Με την υπερεντατικοποίηση στην εργασία την τελευταία δεκαετία, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αισθάνονται βαθιά δυσαρέσκεια για τη δουλειά τους και αποξενωμένοι από το αντικείμενό τους βλέποντας τα εργασιακά δικαιώματα να καταστρατηγούνται κατά κόρον, ασχέτως αν στα λόγια όλοι τα υπερασπίζονται.
Πολλοί εργαζόμενοι αισθάνονται υποτιμημένοι και αυτό οδηγεί σε δυσαρέσκεια και απώλεια κινήτρων
Δεν είναι λίγοι εκείνοι – ανεξαρτήτως ηλικίας – που σκέφτονται το ενδεχόμενο αλλαγής εργασίας ή και καριέρας, ως ύστατη λύση για να απελευθερωθούν από το συναίσθημα της μιζέριας που τους προκαλεί η σκέψη ότι θα πάνε στη δουλειά.
Ωράρια-λάστιχο, διαρκείς απαιτήσεις, υψηλοί στόχοι παραγωγικότητας, αδυναμία διατήρησης ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, έλλειψη επαρκούς αναγνώρισης, προκαλούν το λεγόμενο «quiet cracking».
Σταδιακή ψυχική εξάντληση
Ο όρος αναφέρεται στη σταδιακή ψυχική εξάντληση που νομοτελειακά θα οδηγήσει κάποια στιγμή – με μια μικρή έστω αφορμή – στην κατάρρευση.
Αν τον τελευταίο καιρό νιώθετε ότι δεν έχετε κίνητρο στη δουλειά, δεν είστε τόσο παραγωγικοί ή βιώνετε κάθε πρωί ένα είδος εσωτερικής μάχης προτού πάτε στη δουλειά, ίσως βιώνετε το φαινόμενο του «quiet cracking», αναφέρει η New York Post.
Η εξάντληση αυτή μπορεί να εμφανιστεί χωρίς καν να το καταλάβετε, είναι σαν τις ρωγμές σε ένα πιάτο, το οποίο κάποια στιγμή σπάει. Είναι ένα φαινόμενο που επηρεάζει πολλούς εργαζομένους, οι οποίοι βυθίζονται σε μια καθημερινή δυστυχία χωρίς να το συνειδητοποιούν.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της TalentLMS, πρόκειται για επιδημία στον χώρο εργασίας καθώς περισσότεροι από τους μισούς υπαλλήλους έχουν βιώσει «quiet cracking» σε κάποιο σημείο της καριέρας τους. Όλο και περισσότεροι διστάζουν να αναλάβουν πρόσθετες ευθύνες, να μοιραστούν ιδέες με τις ομάδες τους ή να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις της εταιρείας.
Την τάση αυτή βιώνει το 54% των εργαζομένων στις ΗΠΑ, με το 6% να αναφέρει ότι αισθάνεται έτσι συχνά ή συνεχώς. Καθώς προκαλεί μειωμένη απόδοση και αυξημένη επιθυμία για παραίτηση, ενώ συχνά περνά απαρατήρητη, μπορεί να καταστεί ιδιαίτερα ύπουλη για τους επικεφαλής των επιχειρήσεων.
«Το quiet cracking μπορεί να μην είναι εμφανές στην αρχή, αλλά με την πάροδο του χρόνου μπορεί να φθείρει την ενέργεια της ομάδας, τη σύνδεση και την εμπιστοσύνη» αναφέρεται στα συμπεράσματα της έρευνας.
Εργασία: Από την έλλειψη σκοπού στην «εκδικητική παραίτηση»
Αυτή η κατάσταση «μπορεί να προκληθεί από τους διευθυντές που δεν παρέχουν επαρκή υποστήριξη και αναγνώριση, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αισθάνονται υποτιμημένοι», δήλωσε ο Peter Duris, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας λογισμικού Kickresume.
«Χωρίς προοπτική εξέλιξης και χωρίς σκοπό, οι εργαζόμενοι μπορεί να αναρωτιούνται ποιο είναι το νόημα της θέσης τους. Αυτό συχνά οδηγεί σε δυσαρέσκεια και απώλεια κινήτρων».
Σύμφωνα με την έρευνα, το 15% των εργαζομένων δεν έχει σαφή κατανόηση του ρόλου του και το 29% αισθάνεται ότι είναι αδύνατον να διαχειριστεί τον φόρτο εργασίας. Δύο συναισθήματα που δημιουργήσουν εύφορο έδαφος για «quiet cracking».
Οι ειδικοί, πάντως, συμβουλεύουν σε τέτοια περίπτωση το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να μιλήσετε με τον προϊστάμενό σας. Αν το συναίσθημα αγνοηθεί, θα επιδεινωθεί. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε εκδικητική παραίτηση, κάτι που η Γενιά Ζ γνωρίζει καλά.
«Η εκδικητική παραίτηση βρίσκεται σε άνοδο», λέει ο δημιουργός περιεχομένου Ben Askins. «Επιλέγουν να παραιτηθούν ξαφνικά από τη δουλειά τους προκειμένου να διαταράξουν την λειτουργία της επιχείρησης. Είναι μια μορφή διαμαρτυρίας ενάντια σε αυτό που θεωρούν άδικη μεταχείριση». Μάλιστα, κάποιοι φτάνουν να αποχωρούν ακόμα και στη μέση της βάρδιας.
«Quiet cracking»: Τα συμπτώματα
Η αναγνώριση των συμπτωμάτων της δυστυχίας στη δουλειά και ο προβληματισμός σχετικά με τους επαγγελματικούς στόχους μπορεί να συμβάλει στον εντοπισμό του βασικού προβλήματος προτού φτάσουν οι εργαζόμενοι στο αμήν.
Ενδεικτικά σημάδια είναι η αναβλητικότητα ορισμένων καθηκόντων μέχρι την τελευταία στιγμή και οι μειωμένες αλληλεπιδράσεις με συναδέλφους. Επίσης, τα διαρκή παράπονα για τα καθήκοντα, τους άλλους εργαζόμενους και τους κανόνες της εταιρείας – αμέτρητα μικρά πράγματα που σας σπάνε τα νεύρα και σας αγχώνουν.
Άλλο χαρακτηριστικό είναι το boreout (χρόνια πλήξη), που σύμφωνα με τους ειδικούς χαρακτηρίζεται από ανούσια κατάσταση και την αίσθηση ότι η εργασία δεν έχει σκοπό. Κάτι που φυσικά επιδρά και στην απόδοση. Σύμφωνα με μελέτη του Harvard Business Review, το 90% επιχειρήσεων που ηγούνται στον κλάδο τους συμφώνησαν ότι οι αφοσιωμένοι και ικανοποιημένοι εργαζόμενοι αποδίδουν καλύτερα, έως και 150%. Επενδύουν επιπλέον χρόνο, προσπάθεια και ενέργεια για να συμβάλουν στην επιτυχία της εταιρείας.
«Το να πηγαίνεις σε μια δουλειά που μισείς κάθε μέρα μπορεί να σε φέρει σε μια κατάσταση απόγνωσης», προειδοποιεί η ψυχολόγος συμβουλευτικής Christine Keller. Το άγχος και η δυστυχία στη δουλειά, σύμφωνα με την ίδια, μπορεί να προκαλέσει σωματικό πόνο, όπως ένταση, πονοκεφάλους, χαμηλή ενέργεια, μυϊκή ένταση, πεπτικά προβλήματα, αϋπνία, κόπωση και κατάθλιψη.
Όλα αυτά τα συμπτώματα κλιμακώνονται και πολλές φορές οδηγούν τους δυσαρεστημένους εργαζόμενους σε παραίτηση, προειδοποιούν οι ειδικοί, οι οποίοι προτρέπουν σε μικρές προσαρμογές που μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά την εργασιακή ικανοποίηση, τη δέσμευση και την ευτυχία.
