Από τη μία πλευρά, οι 3.000 δισεκατομμυριούχοι του κόσμου κέρδισαν 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια (5,5 τρισεκατομμύρια ευρώ) τα τελευταία δέκα χρόνια, ποσό που αντιστοιχεί στο 14,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Από την άλλοι, σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού — πάνω από 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι — ζει σε συνθήκες φτώχειας.
Η έκθεση της Oxfam
Όπως προκύπτει από νέα έκθεση της βρετανικής ομοσπονδίας ΜΚΟ Oxfam. Η ομάδα πρόσθεσε ότι από το 2015, το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο αύξησε τον πλούτο του κατά περισσότερα από 33,9 τρισεκατομμύρια δολάρια (29 τρισεκατομμύρια ευρώ).
Το ποσό αυτό θα μπορούσε να κάνει πολύ καλό στον κόσμο και, σύμφωνα με το Euronews, είναι αρκετό για να εξαλειφθεί η παγκόσμια φτώχεια 22 φορές.
Η πρόβλεψη βασίζεται σε στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2021, τα οποία δείχνουν ότι οι άνθρωποι που ζουν σε συνθήκες φτώχειας χρειάζονται κατά μέσο όρο 8,30 δολάρια επιπλέον την ημέρα για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.
Για να εξαλειφθεί η φτώχεια και να επιτευχθούν όλοι οι άλλοι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας του πλανήτη, το απαιτούμενο ποσό θα ανέρχονταν σε 4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
«Υπάρχουν τρισεκατομμύρια δολάρια για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων, αλλά είναι κλειδωμένα σε ιδιωτικούς λογαριασμούς των υπερπλουσίων», δήλωσε ο Amitabh Behar, εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam International, στην έκθεση.
Ενώ ο ιδιωτικός πλούτος αυξάνεται, οι κυβερνήσεις μειώνουν τη βοήθεια
Σύμφωνα με την έκθεση, οι πλούσιες κυβερνήσεις έχουν πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες περικοπές στην εξωτερική βοήθεια από την έναρξη των καταγραφών το 1960.
«Μόνο οι χώρες του G7, που αντιπροσωπεύουν περίπου τα τρία τέταρτα της συνολικής επίσημης βοήθειας, μειώνουν τη βοήθεια κατά 28% για το 2026 σε σύγκριση με το 2024», ανέφερε η ομάδα.
Η έκθεση σημείωσε επίσης ότι το 60% των χωρών με χαμηλό εισόδημα, όπου η βοήθεια αυτή είναι πιο αναγκαία, βρίσκονται στο χείλος μιας κρίσης χρέους. Οι χώρες με χαμηλό εισόδημα θεωρούνται συχνά «επικίνδυνες» και, ως εκ τούτου, πληρώνουν πολύ περισσότερα για να χρηματοδοτήσουν το χρέος τους από την αγορά λόγω των υψηλών επιτοκίων, αφήνοντας λιγότερα κονδύλια για την υγειονομική περίθαλψη ή την εκπαίδευση.
Η Oxfam σημείωσε στην έκθεσή της ότι η χρηματοδότηση της ανάπτυξης δεν πρέπει να βασίζεται σε ιδιωτικές επενδύσεις, και αντ’ αυτού η ομάδα συνέστησε μια «προσέγγιση που δίνει προτεραιότητα στο δημόσιο».
«Οι πλούσιες χώρες έχουν βάλει τη Wall Street στο τιμόνι της παγκόσμιας ανάπτυξης. Πρόκειται για μια παγκόσμια κατάληψη της χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα, η οποία έχει υπερισχύσει των τεκμηριωμένων μεθόδων για την καταπολέμηση της φτώχειας μέσω δημόσιων επενδύσεων και δίκαιης φορολογίας», δήλωσε ο Behar.
Η Oxfam πρότεινε στις κυβερνήσεις να επενδύσουν στην κρατική ανάπτυξη για να εξασφαλίσουν «παγκόσμια υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης και φροντίδας, και να διερευνήσουν τη δημόσια παροχή αγαθών σε τομείς από την ενέργεια έως τις μεταφορές».
Ωστόσο, οι δυτικές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν χρέη που συχνά ισούνται ή υπερβαίνουν το ετήσιο οικονομικό τους προϊόν, ασκώντας πίεση στις κυβερνήσεις.
Ο δημόσιος πλούτος δεν αυξάνεται τόσο γρήγορα όσο ο ιδιωτικός
Μεταξύ 1995 και 2023, ο παγκόσμιος ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε οκτώ φορές περισσότερο από τον δημόσιο, ο οποίος αυξήθηκε μόλις κατά 44 τρισεκατομμύρια δολάρια (38 τρισεκατομμύρια ευρώ). Ο ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά το εντυπωσιακό ποσό των 342 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (292 τρισεκατομμύρια ευρώ) κατά την περίοδο αυτή. Για σύγκριση, το ετήσιο παγκόσμιο ΑΕΠ είναι περίπου 100 τρισεκατομμύρια δολάρια (85 τρισεκατομμύρια ευρώ).
Η Oxfam πρότεινε στις κυβερνήσεις να επανεξετάσουν τη φορολόγηση των υπερπλουσίων, αναφέροντας ότι οι δισεκατομμυριούχοι πληρώνουν πραγματικούς φορολογικούς συντελεστές που πλησιάζουν το 0,3% του πλούτου τους.
Η Oxfam International και η Greenpeace ανέθεσαν από κοινού τη διεξαγωγή μιας έρευνας για να εξετάσουν την άποψη των πολιτών σχετικά με τη φορολόγηση των πλουσίων σε 13 χώρες, μεταξύ των οποίων το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία.
«Τα αποτελέσματα μιας νέας παγκόσμιας έρευνας δείχνουν ότι 9 στους 10 ανθρώπους υποστηρίζουν τη χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών και της δράσης για το κλίμα μέσω της φορολόγησης των υπερπλουσίων», ανέφερε η μελέτη, προσθέτοντας ότι υπάρχει ανησυχητική ανάγκη χρηματοδότησης των αναπτυξιακών στόχων του ΟΗΕ.
«Μόνο το 16% των ‘Παγκόσμιων Στόχων’ είναι σε καλό δρόμο για το 2030», κατέληξε.
