Νέα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πλέον ότι η σκληρή δουλειά είναι το εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή.
Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Πολιτικής στο King’s College του Λονδίνου μελέτησε ανθρώπους από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Νιγηρία, την Κίνα, τη Σουηδία και την Ιαπωνία και εξέτασε τη σημασία που δίνουν στην εργασία.
Τελικά αξίζει η σκληρή δουλειά;
Ενώ ορισμένοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η σκληρή δουλειά βοηθάει, περίπου το 49% των ανθρώπων στο Ηνωμένο Βασίλειο απάντησαν ότι η σκληρή δουλειά και οι διασυνδέσεις είναι εξίσου σημαντικές για την επιτυχία.
Εν τω μεταξύ, το 11% δήλωσε ότι οι συνδέσεις είναι πιο σημαντικές.
Στις ΗΠΑ τα πράγματα ήταν διαφορετικά, με το 55% των ανθρώπων να λέει ότι η σκληρή δουλειά γενικά φέρνει μια καλύτερη ζωή.
Τα στοιχεία έρχονται καθώς η κουλτούρα γύρω από την εργασία αλλάζει, με αφορμή έναν συνδυασμό γενεαλογικών διαφορών και τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού.
Η αυξημένη ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, ενώ λειτουργεί καλύτερα για ορισμένες θέσεις εργασίας από ό,τι για άλλες, έδειξε σε πολλούς εργαζόμενους ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά.
Και δεν είναι μόνο αυτό, καθώς ο συνδυασμός της στασιμότητας των μισθών και της αύξησης του κόστους ζωής, από τη στέγαση μέχρι τους λογαριασμούς ενέργειας και τα τρόφιμα, σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι, ιδίως οι νεότεροι, μένουν να εργάζονται σκληρά και να τα βγάζουν πέρα μόνο με το ζόρι.
Είναι η μεγαλύτερη απάτη;
Κάποιος έγραψε στο Reddit: «Δουλεύοντας σκληρά για μια καλύτερη ζωή είναι η μεγαλύτερη απάτη».
Ο καθηγητής Bobby Duffy εργάστηκε για τη μελέτη και δήλωσε ότι οι millennials «έχουν γίνει πολύ πιο επιφυλακτικοί ως προς την προτεραιότητα της εργασίας καθώς έχουν κάνει την πορεία τους».
Αυτό οφείλεται στη «μακροχρόνια οικονομική και μισθολογική στασιμότητα που θα οδηγήσει τις νεότερες γενιές να αμφισβητήσουν την αξία της εργασίας».
Ο Duffy δεν είναι μακράν ο μόνος ακαδημαϊκός που αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι αμφισβητούν την αξία της εργασίας.
Το 2018 ο ανθρωπολόγος David Graeber δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «Bullshit Jobs», το οποίο εξετάζει τις θέσεις εργασίας που δεν εκπληρώνουν στην πραγματικότητα μια χρήσιμη κοινωνική λειτουργία ή δεν δημιουργούν πραγματική αξία.
Δουλειά χωρίς… σκοπό
Το να έχεις μια δουλειά που σε κάποιο βαθμό σε γεμίζει, είτε ηθικά, είτε πνευματικά, είτε υλικά, είτε σε κάποιες τυχερές περιπτώσεις έναν συνδυασμό, είναι καλό.
Αλλά το να έχεις μια τέτοια εργασία μπορεί να είναι επιβλαβές τόσο κοινωνικά όσο και ψυχολογικά.
Και δεν είναι καν ότι η σκληρή δουλειά είναι κακή, περισσότερο η σκληρή δουλειά με την απουσία ενός σκοπού πίσω από αυτήν.
Για παράδειγμα, η κηπουρική είναι σκληρή δουλειά, αλλά υπάρχει μια σαφής αίσθηση υπερηφάνειας και ολοκλήρωσης όταν συγκεντρώνετε με επιτυχία την πρώτη σοδειά ντομάτας μετά από κόπο πάνω από τα αμπέλια.
Με πολλές από τις σύγχρονες δουλειές να εμπίπτουν στις κατηγορίες που απαριθμεί ο Graeber, ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο ενθουσιώδεις για τον ρόλο που παίζει η δουλειά στη ζωή τους.
