Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να
κρατήσουμε ένα αυτοκίνητο πέρα από τη δεκαετία ή να σκεφτούμε να
αγοράσουμε ένα μεταχειρισμένο με αυτή την ηλικία και οι
περισσότεροι αφορούν στο πορτοφόλι μας. Όμως τελικά μας συμφέρει ή
ότι κερδίζουμε σε βραχυπρόθεσμη οικονομία το χάνουμε από την
ασφάλεια και την αξιοπιστία; Η ασφάλεια των αυτοκινήτων εξελίσσεται
συνεχώς. Καθώς η τεχνολογία προχωρά και πλησιάζουμε στην ευρύτερη
εφαρμογή της ημιαυτόνομης και της αυτόνομης οδήγησης, τα
αυτοκίνητα εφοδιάζονται με νέα και προηγμένα συστήματα ενεργητικής
και παθητικής ασφαλείας.
Στον τομέα της ενεργητικής ασφάλειας, αυτής δηλαδή που μας βοηθά
να αποφύγουμε μια πρόσκρουση, ανήκουν μεταξύ άλλων τα ελαστικά, τα
φρένα, το σύστημα προειδοποίησης σύγκρουσης, το αυτόματο φρενάρισμα
έκτακτης ανάγκης, το σύστημα διατήρησης του αυτοκινήτου στη λωρίδα
κυκλοφορίας και τα συστήματα που παρακολουθούν αν ο οδηγός έχει τα
χέρια και την προσοχή του εκεί που πρέπει.
Αντίστοιχα όσων αφορά στην παθητική ασφάλεια, αυτή δηλαδή που
μας βοηθά σε περίπτωση σύγκρουσης να μην τραυματιστούμε ή να μην
χάσουμε τη ζωή μας, ανήκουν οι ειδικές ζώνες παραμόρφωσης του
αμαξώματος, οι ολοένα αυξανόμενοι αερόσακοι μέσα στην καμπίνα των
επιβατών, τα ειδικά παιδικά καθίσματα και πολλά άλλα. Όμως
παγκοσμίως κάθε χρόνο 1,35 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώνονται στους
δρόμους. Κάθε μέρα, σχεδόν 3.700 άνθρωποι σκοτώνονται σε
τροχαία ατυχήματα και περισσότεροι από τους μισούς είναι πεζοί,
μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες. Στην Ελλάδα χάνονται κατά μέσο όρο
δύο άνθρωποι την ημέρα.
Πώς μπορούμε να είμαστε 40% πιο
ασφαλείς;
Παρότι μπορεί να μην νιώθουμε ότι το αυτοκίνητο μας έχει
παλιώσει όταν η ηλικία του γίνει διψήφια, σύμφωνα το Νορβηγικό
κέντρο έρευνας της ασφάλειας των μεταφορών, ένα καινούριο
αυτοκίνητο είναι κατά 40% ασφαλέστερο από ένα που διανύει
στο δέκατο έτος από την κατασκευή του. Όσο κι αν δεν θέλουμε να
αναφερόμαστε σε αριθμούς όταν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, η έρευνα
έδειξε πως ο κίνδυνος τραυματισμού ή θανάτου αυξάνεται κατά
μέσο όρο 4,2% κάθε χρόνο που προσθέτει στην ηλικία του το
αυτοκίνητο μας, σε σχέση με ένα καινούριο. Επιπλέον οι
Νορβηγοί αναφέρουν ότι το ποσοστό αυτό δεν δείχνει σημάδια μείωσης,
τουλάχιστον προς το παρόν. Αντίστοιχη έρευνα του NHTSA των Η.Π.Α.
αναφέρει ότι ο οδηγός ενός αυτοκινήτου 18 ετών έχει 71%
περισσότερες πιθανότητες να χάσει τη ζωή του σε τροχαίο ατύχημα από
ότι αν οδηγούσε ένα όχημα έως τριών ετών. Το ποσοστό αυτό πέφτει
στο 19% για αυτοκίνητα ηλικίας 8 έως 11 ετών και στο 10% για 4 έως
7 ετών, πάντα σε σχέση με ένα «καινούριο» έως 3 ετών.
Οι Αμερικάνοι όμως βάζουν ακόμα έναν παράγοντα στην εξίσωση.
Αυτό της χρήσης των μέσων που διαθέτει το αυτοκίνητο. Και
συγκεκριμένα της ζώνης ασφαλείας. Αν τη φοράμε σωστά και
όχι κάτω από τη μασχάλη ή με κάποιον άλλο ευφάνταστο τρόπο, οι
πιθανότητα να επιβιώσουμε από μια σύγκρουση, όσο παλιό κι αν είναι
το αυτοκίνητο μας, αυξάνεται κατακόρυφα. Αν όμως την παραλείψουμε
χάνουμε ένα τεράστιο ποσοστό του πλεονεκτήματος ενός καινούριου
οχήματος, αφού η πιθανότητα θανατηφόρου τραυματισμού είναι
από 78% για όχημα 19 ετών έως 72% για τα σύγχρονα
αυτοκίνητα. Και μας βάζει σε πολλές σκέψεις σχετικά με την
συνήθεια να δίνουμε στους νέους οδηγούς που μόλις πήραν άδεια
οδήγησης το παλιό αυτοκίνητο της οικογένειας.
Οι παράγοντες που επηρεάζουν την ασφάλεια μας βελτιώνονται
συνεχώς. Ωστόσο μπορεί οπτικά να μην είναι εμφανείς. Σε αυτούς
συγκαταλέγονται τα υλικά κατασκευής του αμαξώματος και της καμπίνας
των επιβατών, ο σχεδιασμός, τα υλικά στο εσωτερικό της καμπίνας, τα
καθίσματα, οι ζώνες, οι αερόσακοι και φυσικά τα παιδικά καθίσματα
και η στήριξη τους. Βεβαίως θεωρούμε δεδομένη την σωστή και
συστηματική συντήρηση καθώς και τον συχνό προληπτικό
έλεγχο των αυτοκινήτων μας, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Τoν τελευταίο καιρό έχουν γίνει αμέτρητες συζητήσεις για τις
παρασύρσεις πεζών από οχήματα και για την εγκατάλειψη ενός βρέφους
μέσα σε παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Οι κατασκευαστές των σύγχρονων
αυτοκινήτων έχουν ήδη ασχοληθεί με αυτά τα θέματα, αλλάζοντας τον
σχεδιασμό στο καπώ και τον εμπρός προφυλακτήρα, αλλάζοντας το ύψος
που τοποθετείται ο κινητήρας καθώς και τοποθετώντας μέσα στην
καμπίνα ειδικούς αισθητήρες που ανιχνεύουν κίνηση ελάχιστων
χιλιοστών, όπως η αναπνοή ενός παιδιού που κοιμάται και
ειδοποιούν έγκαιρα τον οδηγό. Όμως στην Ελλάδα οδηγούμε
αυτοκίνητα με μέσο όρο ηλικίας τα 17 έτη, με αποτέλεσμα να μην
έχουμε πρόσβαση στην σημερινή τεχνολογία, αλλά στην αντίστοιχη του
2006 με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σύμφωνα με την Ένωση Ευρωπαίων
Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA) ο μέσος όρος ηλικίας των
οχημάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τα 12 χρόνια, ωστόσο
στη χώρα μας, προφανώς λόγω οικονομικών δυσκολιών, ο αριθμός αυτός
αυξάνεται κατά σχεδόν 50%.
Η πρόοδος με χρήση των
Crash Tests
Μέσα από ένα video με crash tests οκτώ διαφορετικών γενιών του
Volkswagen Golf από το μοντέλο του 1974 έως τη σύγχρονη εκδοχή του,
μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τα άλματα που γίνονται στην
ασφάλεια των αυτοκινήτων. Αρχίζοντας από το Mk1, που
παράχθηκε από το 1974, προχωρώντας στο Mk2 του 1983 και στο Mk3 του
1991. Η τέταρτη γενιά του μοντέλου, στα τέλη της προηγούμενης
χιλιετίας (1997) αποκτά αερόσακο οδηγού, το 2003 προστίθεται ο
αερόσακος συνοδηγού. Και οι μικρότερες επιπτώσεις για τους επιβάτες
είναι εμφανείς στο μοντέλο του 2008, το Mk7 του 2012 και στο
σύγχρονο Mk8 που, μεταξύ άλλων, έχει και αερόσακους κουρτίνας
εμπρός και πίσω.
Στην ίδια λογική, αλλά χωρίς τα ενδιάμεσα στάδια, ένα
video του ANCAP παρουσιάζει μια πλαγιομετωπική
σύγκρουση τουToyota
Corolla του 1998 με το
αντίστοιχο Auris του 2015. Οι Αυστραλοί ουσιαστικά
έφεραν το Corolla αντιμέτωπο με τον (τότε) σύγχρονο εαυτό του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δύο αυτοκίνητα απέχουν ηλικιακά 17
χρόνια, όσο δηλαδή είναι o μέσος όρος ηλικίας του
στόλου των Ι.Χ. στην Ελλάδα. Το χάσμα παθητικής ασφάλειας
μεταξύ τους είναι τεράστιο, και η αργή κίνηση μέσα από πολλές
διαφορετικές κάμερες, μας δίνει τον χρόνο να επεξεργαστούμε και να
κατανοήσουμε τις διαφορές.
