Κάθε κινητήρας εσωτερικής καύσης παράγει
θερμότητα και το ψυγείο, μαζί με τα υγρά του αναλαμβάνουν
να τη συγκρατήσουν στα επιθυμητά επίπεδα. Στο κύκλωμα ψύξης ενός
υδρόψυκτου μοτέρ υπάρχει το ψυκτικό υγρό,
ή αντιψυκτικό, όπως συνηθίζουμε καμιά φορά να
τα λέμε. Γνωστό και ως παραφλού, το συγκεκριμένο
υγρό έχει πολλές ονομασίες, αλλά οι δουλειές του είναι
συγκεκριμένες.
Από τι αποτελείται το
ψυκτικό υγρό;
Αρχικά, ας λύσουμε τη σύγχυση της ονομασίας. Το ψυκτικό υγρό
ψύχει τον κινητήρα και από εκεί προέρχεται το όνομά του. Τώρα, μέσα
στο μείγμα, υπάρχει και αντιψυκτικό, του οποίου η δουλειά είναι
να μην επιτρέπει στο ψυκτικό υγρό να παγώνει στις
πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου). Άρα
αυτό που βοηθάει στην ψύξη του μοτέρ είναι το ψυκτικό, και αυτό που
προστατεύει το υγρό από το να παγώσει, είναι το αντιψυκτικό. Μέσα
στο ίδιο μείγμα υπάρχει και απιονισμένο νερό, με
την αναλογία να διαφέρει ανάλογα τις προδιαγραφές κάθε
κατασκευαστή.
Το ψυκτικό υγρό αραιώνεται με το απιονισμένο νερό, επειδή αν στο
κύκλωμα βρισκόταν αποκλειστικά νερό τότε θα εξατμιζόταν στις πολύ
υψηλές θερμοκρασίες και θα πάγωνε στις πολύ χαμηλές. Οπότε,
δεν θα έκανε τη δουλειά του. Με το μείγμα αυτό οι
κατασκευαστές διατηρούν όλα τα χαρακτηριστικά αποτελεσματικής ψύξης
και αντοχής στο κρύο, ενώ παράλληλα έχει πολύ μεγαλύτερες
θερμοαπαγωγικές ιδιότητες. Οι συνθετικές ουσίες του μείγματος το
καθιστούν σημαντικά πιο ανθεκτικό στις μεταβολές θερμοκρασίας
(κυρίως στην αύξηση αυτής), σε σύγκριση με το απλό, απιονισμένο
νερό.
Το κύκλωμα ψύξης αποτελείται από διάφορα εξαρτήματα (ψυγείο,
θερμοστάτης, παγούρια και πολλά άλλα) που έχουν στόχο να διατηρούν
τη θερμοκρασία του κινητήρα στα επιθυμητά επίπεδα.
Ένας κινητήρας εσωτερικής καύσης έχει ένα ιδανικό φάσμα
θερμοκρασίας που δουλεύει, οπότε ο ρόλος του συστήματος
ψύξης είναι να τον διατηρεί εκεί, όχι να τον κρυώνει τελείως.
Ένας «υγιής» κινητήρας ανεβάζει θερμοκρασία όταν δέχεται
παρατεταμένη πίεση, όταν επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες (π.χ.
το καλοκαίρι) ή όταν μένει στάσιμο το όχημα για αρκετή ώρα
δουλεύοντας στο ρελαντί, οπότε το ψυγείο δεν τροφοδοτείται με
φρέσκο αέρα. Η κυκλοφορία των ψυκτικών υγρών μέσα από το μοτέρ
πετυχαίνει την επιθυμητή απαγωγή θερμότητας και το
ψυγείο, ψύχει τα ίδια τα υγρά, για να μη «βράσουν» και αυτά μαζί με
τον κινητήρα.
Αλλάζω ψυκτικό το
χειμώνα;
Κατά τη χειμερινή περίοδο οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες και
οι κινητήρες λειτουργούν σε ψυχρό περιβάλλον, οπότε οι ανάγκες
ψύξης είναι μειωμένες σε σχέση με το καλοκαίρι.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να αμελούμε το ψυκτικό υγρό. Οι
κατασκευαστές προτείνουν συνήθως αλλαγή του
ψυκτικού ανά 40.000-45.000 χιλιόμετρα, ή κάθε
τρία χρόνια. Αν λοιπόν ο ιδιοκτήτης ενός αυτοκινήτου φροντίζει να
είναι τυπικός σε αυτά τα όρια, τότε δεν χρειάζεται καμία άλλη
ενέργεια κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου.
