Μιλώντας ρεαλιστικά τα χιλιόμετρα που διανύουμε καθημερινά δε
ξεπερνούν τα 50. Πολλοί μάλιστα που κινούνται σε
καθαρά αστικό ιστό δεν υπερβαίνουν τα 10-20 km
ημερησίως. Και ρωτάω λοιπόν: Γιατί αυτά τα χιλιόμετρα
να μην τα διανύσει κανείς με ένα τετράτροχο ηλεκτρικό όχημα σαν το
AMI; Ούτως ή άλλως είτε λόγω κίνησης είτε λόγω ορίων
ταχύτητας, σπάνια μπορεί κανείς να αναπτύξει ταχύτητες
άνω των 50 km/h σε αστικό ιστό. Σκεφτείτε επίσης ότι
σε λίγο καιρό θα είναι υποχρεωτικό βάσει νόμου και το όριο των 30
km/h στις πόλεις.
Με κατασκευές σαν το Citroen AMI έχεις ευελιξία κίνησης και έναν
«ουρανό» πάνω από το κεφάλι σου για να σε προστατεύει από τα
καιρικά φαινόμενα. Επίσης, δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις θέση
στάθμευσης. Διότι αν δε βρεις με το AMI δε θα βρεις με
κανένα άλλο τετράτροχο όχημα. Επιπλέον έχεις χώρους.
Για το φίλο σου, την παρτενέρ σου, τα ψώνια σου. Κι όλα αυτά με μια
αυτονομία κίνησης 75 km. Ιδανική για το σκοπό που καλείται να
εξυπηρετήσει το AMI. Το μόνο που θα χρειαζόταν είναι
ένα air condition… Ή έστω ένα σκίαστρο στη γυάλινη
οροφή… Γιατί στην Ελλάδα με 300 μέρες ήλιο το χρόνο και υψηλές
θερμοκρασίες, είναι θέμα… Που φαντάζομαι ότι η επόμενη γενιά των
ηλεκτρικών microcar θα λύσει…
Σε ένα υποθετικό σενάριο όπου το μοντέλο της μικροκινητικότητας
εφαρμόζονταν σήμερα κιόλας στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ευρώπης
υπολογίζεται, ότι θα εξοικονομούνταν πάνω από 30 εκατ.
τόνοι αέριων ρύπων, καθώς και 127 TWh
ενέργειας σε ετήσια βάση.
Η ευρωπαϊκή οικογένεια θα έβλεπε αύξηση του ΑΕΠ της κατά 111
δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ έως και 4.800.000 τετραγωνικά μέτρα γης θα
μπορούσαν να ελευθερωθούν στις μεγάλες πόλεις προς όφελος του
περιβάλλοντος και των κατοίκων του. Δεν ακούγεται άσχημη
εξέλιξη…
