«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης –ο πιο προβεβλημένος κεντροδεξιός πρωθυπουργός της ΕΕ– δεν είναι ο υποψήφιος που θα περίμενε κανείς να φέρει ένα νομοσχέδιο-ορόσημο που νομιμοποιεί τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, το οποίο έχει προγραμματιστεί για ψήφιση την επόμενη εβδομάδα», γράφει το Politico σε νέο δημοσίευμά του.
«Πράγματι, η μεταρρύθμιση αυτή παίζει τόσο άσχημα με τον παραδοσιακό πυρήνα του Μητσοτάκη στο χριστιανορθόδοξο έθνος, ώστε θα βασιστεί στην υποστήριξη των αριστερών κομμάτων της αντιπολίτευσης, για να περάσει τη νομοθεσία στις 15 Φεβρουαρίου. Περίπου το ένα τέταρτο των δικών του βουλευτών δεν θα τον υποστηρίξουν.
Η εκκλησία είναι –όπως ήταν αναμενόμενο– στα όπλα, με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον πιο υψηλόβαθμο κληρικό της, να έχει πει ότι το θέμα πρέπει να πάει σε εθνικό δημοψήφισμα. Μητροπολίτες σε όλη τη χώρα διοργανώνουν συλλαλητήρια την Κυριακή, ενώ ο Σεραφείμ, ο μητροπολίτης Πειραιώς, χαρακτήρισε τον γάμο των ομοφυλοφίλων αμαρτία και προειδοποίησε τους βουλευτές ότι “όσοι τον ψηφίζουν δεν μπορούν να παραμείνουν μέλη της εκκλησίας”», συνεχίζει το δημοσίευμα.
Δεδομένου ότι οι παραδοσιακές οικογενειακές αξίες θα ήταν κανονικά προνόμιο του συντηρητικού κόμματος του Μητσοτάκη, της Νέας Δημοκρατίας, γεννάται το ερώτημα για το τι σχεδιάζει, αλλά οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι, όχι μόνο θα βγει αλώβητος, αλλά και ενισχυμένος από την προοδευτική του ώθηση. Έχοντας ήδη στηρίξει την επιρροή του στη Δεξιά, ο Μητσοτάκης είναι σε θέση να ελιχθεί προς το φιλελεύθερο κέντρο και να κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην κατεστραμμένη αριστερά της Ελλάδας, η οποία είναι επίσης βαθιά διχασμένη όσον αφορά τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Η ευθυγράμμιση της χώρας του με 20 άλλα ευρωπαϊκά κράτη καυτηριάζει τα διαπιστευτήριά του ως βασικού παίκτη στο κυρίαρχο ρεύμα της ΕΕ, επιτρέποντάς του ενδεχομένως να επιδιώξει μεγάλες θέσεις εργασίας στην ΕΕ μετά τη λήξη της θητείας του. Ο Μητσοτάκης παρουσιάζει το νομοσχέδιό του, το οποίο θα αναγνωρίζει επίσης το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να υιοθετούν, ως μια καθαρά ηθική απόφαση, «ένα θέμα ισότητας». Είπε ότι δεν είναι αποδεκτό σε μια δημοκρατία «να έχουμε δύο κατηγορίες πολιτών και σίγουρα όχι να έχουμε παιδιά ενός κατώτερου Θεού».
Οι αναλυτές, ωστόσο, σημείωσαν ότι είναι πλέον τόσο απόρθητος στη Δεξιά, μετά τη σαρωτική νίκη του πέρυσι, που είναι ελεύθερος να εισβάλει στην επικράτεια των κεντρώων και των φιλελεύθερων, όταν τον βολεύει.
«Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία έχει κάποια στελέχη στην κυβέρνηση που υποστηρίζουν την υπερσυντηρητική ατζέντα επιτρέπει στο κόμμα να υιοθετεί ad hoc κομμάτια αυτής της [προοδευτικής] ατζέντας, ανάλογα με το τι εξυπηρετεί το συμφέρον της κάθε στιγμή», δήλωσε ο πολιτικός αναλυτής Παναγιώτης Κουστένης, προσθέτοντας ότι, αν τελικά υπάρξει κάποιο πολιτικό κόστος στις δημοσκοπήσεις, αυτό θα είναι περιορισμένο και θα απορροφηθεί.
Ευρωπαϊκό mainstream
Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχουν εικάσει ότι ο Μητσοτάκης θα μπορούσε επίσης να παίξει σε ένα διεθνές ακροατήριο, ελπίζοντας να αποκαταστήσει τη ζημιά που έχει υποστεί η φήμη της κυβέρνησής του από το σκάνδαλο κατασκοπείας και τις ανησυχίες για τις ελευθερίες των μέσων ενημέρωσης.
Εάν ελιχθεί προς την κατεύθυνση των Βρυξελλών, ωστόσο, είναι απίθανο να γίνει για αρκετά χρόνια ή τουλάχιστον όχι πριν από τη λήξη της τετραετούς θητείας του το 2027. Θα ήταν άλλωστε δύσκολο να βρει μια σπουδαία θέση μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, καθώς η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, οι οποίες επιθυμούν να παραμείνουν στο κορυφαίο τραπέζι, προέρχονται αμφότερες από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, την ίδια πολιτική οικογένεια με τον έλληνα πρωθυπουργό.
Ο πιο επιφανής διαφωνών στο κυβερνών κόμμα είναι ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει αποδοκιμάσει την ιδέα οι βουλευτές να απέχουν από την ψηφοφορία.
Ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης, ένας άλλος επαναστάτης υψηλού προφίλ, δήλωσε ότι προτίθεται να απέχει από την ψηφοφορία, αλλά υποστήριξε ότι το νομοσχέδιο έχει «ζητήματα συνταγματικότητας». Ο Βορίδης είναι ίσως ο πρώτος υπουργός στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που αντιτίθεται ανοιχτά σε σημαντική νομοθεσία της ίδιας του της κυβέρνησης, αλλά στη συνέχεια συνεχίζει να συμμετέχει σε αυτήν.
Διχασμένη αριστερά
Πράγματι, δεν είναι μόνο η Δεξιά που είναι διχασμένη όσον αφορά τους γάμους των ομοφυλοφίλων και τις υιοθεσίες.
Το αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει επικεφαλής τον Στέφανο Κασσελάκη, τον πρώτο ανοιχτά ομοφυλόφιλο αρχηγό κόμματος στην Ελλάδα, ο οποίος πρόσφατα παντρεύτηκε τον σύντροφό του στις ΗΠΑ. Ο Κασσελάκης ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει κομματική γραμμή υπέρ της νομοθεσίας, αλλά ηγετικά στελέχη του κόμματος διαφώνησαν ανοιχτά με την απόφαση αυτή. Ένας από τους στενότερους συμμάχους του, ο Παύλος Πολάκης, δήλωσε ότι θα δυσκολευόταν να υπερασπιστεί το νομοσχέδιο μεταξύ των παραδοσιακών ψηφοφόρων του στα βουνά της Κρήτης.
Η θέση του κεντροαριστερού κόμματος του ΠΑΣΟΚ παραμένει ασαφής, ταλαντευόμενο μεταξύ πολιτικής σκοπιμότητας και αρχών. Ο επικεφαλής του, Νίκος Ανδρουλάκης, δήλωσε ότι η αντιπολίτευση δεν πρέπει να αξιοποιηθεί για την επίλυση των εσωτερικών διαιρέσεων του κυβερνώντος κόμματος και ότι «δεν θα δέσει τα κορδόνια του Μητσοτάκη».
Το Κομμουνιστικό Κόμμα ΚΚΕ δήλωσε ότι αντιτίθεται στη νομοθεσία, υποστηρίζοντας ότι «ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου σημαίνει κατάργηση της πατρότητας-μητρότητας».
Η Έλενα Όλγα Χρηστίδη, ψυχολόγος και επιστημονική συνεργάτης της οργάνωσης εκστρατείας Orlando LGBT+, παρακολούθησε τους πολιτικούς ελιγμούς και τις συζητήσεις με απογοήτευση. «Είναι λυπηρό που ένα τόσο καίριο θέμα δεν υποστηρίζεται με άμεσα αντανακλαστικά», δήλωσε η ίδια. «Μιλάμε για ένα βασικό ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακόμη και με αυτή τη συντηρητική μορφή που υιοθετείται, με τον πρωθυπουργό να το παρουσιάζει χρησιμοποιώντας συντηρητικά συνθήματα, τα κόμματα του λεγόμενου προοδευτικού τόξου δεν μπορούν απλώς να λένε ότι το υποστηρίζουν».
Η Ελλάδα παραμένει μεταξύ των χωρών της ΕΕ με πλειοψηφία που εξακολουθεί να είναι (οριακά) αντίθετη στον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, μαζί με την Πολωνία και την Ουγγαρία, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew Research Center. Υπό την προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα αναγνώρισε τις ενώσεις ομοφύλων το 2015, αλλά σταμάτησε να υποστηρίζει τον πλήρη γάμο.
Η ΜΚΟ LGBT+ του Ορλάντο θεωρεί τη νομοθεσία ελλιπή, καθώς δεν επιτρέπει την παρένθετη μητρότητα, ένα δικαίωμα που προορίζεται για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Αναμένεται ευρέως ότι η διάκριση αυτή θα ακυρωθεί από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Η κ. Χρηστίδη δήλωσε ότι το επιχείρημα ότι «όλα θα λυθούν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο δεν είναι εντάξει σε μια δημοκρατία. Αυτό θα πρέπει να αποτελεί την εξαίρεση. Το κλίμα δεν είναι η ευχάριστη εορταστική διάθεση που συλλογικά περιμέναμε να έχουμε όταν επιτέλους θα ερχόταν η μέρα. Μια αίσθηση μουδιάσματος επικρατεί δυστυχώς».
