Αυτή η αποκάλυψη έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις για το πώς επηρεάζει τη συμπεριφορά του και, κατ’ επέκταση, τις αποφάσεις του σε κολοσσιαίες εταιρείες όπως η Tesla, η SpaceX και το X (πρώην Twitter)…
Ο Έλον Μασκ, ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους και καινοτόμους επιχειρηματίες της εποχής μας, έχει δηλώσει ανοιχτά ότι χρησιμοποιεί τακτικά κεταμίνη.
Η κεταμίνη είναι γνωστή ως αποσυνδετικό αναισθητικό, το οποίο χρησιμοποιείται τόσο στην ιατρική όσο και ως ψυχαγωγικό ναρκωτικό. Αν και εγκρίθηκε αρχικά για αναισθησία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε μικρές δόσεις μπορεί να καταπολεμήσει την κατάθλιψη, αλλάζοντας τους εγκεφαλικούς νευρωνικούς κυκλώματα. Ωστόσο, η υπερβολική χρήση της συνδέεται με γνωστικές δυσλειτουργίες, παραληρητικές σκέψεις και μια διογκωμένη αίσθηση σπουδαιότητας.
Ο ίδιος ο Μασκ έχει δηλώσει ότι χρησιμοποιεί την κεταμίνη για να αντιμετωπίσει την κατάθλιψή του, λέγοντας ότι κάνει χρήση περίπου κάθε δύο εβδομάδες.
Παρότι αρνείται την κατάχρηση της ουσίας, δημοσιεύματα όπως εκείνα της Wall Street Journal και του New Yorker αναφέρουν ότι η χρήση του δεν περιορίζεται μόνο σε θεραπευτικά πλαίσια, αλλά επεκτείνεται και σε ψυχαγωγικές περιστάσεις.
Τα τελευταία χρόνια, οι εκρήξεις του στα social media, οι ασυνήθιστες δημόσιες εμφανίσεις και οι παρορμητικές επιχειρηματικές κινήσεις του έχουν τροφοδοτήσει εικασίες για το κατά πόσο η χρήση κεταμίνης επηρεάζει τις αποφάσεις του. Από το να σηκώνει ένα αλυσοπρίονο στη σκηνή του CPAC μέχρι τις μεταμεσονύκτιες αναρτήσεις του στο X, ο Μασκ δείχνει μια απρόβλεπτη συμπεριφορά που συχνά θυμίζει κάποιον που πιστεύει ότι βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου.
Το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στη χρήση της κεταμίνης από τον Μασκ, αλλά στη θέση εξουσίας που κατέχει. Όταν ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο εμφανίζει συμπεριφορές που θα μπορούσαν να αποδοθούν σε κατάχρηση ουσιών, προκύπτουν εύλογες ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει τις επιχειρηματικές και πολιτικές του αποφάσεις. Οι επενδυτές, οι μέτοχοι και ακόμα και η αμερικανική κυβέρνηση παρακολουθούν στενά τις ενέργειές του, αναλογιζόμενοι αν το εκκεντρικό του στυλ διακυβέρνησης είναι αποτέλεσμα στρατηγικής ή μιας αλλαγμένης κατάστασης συνείδησης.
