Η βασική φιλοσοφία ενός hot hatch ήθελε καθημερινά μοντέλα και
κατασκευές να μετατρέπονται σε αυτοκίνητα που πρόσφεραν οδηγική
απόλαυση, χωρίς όμως συμβιβασμούς στην
καθημερινότητα. Τη δεκαετία του ’90 προέκυψαν αρκετές
κατασκευές του είδους, οι οποίες είχαν διαφορετικά τεχνικά
χαρακτηριστικά, αλλά και φιλοσοφία. Όσοι ενδιαφέρονταν για την
οδική συμπεριφορά κατευθύνονταν προς το Peugeot
306 GTi, το οποίο εστίαζε στην
οδηγική ευχαρίστηση και λιγότερο στις απόλυτες επιδόσεις. Στην
αντίπερα όχθη, οι Ιάπωνες είχαν (και εξακολουθούν να έχουν) τη δική
τους οπτική δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στις επιδόσεις και την
εκρηκτικότητα του κινητήρα. Και το
Honda Civic VTi
αποτελούσε το ιδανικό παράδειγμα της συγκεκριμένης νοοτροπίας και
φιλοσοφίας.
PEUGEOT 306
GTi – O
ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΕΝΟΣ ΓΑΛΛΟΣ
Το 306 εμφανίστηκε το 1993 αντικαθιστώντας ουσιαστικά το 309. Οι
Γάλλοι παραδοσιακά προσέφεραν γρήγορες εκδόσεις των μοντέλων τους
και το νέο χάτσμπακ δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα. Αρχικά,
τοποθετήθηκε ένας 8βάλβιδος κινητήρας απόδοσης 122 ίππων, αλλά λίγο
αργότερα προέκυψε αυτή με το δίλιτρο 16βάλβιδο σύνολο των 155
ίππων, γνωστό και ως
S16. Η κορυφαία εκδοχή του 306
ακολούθησε μερικά χρόνια αργότερα, με την έκδοση GTi των
167 ίππων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ειδοποιός
διαφορά δεν ήταν η απόδοση του κινητήρα και οι απόλυτες επιδόσεις
στην ευθεία, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε κάθε είδους
στροφιλίκι.
Οι Γάλλοι τεχνικοί είχαν κάνει τις κατάλληλες επεμβάσεις σε
αμορτισέρ, ελατήρια και αντιστρεπτικές, ενώ το γεγονός ότι
διέθετε παθητική τετραδιεύθυνση το καθιστούσε
ακόμα πιο ευχάριστο, αλλά και προβλέψιμο τις αντιδράσεις του. Ο
κινητήρας ήταν ζωντανός σε μεγάλο φάσμα στροφών, με το κιβώτιο των
έξι σχέσεων (αρχικά 5άρι) να βοηθάει με τις κλειστές σχέσεις.
Το σύστημα διεύθυνσης ήταν σημείο αναφοράς για την
εποχή, ενώ επέτρεπε ακόμα και στον λιγότερο μυημένο να
κινηθεί γρήγορα. Και όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν και στο τιμόνι
βρισκόταν κάποιος γνώστης, μπορούσε με το συμμετοχικό πίσω μέρος να
διαγράψει εντυπωσιακές τροχιές για προσθιοκίνητο μοντέλο. Η
έκδοση Race που σηματοδότησε και την
τελευταία της σειράς, δικαίως θεωρείται από πολλούς σήμερα
συλλεκτική.
HONDA CIVIC VTi –
SCREAM!
Η
Honda είχε τη δική της παράδοση, ειδικότερα όσον αφορά τους
κινητήρες. Δεν είναι τυχαίο, πως τη δεκαετία του ’80 η ιαπωνική
εταιρεία ήταν αυτή που εμφάνισε για πρώτη φορά την
τεχνολογία μεταβλητού χρονισμού των βαλβίδων (VTEC) για
αυτοκίνητο παραγωγής. Το Civic VTEC κέρδισε φανατικούς θαυμαστές,
ενώ η μετέπειτα έκδοση με το χαρακτηριστικό
VTi ήταν για αρκετούς η κορυφαία του ιαπωνικού
χάτσμπακ. Όταν παρουσιάστηκε το 1992, οι περισσότερες εταιρείες
προτιμούσαν τις έντονες ακμές. Οι Ιάπωνες σχεδιαστές προτίμησαν τις
καμπύλες και το Civic ξεχώρισε άμεσα για τη σχεδίαση του.
Όμως, στην εκρηκτική έκδοση VTi η ειδοποιός διαφορά κρυβόταν
στο τεχνολογικό διαμάντι που βρισκόταν κάτω από το
εμπρός καπό. Ο κινητήρας των 1.600 cc με τους δύο εκκεντροφόρους,
τις 16 βαλβίδες και το μεταβλητό χρονισμό απέδιδε 160 ίππους. Και
το σημαντικότερο; Στις 7.600
rpm! Όταν η ροπή των 160 Nm
εμφανιζόταν στις 7.000 rpm. Η ισχύς ήταν κορυφαία για αυτοκίνητο
της εποχής, αφού η απόδοση του ουσιαστικά άγγιζε τους 100
ίππους στο λίτρο. Και η λειτουργία του ήταν ακόμα πιο
εντυπωσιακή, με το ωφέλιμο εύρος να βρίσκεται ανάμεσα στις 6.000 με
8.000 rpm. Σχεδόν κανένα μοντέλο του ανταγωνισμού δεν
μπορούσε να στηθεί δίπλα του στην ευθεία. Όσον αφορά την
οδική συμπεριφορά; Ήθελε τρόπο για να μένουν οι στροφές του
κινητήρα στο ωφέλιμο εύρος, ενώ ήταν ευχάριστο όσο βρισκόσουν σε
καλής ποιότητας άσφαλτο. Αν ο δείκτης πρόσφυσης ήταν χαμηλός, τότε
η ιστορία ήταν τελείως διαφορετική, αφού ο φιλικός του χαρακτήρας
εξαφανιζόταν και απαιτούσε σεβασμό.
