Η πιο σημαντική μάχη εξαγοράς στις ΗΠΑ εδώ και χρόνια έχει φτάσει σε ένα τέλμα, σημειώνει ο Economist.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας στο Πίτσμπουργκ στις αρχές του μήνα, η Κάμαλα Χάρις, η υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία, δήλωσε ότι η US Steel θα πρέπει να ανήκει και να διοικείται από Αμερικανούς, απηχώντας ένα συναίσθημα που εκφράστηκε νωρίτερα φέτος τόσο από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν όσο και από τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό της.
Η ομιλία προκάλεσε τη χαλυβουργία -η οποία είχε συμφωνήσει σε εξαγορά από την Nippon Steel, ιαπωνική ανταγωνίστρια, για 15 δισεκατομμύρια δολάρια- να ανταποδώσει.
Όχι μόνο οι εργαζόμενοι συσπειρώθηκαν για να υποστηρίξουν τη συμφωνία, ανέφερε, αλλά η εταιρεία θα εξετάσει το ενδεχόμενο απολύσεων και μεταφοράς της έδρας της από την πόλη σε περίπτωση κατάρρευσης της εξαγοράς. Ο κ. Μπάιντεν αναμένεται να μπλοκάρει άμεσα τη συμφωνία και η τιμή της μετοχής της US Steel έχει βυθιστεί.
Η παρέμβασή του θα μπορούσε να σηματοδοτήσει το τέλος ενός σίριαλ που απασχολεί δικηγόρους, τραπεζίτες και λομπίστες όλο το χρόνο.
Στα βράχια οι εξαγορές
Δεν είναι η μόνη μεγάλη συγχώνευση που χτύπησε στα βράχια. Τον Μάιο, η BHP, ένας γίγαντας εμπορευμάτων, τερμάτισε την καταδίωξη της Anglo American αφού το σχέδιό της να εκχωρήσει τις δραστηριότητες της Anglo στη Νότια Αφρική προκάλεσε πολιτική θύελλα. Μια εχθρική προσφορά για τη Sabadell, μια ισπανική τράπεζα, από την BBVA, έναν μεγαλύτερο αντίπαλο, έχει κάνει τους χρηματοδότες της Ευρώπης να βουίζουν από ενθουσιασμό, αλλά έχει βυθιστεί στην τοπική πολιτική.
Αυτή την εβδομάδα ένα δικαστήριο στο Πόρτλαντ του Όρεγκον εξέτασε τα επιχειρήματα της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου σχετικά με το γιατί η συγχώνευση των Albertsons και Kroger, δύο αμερικανικών παντοπωλείων, θα αυξήσει τις τιμές και θα πρέπει να μπλοκαριστεί.
Στην Ιαπωνία, συνήθως ένα καταφύγιο από επιθετικές εταιρικές κατακτήσεις, ο λιανοπωλητής Seven & i απέρριψε μια προσφορά από έναν Καναδό μνηστήρα, σταματώντας αυτό που θα ήταν η μεγαλύτερη ξένη εξαγορά ιαπωνικής εταιρείας.
Είναι μια περίεργη στιγμή για τις μεγάλες συμφωνίες να καταρρέουν, επειδή τα αφεντικά και οι χρηματοδότες γίνονται όλο και πιο αισιόδοξοι. Οι εταιρείες επιστρέφουν διστακτικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μετά από μία… λειψυδρία σε συμφωνίες που ξεκίνησε όταν οι κεντρικές τράπεζες αύξησαν τα επιτόκια το 2022. Η αξία των συγχωνεύσεων και εξαγορών που ανακοινώθηκαν παγκοσμίως εξακολουθεί να είναι 17% κάτω από τον δεκαετή μέσο όρο για αυτή την εποχή του έτους, αλλά αυτό είναι αυξημένο από 29% κάτω από τον αντίστοιχο μέσο όρο πέρυσι.
Νέο κύμα εξαγoρών;
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές από τις προϋποθέσεις για ένα κύμα μεγάλων συγχωνεύσεων. Οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν ανθίσει, και παρόλο που αυτό καθιστά τους στόχους για εξαγορές ακριβότερους, αυτή η ανοδική τάση συχνά προμηνύει ένα κύμα μεγάλων συναλλαγών. Οι ισολογισμοί των εταιρειών είναι γεμάτοι με μετρητά και η διαφορά μεταξύ των αποδόσεων των εταιρικών ομολόγων και των κρατικών ομολόγων έχει μειωθεί, καθιστώντας τον δανεισμό για τη χρηματοδότηση συμφωνιών πιο ελκυστικό.
Ταυτόχρονα, άλλες χρήσεις για τα κέρδη των επιχειρήσεων είναι λιγότερο ελκυστικές από ό, τι ήταν πριν από ένα χρόνο: η επαναγορά υπερτιμημένων μετοχών καταστρέφει την αξία για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές, οι οποίοι επίσης δεν ενθουσιάζονται από την ιδέα των επιχειρήσεων να αποπληρώνουν χρέη. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τα κεφάλαια που δεσμεύτηκαν σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια που δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί σε συμφωνίες εξαγοράς.
Οι τραπεζίτες επενδύσεων, οι οποίοι βρίσκονταν σε χειμερία νάρκη σε κατάσταση «συγκρατημένης αισιοδοξίας», αναμένουν τώρα πολλές μεγάλες συμφωνίες. Κρίνοντας από τις αυξανόμενες τιμές των μετοχών επενδυτικών τραπεζών όπως η PJT και η Evercore, οι οποίες συχνά συμβουλεύουν για τις μεγαλύτερες συναλλαγές, είναι ένα βήμα που πιστεύουν πολλοί επενδυτές. Και σε έναν τομέα η προφητεία έχει γίνει πραγματικότητα.
Τον Οκτώβριο του 2023, η ExxonMobil συμφώνησε σε συμφωνία ύψους 65 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την εξαγορά της Pioneer. Λίγες μέρες αργότερα, η Chevron συμφώνησε να αγοράσει τον Hess, έναν άλλο ανεξάρτητο παραγωγό, για 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Το κύμα ενοποίησης μεταξύ των αμερικανικών πετρελαϊκών εταιρειών συνεχίστηκε έκτοτε με γοργούς ρυθμούς.
Οι αναλυτές στοιχηματίζουν ότι η ζήτηση για «πράσινα» μέταλλα όπως ο χαλκός σημαίνει ότι οι ανθρακωρύχοι θα μπορούσαν σύντομα να παγιδευτούν από παρόμοια φρενήρη πνεύματα μετά από χρόνια πειθαρχίας στον ισολογισμό.
Άλλοι στόχοι περιλαμβάνουν εταιρείες εισηγμένες στο προβληματικό και υποτιμημένο χρηματιστήριο της Βρετανίας και ιαπωνικές εταιρείες που εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις υπέρ της διακυβέρνησης της αγοράς.
