Ο μακροχρόνιος πόλεμος των επιχειρήσεων για τα ταλέντα μοιάζει περισσότερο με πόλεμο… εναντίον τους, αυτές τις μέρες. Όχι πολύ καιρό πριν, τα αφεντικά συνήθιζαν να επαινούν τους εργαζόμενους ως το πιο πολύτιμο περιουσιακό τους στοιχείο, τόσο πολύ που κάποιοι πολλαπλασίαζαν τους νεοπροσληφθέντες πριν καν τους δώσουν αρκετή δουλειά.
Σήμερα, με ένα γιγαντιαίο ερωτηματικό να κρέμεται πάνω από την αμερικανική οικονομία και όχι μόνο, τα στελέχη λένε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να εργάζονται σκληρότερα, να παραπονιούνται λιγότερο και να χαίρονται που έχουν ακόμα δουλειά.
«Η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι το πρόβλημά σας», δήλωσε αυτό το μήνα η Emma Grede, συνιδρύτρια της εταιρείας shapewear Skims και διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας ρούχων Good American.
Μετά την πρόσφατη περικοπή περισσότερων από 1.000 θέσεων εργασίας, ο διευθύνων σύμβουλος της Starbucks Μπράιαν Νίκολ ανέφερε ότι το εναπομείναν εταιρικό προσωπικό πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του και να «αποκτήσει την ευθύνη για το αν αυτό το μέρος θα αναπτυχθεί ή όχι».
Από την άλλη, ο διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan, Jamie Dimon, σε μια εσωτερική συνάντηση που περιείχε αρκετές βωμολοχίες, είπε στους υπαλλήλους που διαμαρτύρονταν για την εντολή επιστροφής στην εργασία ότι δεν τον νοιάζει. «Βαρέθηκα αυτά τα πράγματα. Δουλεύω επτά ημέρες την εβδομάδα από τον Covid, και έρχομαι και… πού είναι όλοι οι άλλοι;», είπε αγανακτησμένος.
Πόσο περισσότερο δικαίωμα έχουν τα αφεντικά να μιλάνε σκληρά στο προσωπικό;
Η αλλαγή στον τόνο σηματοδοτεί την αλλαγή εξουσίας, τώρα που οι εταιρείες συρρικνώνουν το προσωπικό τους. Με τις θέσεις εργασίας να είναι δυσεύρετες, πολλοί εργαζόμενοι βλέπουν τα προνόμια να εξαφανίζονται και τα παράπονά τους να αγνοούνται, σημειώνει η Wall Street Journal.
Το τελευταίο επεισόδιο συνέβη κατά τη διάρκεια μιας αμφιλεγόμενης συνάντησης όλων των εργαζομένων στην Uber τον περασμένο μήνα. Η εταιρεία είχε μόλις αλλάξει τις προϋποθέσεις για να πάρει κανείς μια μηνιαία εκπαιδευτική άδεια μετ’ αποδοχών, στα οκτώ χρόνια εργασίας από τα πέντε. Παράπονα προκάλεσε επίσης η απόφαση να απαιτείται από τους εργαζόμενους να εργάζονται τουλάχιστον τρεις αντί για δύο ημέρες στο γραφείο. Ο διευθύνων σύμβουλος Dara Khosrowshahi πρότεινε σε όσους δεν είναι ευχαριστημένοι με τις αλλαγές απλά να τις… χωνέψουν.
Πόσο περισσότερο δικαίωμα έχουν τα αφεντικά να μιλάνε σκληρά στο προσωπικό; Εργαζόμενοι όπως ο Donnie Donselman, ο οποίος πρόσφατα εργάστηκε σε μια εταιρεία παροχής τεχνολογικών υπηρεσιών, μπορούν να αισθανθούν τη νέα δυναμική της εξουσίας. Καθώς κάνει αιτήσεις για νέες θέσεις εργασίας στον τομέα της τεχνολογίας, ο 47χρονος έχει παρατηρήσει ότι πολλές εταιρείες θέλουν πλέον οι υποψήφιοι να ασκούν τόσα πολλά καθήκοντα, ώστε μια θέση να είναι ουσιαστικά «τρεις δουλειές» σε μία. «Τα θέλουν όλα», όπως λέει.
Κατά την αναζήτηση εργασίας του, προσπαθεί να καταλάβει την κουλτούρα μιας εταιρείας, επειδή έχει παρατηρήσει τη σκληρή γλώσσα των CEOs και τη βρίσκει ανησυχητική. «Το μόνο που κάνεις είναι να μεταδίδεις φόβο στους ανθρώπους και δεν πρόκειται να έχεις καλά αποτελέσματα από αυτό», προειδοποιεί.
Η «συμβολή» των Τραμπ και Μασκ στα επιθετικά αφεντικά
Πίσω από τον πιο απότομο τόνο των CEOs κρύβεται μια αποσύνδεση μεταξύ εργαζομένων και στελεχών, εξηγεί ο Michael McCutcheon, επίκουρος καθηγητής εφαρμοσμένης ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και εκπαιδευτής στελεχών.
Ορισμένοι εργαζόμενοι λειτουργούν σαν να είναι «ακόμα το 2021», ενώ θα μπορούσαν να θέσουν τα αιτήματά τους λόγω της έλλειψης εργατικού δυναμικού και της έξαρσης των παραιτήσεων εργαζομένων, υποστηρίζει. Τώρα, τα αφεντικά αντιμετωπίζουν έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο και τη βύθιση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης και αισθάνονται ότι πρέπει να ζητούν περισσότερα από τους εργαζόμενους για να επιβιώσουν. «Αυτό είναι θέμα πραγματισμού», όπως λέει.
Ο πρόεδρος Τραμπ και ο δισεκατομμυριούχος σύμβουλός του Έλον Μασκ βοήθησαν στο να υιοθετηθεί αυτός ο πιο επιθετικός τόνος, στην προσπάθειά τους να μειώσουν το ομοσπονδιακό εργατικό δυναμικό στις ΗΠΑ.
«Όλοι είναι αναλώσιμοι», όπως το έθεσε ο Τραμπ λίγο μετά την ορκωμοσία του. Ο Μασκ αποκάλεσε την απαίτησή του τον Φεβρουάριο να στείλουν οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι με email τι κατάφεραν την περασμένη εβδομάδα, ως «σφυγμομέτρηση» για να αποδείξουν ότι έκαναν κάποια δουλειά.
«Ουδείς αναντικατάστατος» και η απειλή της AI
Η πρόοδος στη γεννητική τεχνητή νοημοσύνη παίζει επίσης ρόλο. Ο διευθύνων σύμβουλος της Shopify Tobi Lütke δήλωσε πρόσφατα στους υπαλλήλους ότι η εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου δεν θα κάνει νέες προσλήψεις, εκτός εάν οι διευθυντές μπορούν να αποδείξουν ότι η AI δεν είναι ικανή να κάνει τη δουλειά. Άλλοι επιχειρηματίες προειδοποιούν το προσωπικό τους να υιοθετήσει περισσότερη τεχνητή νοημοσύνη, αλλιώς…
«Η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται για τις δουλειές σας. Γ@@@το, έρχεται και για τη δική μου δουλειά! Αυτό είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης», έγραψε ο Micha Kaufman, διευθύνων σύμβουλος της αγοράς ελεύθερων επαγγελματιών Fiverr, σε ένα υπόμνημα του προσωπικού τον περασμένο μήνα. Όσοι «δεν ξυπνήσουν και δεν κατανοήσουν γρήγορα τη νέα πραγματικότητα, είναι, δυστυχώς, καταδικασμένοι».
Οι εργαζόμενοι θα έχουν κάποτε και πάλι τη δική τους στιγμή στην επιτυχία, σημειώνει ο Charles A. O’Reilly, καθηγητής Διοίκησης στο Στάνφορντ.
«Όταν η αγορά γυρίσει και οι ευκαιρίες απασχόλησης θα είναι άφθονες, τότε οι διευθύνοντες σύμβουλοι θα αρχίσουν να μιλούν περισσότερο για το πόσο σημαντικοί είναι οι εργαζόμενοι, και τότε οι εργαζόμενοι θα το εκμεταλλευτούν». Προς το παρόν, όμως, πολλά στελέχη υποστηρίζουν πως το λιγότερο και όχι το περισσότερο προσωπικό των επιχειρήσεων θα τις βοηθήσει να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά.
