Σε ένα περιβάλλον όπου η ασφάλεια και η πολιτική έχουν επανέλθει στο επίκεντρο, η ειρήνη στην Ουκρανία —έστω και με κατάπαυση του πυρός— δεν θα αποτελέσει μαγικό κουμπί επαναφοράς των αγορών στο παλιό καθεστώς. Αυτό διαπιστώνει η New York Life Investments, υπενθυμίζοντας ότι η παγκόσμια οικονομία ήδη λειτουργεί με νέους κανόνες, λιγότερο με όρους παγκοσμιοποίησης και περισσότερο με όρους ανταγωνισμού, βιομηχανικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η New York Life Investments παρουσιάζει τρεις επενδυτικές κατευθύνσεις που μπορούν να βοηθήσουν τους επενδυτές να προσαρμοστούν σε αυτό το μετασχηματισμένο τοπίο.
Πώς φτάσαμε ως εδώ
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έφερε ριζική αναδιάταξη στην παγκόσμια εμπορική ισορροπία και στην αποτίμηση του γεωπολιτικού κινδύνου. Σε μια περίοδο όπου η παγκόσμια οικονομία πασχίζει με πληθωρισμό μετά την πανδημία και ασταθείς αλυσίδες εφοδιασμού, οι ενεργειακές διαταραχές που προέκυψαν από την κρίση έστειλαν τις τιμές στα ύψη.
Η απότομη διακοπή της ροής ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη ήταν η μεγαλύτερη βεβιασμένη ενεργειακή αναπροσαρμογή στη σύγχρονη ιστορία — με κόστος, αναταράξεις στις αλυσίδες εφοδιασμού και έντονη πίεση στα κρατικά δανειστικά κόστη.
Ταυτόχρονα, η Δύση εκκίνησε ένα πρωτοφανές πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ενώ το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε και δεσμεύτηκε για δεκαετίες μεγαλύτερων αμυντικών δαπανών. Η επισήμανση της Πολωνίας του ΝΑΤΟ Άρθρου 4, όταν ρωσικά drones παραβίασαν τον εναέριο χώρο της, έστειλε καθαρό μήνυμα, ότι ενέργεια, ασφάλεια και οικονομία είναι άρρηκτα δεμένες — και η υπερβολική εξάρτηση από έναν κρίκο της αλυσίδας έχει πολύ υψηλό κόστος.
Γιατί μια παύση των εχθροπραξιών δεν θα κινητοποιήσεις τις αγορές
Ακόμα κι αν οι εχθροπραξίες υποχωρήσουν, οι αγορές θα διορθώσουν μόνο το μέρος που αφορά τα πιο ακραία σενάρια. Οι πρώτοι ωφελημένοι θα είναι οι κλάδοι που επλήγησαν περισσότερο εξαιτίας της πολεμικής αβεβαιότητας — κυρίως όσοι εξαρτώνται από ενέργεια. Η σταθεροποίηση του ενεργειακού συστήματος της Ευρώπης θα μειώσει τις τιμολογιακές αιχμές και θα ελαφρύνει τη πίεση σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Αλλά αυτό δεν ισοδυναμεί με επαναφορά στο «παλιό καθεστώς». Το γεωπολιτικό βιβλίο των κανόνων γράφτηκε εκ νέου, καθώς η πρόσβαση στην ενέργεια εξελίχθηκε σε στρατηγικό και οικονομικό πλεονέκτημα, οι εμπορικές εξαρτήσεις γίνονται ευάλωτες σε εκβιασμό, οι κυρώσεις και η χρήση του χρηματοοικονομικού συστήματος ως όπλο πολιτικής έχουν γίνει καθημερινά εργαλεία, οι εταιρείες πληρώνουν πλέον για εφεδρικές αλυσίδες και «friend-shoring», δίνοντας προτεραιότητα στην ανθεκτικότητα έναντι της αποδοτικότητας «just-in-time» και τα αμυντικά προϋπολογιστικά βάρη ανεβαίνουν διαμορφώνοντας υψηλότερο γεωπολιτικό πριμ κινδύνου. Αυτές οι αλλαγές είναι καθεστώς — χαραγμένες σε πολιτικές, αλυσίδες εφοδιασμού και εταιρικά σχέδια — και δεν θα εξαφανιστούν με μια κατάπαυση του πυρός.
Οι πρόσφατες δηλώσεις των ΗΠΑ επιβεβαιώνουν αυτή τη μετάβαση. Στο Μόναχο, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, J.D. Vance έθεσε το βάρος της άμυνας στο επίκεντρο της διατλαντικής συζήτησης, πιέζοντας την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερο μερίδιο. Στο Ριάντ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump συνέδεσε στήριξη με επενδύσεις και διασφαλίσεις, ενώ στην ίδια ομιλία συνεδέθησαν ασφάλεια, ενέργεια και επενδύσεις σε ένα ενιαίο πακέτο.
Μια νέα τάξη κοινοπραξιών γεννιέται — όχι αποκλειστικά υπό την τρέχουσα διακυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά ως παγκόσμια μετάβαση που απαιτεί νέο επενδυτικό εγχειρίδιο.
Επενδυτικές κατευθύνσεις στην εποχή του «ασφαλούς κράτους»
Σε μια πιο συναλλακτική παγκόσμια οικονομία, οι τιμές ενδέχεται να είναι υψηλότερες και η απόδοση να διαφοροποιείται έντονα ανά χώρα και κλάδο. Ο κοινός συνδετικός ιστός είναι η πολιτική, που αναβαθμίζεται από παράγοντας επιρροής σε πυρήνα κατευθυντήριο των κεφαλαίων, ειδικότερα προς υποδομές και κρίσιμες τεχνολογίες.
Εντός αυτού του πλαισίου, η New York Life Investments προτείνει τρεις δομικές στρατηγικές:
– Εστίαση στην αυτονομία: Τοπική παραγωγή, «ασφαλείς» αλυσίδες και επενδύσεις σε έργα που δικαιολογούνται βάσει εθνικής ασφάλειας (ψηφιακές υποδομές, AI, ημιαγωγοί).
– Σταθερός πληθωρισμός: Καθώς οι αποδόσεις της παγκοσμιοποίησης ατονούν, η επένδυση σε real assets και εμπορεύματα ως αντιστάθμισμα φαντάζει λογική.
– Γεωγραφική διαφοροποίηση: Λόγω της μείωσης των συσχετίσεων ανά αγορές και της αποκλίνουσας εθνικής στρατηγικής, η διαφοροποίηση ανά χώρα αποκτά υπεραξία — και η διαχείριση νομισματικού κινδύνου καθίσταται κρίσιμη.
Πηγή: ot.gr
