Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος από τον επικεφαλής ενός
αυτοκινητιστικού κολοσσού για να μιλήσει σχετικά με τα
ηλεκτρικά μοντέλα. Οι άνθρωποι που βλέπουν από πρώτο χέρι τι
πραγματικό κόστος (κοινωνικό, περιβαλλοντικό, οικονομικό) έχει ένα
ηλεκτρικό αυτοκίνητο, είναι σκεπτικοί για τη
μετάβαση προς το αύριο της αυτοκίνησης και η γνώμη τους
έχει πάντα ενδιαφέρον για εμάς, που κερδίζουμε μια insider
ματιά.
Μετά από αρκετά χτυπήματα ισχυρών ατόμων της
αυτοκινητοβιομηχανίας (όπως ο πρόεδρος της
Toyota), έρχεται η σειρά του Carlos
Tavares, επικεφαλής του ομίλου Stellantis
(Peugeot, Citroen, Opel, Fiat, Jeep, Alfa Romeo, Chrysler, DS και
πολλών ακόμη). Μέσα στη διατύπωση της δικής του γνώμης, ξεκαθάρισε
πολλές φορές ότι η μετάβαση προς τα EV (ηλεκτρικά αυτοκίνητα)
δεν ήταν μια επιλογή της αυτοκινητοβιομηχανίας
αλλά αποτέλεσμα των αυστηρών περιβαλλοντικών περιορισμών.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι κυβερνήσεις δίνουν μια έμμεση
εντολή μετάβασης προς την ηλεκτροκίνηση, χωρίς να μετράνε
πραγματικά τη ρύπανση που προκαλεί ένα αυτοκίνητο σε όλο
τον κύκλο ζωής του, από την ώρα που θα κατασκευαστεί και
τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν μέχρι και την ανακύκλωσή του. Ο
τρόπος να «βαπτίζουμε» ένα αυτοκίνητο ως ρυπογόνο με αποκλειστικό
κριτήριο τις εκπομπές ρύπων που βγαίνουν από την εξάτμισή
του είναι πολύ πρόχειρος και τελικά, λανθασμένος.
Ένα ηλεκτρικό μοντέλο έχει τεράστιες μπαταρίες που κάθε άλλο
παρά φιλικές προς το περιβάλλον είναι, ενώ ο τρόπος που
κατασκευάζονται προκαλεί επίσης ρύπανση. Όσο λειτουργεί, ενδέχεται
να χρειαστεί περισσότερα από ένα σετ μπαταριών και επίσης, ο τρόπος
παραγωγής της ενέργειας που φτάνει μέχρι τη μπαταρία δεν
είναι πάντοτε καθαρός.
Ο Carlos Tavares θίγει και ένα ζήτημα κοινωνικής σημασίας. Τα EV
μοντέλα όντας πιο ακριβά στην εξέλιξη, έχουν και υψηλότερη
τιμή. Εκτιμά ότι στο μέλλον θα υπονομευθεί η ελευθερία
κινητικότητας της μεσαίας τάξης και οι πολίτες που σήμερα αγοράζουν
ένα αυτοκίνητο με περίπου 15.000€, δεν θα έχουν τη
δυνατότητα να δώσουν τα διπλά ή και περισσότερα για να
επιλέξουν ένα ηλεκτρικό μοντέλο.
Σαν «ντόμινο», το επόμενο βήμα αφορά την κερδοφορία της
αυτοκινητοβιομηχανίας. Τα μοντέλα τους θα απευθύνονται σε
πιο ευκατάστατους πελάτες και η ζήτηση θα μειωθεί, οπότε θα
χρειάζονται και λιγότερο κόσμο στις μονάδες
παραγωγής. Επίσης στα φθηνότερα μοντέλα το περιθώριο κέρδους θα
συρρικνωθεί για την επίτευξη χαμηλότερης τιμής αγοράς και αυτό θα
έχει σαν συνέπεια την ανάγκη αναδιάρθρωσης του εργασιακού
δυναμικού.
Απλούστερα, θα γίνουν μαζικές απολύσεις με
χιλιάδες εργαζομένους να βρίσκονται χωρίς εργασία.
Ο κοινωνικός αντίκτυπος θα είναι μεγάλος και
ο μόνος τρόπος να το αποφύγουμε θα είναι με κάποιο τρόπο η παραγωγή
των ηλεκτρικών μοντέλων να γίνει φθηνότερη, ώστε να υπάρχουν
προτάσεις ακόμη και σε χαμηλότερες κατηγορίες τιμής. Ο Carlos
Tavares σημειώνει ότι η αυτοκινητοβιομηχανία έχει
πιθανότητες να πετύχει την ομαλή μετάβαση και την προσφορά
φθηνότερων αυτοκινήτων μέσα στα επόμενα χρόνια, η μειωμένη
κερδοφορία όμως δεν γίνεται να αποφευχθεί, οπότε ο
αριθμός των εργαζομένων είναι πολύ πιθανό να μειωθεί.
Ο επικεφαλής της Stellantis καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η
καλύτερη λύση, είναι να στραφούμε σε πολλαπλές
τεχνολογίες και όχι μόνο σε μια. Η μέθοδος αυτή θα
αποδειχθεί πιο αποτελεσματική και εξηγεί ακριβώς το συλλογισμό του.
Φέρνει ως παράδειγμα ότι στην κατηγορία των ακριβών ηλεκτρικών, θα
φτάσει (από οικονομικής άποψης) μια συγκεκριμένη μερίδα
αγοραστών. Οι υπόλοιποι, δεν θα πετάξουν τα αυτοκίνητά
τους, απλώς θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα παλαιότερης
τεχνολογίας που θα έχουν στα χέρια τους, για πολλά χρόνια
ακόμη. Τα μοντέλα με μοτέρ εσωτερικής καύσης όντας απαξιωμένα, δεν
θα έχει νόημα να πουληθούν και στη θέση τους να αγοραστούν
ηλεκτροκίνητα.
Οπότε μαζί με τα «καθαρά» ηλεκτρικά, στους δρόμους θα συνεχίσουν
να κυκλοφορούν αμέτρητα παλιά αυτοκίνητα με θερμικά μοτέρ
συνεχίζοντας να μολύνουν την ατμόσφαιρα. Στον
αντίποδα, αν οι απαιτήσεις των κυβερνήσεων το επιτρέψουν, οι
αυτοκινητοβιομηχανίες θα μπορέσουν να συνεχίσουν στην
εξέλιξη των κινητήρων εσωτερικής καύσης για να
παίξουν -και- το ρόλο των φθηνότερων επιλογών. Έτσι ο ιδιοκτήτης
ενός παλαιού, ρυπογόνου αυτοκινήτου θα μπορεί να το αποχωριστεί και
να πάρει ένα νεότερο, ασφαλέστερο και με πιο
καθαρή για το περιβάλλον τεχνολογία.
Ο εκσυγχρονισμός του στόλου οχημάτων για μια χώρα με πωλήσεις
μοιρασμένες ανάμεσα σε ηλεκτρικά και συμβατικά
μοντέλα, θα έχει καλύτερο περιβαλλοντικό αποτέλεσμα. Οι
περισσότερες τάξεις θα μπορούν να αναβαθμίσουν τα οχήματα
παλαιάς τεχνολογίας που έχουν στα χέρια τους και
μακροπρόθεσμα, η ύπαρξη κυρίως ηλεκτροκίνητων, αλλά και κάποιων
συμβατικών αυτοκινήτων αυστηρότατων προδιαγραφών
ρύπων, θα οδηγήσουν σε μια πολύ πιο καθαρή εποχή.
