το άγχος του 40% στα
ηλεκτρικά
Κατά τη μετάβαση μας στον Πειραιά και στην πύλη
όπου μας περίμενε το πλοίο για Πάρο, ένα από τα άγχη μας ήταν η
μπαταρία του αυτοκινήτου που οδηγούσαμε, του Citroen
e-Berlingo συγκεκριμένα, να μην υπερβαίνει το 40% και
συγχρόνως η χωρητικότητα να ήταν αρκετή ώστε να φτάσουμε με
ασφάλεια στην εξοχική κατοικία. Αφενός, ούτε καν θέλαμε να
φανταστούμε πως θα μας απαγόρευαν την είσοδο στο καράβι και
αφετέρου να ψάχνουμε για ελεύθερο φορτιστή κατά την άφιξη στο νησί
αργά το βράδυ.
Οπότε είχαμε υπολογίσει να φθάσουμε στο λιμάνι με τη
χωρητικότητα της μπαταρίας ελάχιστα κάτω από το 40%, όπως και
έγινε. Μπήκαμε στη σειρά μας όπως μας κατεύθυναν οι
λιμενικοί και εργαζόμενοι της ακτοπλοϊκής
εταιρείας και αναμέναμε τον έλεγχο.
Πλησιάσαμε στην πόρτα του πλοίου, δείξαμε τα εισιτήρια ως οφείλαμε,
αλλά τσεκάρισμα για τη χωρητικότητα της μπαταρίας ουδείς. Εννοείται
ότι δεν παρκάραμε σε συγκεκριμένες θέσεις εντός των πλοίων, αλλά
δίπλα στα υπόλοιπα οχήματα με θερμικούς κινητήρες, υπό την
καθοδήγηση του πληρώματος.
Λίγες ημέρες αργότερα, ταξιδέψαμε με πλοίο της ίδιας ακτοπλοϊκής
εταιρείας για διαφορετικό νησί. Άλλοι λιμενικοί, άλλοι εργαζόμενοι,
άλλο πλήρωμα. Η χωρητικότητα της μπαταρίας του ηλεκτρικού Citroen
επίσης κάτω από 40%. Έλεγχος όμως, ουδείς για
δεύτερη φορά.
Μετά από αυτό, η μόνη συζήτηση μεταξύ της παρέας ήταν τι θα
συμβεί κατά την επιστροφή στη βάση μας. Αυτή τη φορά θα ταξιδεύαμε
με άλλη ναυτιλιακή εταιρεία και άλλο βαπόρι.
Δηλαδή, για τρίτη φορά θα περνούσαμε έλεγχο
εισιτηρίου από διαφορετικούς λιμενικούς, εργαζομένους και πλήρωμα.
Η χωρητικότητα της μπαταρίας του ηλεκτρικού Citroen αυτή τη φορά
στο 42%. Οριακά πάνω από την οδηγία του υπουργείου, αλλά σε
περίπτωση που λαμβάναμε εντολή από λιμενικό ή άλλο εργαζόμενο στο
λιμάνι, είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε μια βόλτα πάνω κάτω και να
ρίξουμε το ποσοστό της μπαταρίας στο επιτρεπόμενο
όριο προτού επιβιβαστούμε στο πλοίο. Έλεγχος όμως, ουδείς για τρίτη
συνεχή φορά.
Με απλά λόγια, κανείς και ποτέ δεν μας ρώτησε για τη
χωρητικότητας της μπαταρίας, κανείς δεν μας έλεγξε
και ούτε σταθμεύσαμε το αυτοκίνητο σε διαφορετική θέση από τα
θερμικά, όπως ορίζουν οι οδηγίες.
