Σήμερα, η τάση της εποχής προτάσσει τα SUV. Μικρού, μεσαίου ή
μεγάλου μεγέθους, τα μοντέλα με crossover χαρακτηριστικά
συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού, με
αποτέλεσμα οι αυτοκινητοβιομηχανίες να προσφέρουν όλο και
περισσότερες κατασκευές του είδους. Παλιότερα, υπήρξε μία
περίοδος που στο προσκήνιο βρέθηκε η κατηγορία των σεντάν.
Προσιτά σε κόστος αυτοκίνητα, που απευθύνονταν στον οικογενειάρχη,
προσφέροντας υψηλό επίπεδο άνεσης και πολυτέλειας. Οι προτάσεις
στην κατηγορία ήταν πολλές και δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες
premium εταιρείες διέθεταν σεντάν μοντέλα στη γκάμα τους. Η
BMW σειράς 3 αποτελεί μέχρι
και σήμερα μία από τις πλέον ενδεδειγμένες προτάσεις στην
κατηγορία. Βλέπετε, σε σχέση με το γερμανικό «εσωτερικό»
ανταγωνισμό, διέθετε παραδοσιακά πιο έντονα δυναμικά
χαρακτηριστικά. Όμως, στα τέλη της δεκαετίας η
Alfa Romeo ενίσχυσε την
παρουσία της στην κατηγορία με την 156.
Αναβαθμισμένη σε κάθε επίπεδο, με ιταλική φινέτσα και αντίστοιχη
οδική συμπεριφορά, ήταν το fun to drive σεντάν της εποχής. Δύο
αρκετά διαφορετικές παραλλαγές, αλλά ακριβώς στο ίδιο θέμα…
ALFA ROMEO
156 – ΙΤΑΛΙΚΗ ΦΙΝΕΤΣΑ
Η Alfa Romeo παραδοσιακά είχε παρουσία στην κατηγορία των
σεντάν. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η ιταλική εταιρεία
πραγματοποίησε ένα… «άλμα» με την παρουσίαση της
156. Η 155, την οποία και αντικατέστησε, ουσιαστικά
αποτέλεσε ένα μεταβατικό μοντέλο, που βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στο
γνωστό μας Fiat Tempra. Η 156 από την πλευρά της, ήταν κάτι τελείως
νέο και διαφορετικό. Υιοθετούσε το νέο σχεδιαστικό ύφος της Alfa
Romeo, για το οποίο είχε την ευθύνη ο φημισμένος – και επικεφαλής
του τμήματος εκείνη την εποχή –
Walter da Silva.
Η σχεδίαση της, με τον κλασσικό θυρεό στο εμπρός μέρος και οι
γραμμές του αμαξώματος, πολύ σύντομα της χάρισαν τον τίτλο του
πιο θελκτικού μοντέλου της κατηγορίας.
Λεπτομέρειες, όπως οι αλουμινένιες χειρολαβές των θυρών, αλλά και η
απουσία χειρολαβών για τις πίσω πόρτες, αποτέλεσαν στοιχεία που
προκάλεσαν εντύπωση. Αντίστοιχα πρωτοποριακή, αλλά
με έντονα ρετρό στοιχείο, ήταν η σχεδίαση και του εσωτερικού. Οι
κινητήρες ξεκινούσαν από τους 120 ίππους και έφτασαν ως τους 190
για την κορυφαία εξακύλινδρη έκδοση, ενώ αργότερα ακολούθησε και η
σκληροπυρηνική GTA. Νέα ήταν και η σχεδίαση της ανάρτησης, με διπλά
ψαλίδια μπροστά, αφού παραδοσιακά οι Ιταλοί τεχνικοί ήθελαν να
δώσουν έμφαση στην οδική συμπεριφορά, τονίζοντας τα δυναμικά της
χαρακτηριστικά. Το αποτέλεσμα ήταν η 156 να κοιτάει στα
μάτια τον ανταγωνισμό, βασιζόμενη στο σπορτίφ χαρακτήρας
της, τις πολύ καλές επιδόσεις και την οδική συμπεριφορά που ήταν
(και παραμένει) υπεράνω κριτικής.
BMW
3
SERIES – Ο
ΣΠΟΡΤΙΦ ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 η BMW αποτελεί έναν από
τους παραδοσιακούς ισχυρούς «παίκτες» της κατηγορίας των μεσαίων
οικογενειακών. Ο εκπρόσωπος της δεν είναι άλλος από τη σειρά 3, που
μέχρι και σήμερα αποτελεί μία από τις κορυφαίες κατασκευές
του είδους. Λίγο μετά την αποκάλυψη της 156, η BMW δεν
έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια και παρουσίασε την 4η
γενιά της σειράς 3. Γνωστή και με τον εσωτερικό ωδικό Ε46,
αποτελούσε μία αναβαθμισμένη εκδοχή της προηγούμενης. Βλέπετε,
η ριζοσπαστική αλλαγή είχε προηγηθεί ανάμεσα στην
Ε30 και την Ε36.
Η σχεδίαση της είχε διακριτικές αλλαγές, ενώ οι διαστάσεις ήταν
ελαφρώς (έως ανεπαίσθητα) μεγαλύτερες. Σημαντικότερες ήταν οι
αλλαγές στο εσωτερικό, το οποίο διατηρούσε τα υψηλά στάνταρ της
BMW. Η ποιότητα κατασκευής ήταν κορυφαία, ενώ ο
εσωτερικός διάκοσμος απέπνεε πολυτέλεια και παρέπεμπε σε μοντέλα
μεγαλύτερης κατηγορίας. Το σημαντικό ήταν ότι σε σχέση με τον
εσωτερικό ανταγωνισμό, δηλαδή το Αudi A4 και τη Mercedes-Benz C180,
ξεχώριζε για την ευχάριστη οδική συμπεριφορά. Όχι, σε αντίστοιχο
επίπεδο με αυτή της 156, αλλά σίγουρα άκρως ικανοποιητικά… Εξάλλου,
η ομοιογένεια και ο πολιτισμένος χαρακτήρας της ήταν τα στοιχεία
που την έκαναν να ξεχωρίζει και να πρωταγωνιστεί στην
κατηγορία.
