Σίγουρα από τα πιο διάσημα κινηματογραφικά αυτοκίνητα όλων των
εποχών και το μεταφορικό μέσο κάθε Γερμανού αξιωματικού.
Εμφανίστηκε σε όλες τις πολεμικές ταινίες και έβαλε την Mercedes-Benz στον χάρτη της
αυτοκίνησης, σαν ένα από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές. Δεν ήταν
ένα τυχαίο αυτοκίνητο, που μάλιστα έζησε δύο ζωές!
Το W136 θα μπορούσαμε να το αναφέρουμε σαν τη
τετρακύλινδρη Mercedes που γεννήθηκε δύο φορές! Έζησε από το
1936 έως το 1939 και μετά εμφανίστηκε και πάλι σαν
170V από το 1947 έως το 1953. Και
αυτό γιατί οι γραμμές παραγωγής του αυτοκινήτου επέζησαν των
συμμαχικών βομβαρδισμών σε καλή σχετικά κατάσταση και έτσι η
Mercedes κατάφερε να αρχίσει και πάλι την παραγωγή του.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ
ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ MERCEDES-BENZ C-CLASS
Πάντως να αναφέρουμε ότι μεταπολεμικά η Mercedes-Benz προσπάθησε
να διαφοροποιήσει το αυτοκίνητο αναβαθμίζοντάς το και σαν 170S
θεωρείται σαν η πρώτη «S-Class». Μάλιστα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε
και για μια τρίτη ανάσταση του αυτοκινήτου το 1952, το οποίο έλαβε
το εσωτερικό χαρακτηρισμό W191. Αν και είχε πολλές διαφορές βασικά
στηρίζονταν πάνω στο ίδιο πλαίσιο (καλύτερα υποπλαίσιο) και του
οποίου η ζωή έληξε το 1955, με το W120 όμως να το έχει
αντικαταστήσει από το 1953 και που ήταν ένα πολύ πιο εξελιγμένο
αυτοκίνητο χάρη στο πρώτο στην ιστορία της μαζικής παραγωγής
αυτοφερόμενο πλαίσιο.
Το τετρακύλινδρο όμως «νέο» 170V αν και διέθετε δύο κυλίνδρους
λιγότερους από τα ίδια κυβικά (1.697), απέδισε περισσότερους ίππους
(38 ίππους στις 3.400 σ.α.λ.) και ήταν φτηνότερο. Το αποτέλεσμα
ήταν να πουληθούν περισσότερα από 75.000 αυτοκίνητα, κάτι που
αυτόματα το ανέβασε στη πρώτη θέση των πωλήσεων, για τα μέχρι τότε
δεδομένα της Mercedes-Benz.
Και μια μικρή λεπτομέρεια, το «V» είναι για το «Vorn», που
σημαίνει «εμπρός», σε αντίθεση με το «H» που ήταν το αρχικό της
λέξης «Heck» και το οποίο σήμαινε «πίσω». Γιατί αυτό, μα για να
δηλώσει ότι ο κινητήρας ήταν εμπρός, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι τότε
όλοι σχεδόν οι κατασκευαστές φλέρταραν με την ιδέα του κινητήρα
πίσω, όπως άλλωστε και η ίδια η Mercedes, με το 170H που φορούσε
τον ίδιο κινητήρα αλλά πίσω!
Οι παραλλαγές της καρότσας ήταν πολλές και έτσι εκτός από την
Limousine με τις δύο ή τέσσερις πόρτες, υπήρχαν και αντίστοιχες
εκδόσεις Cabriolet καθώς και παραλλαγή με αναδιπλούμενη υφασμάτινη
οροφή.
Το υποπλαίσιο όμως ήταν τύπου σκάλας, αλλά εξελιγμένο με δύο
πάντα παράλληλες δοκούς και η ανάρτηση ήταν ανεξάρτητη σε όλους
τους τροχούς. Εμπρός αποτελούνταν από δύο εγκάρσια φύλλα σούστας
που αρχικά διέθεταν αμορτισέρ τριβής και πίσω από κάτι σαν
υστερούντες βραχίονες. Και λέμε «κάτι σαν» γιατί στην
πραγματικότητα δεν υπήρχε βραχίονας στήριξης, αλλά το ίδιο το
ημιαξόνιο έπαιζε αυτό το ρόλο, κινούμενο μέσα σε ένα οδηγό. Όχι ότι
καλύτερο για την γεωμετρία και τις τριβές. Όμως όπως και να το
κάνουμε ήταν μια ανεξάρτητη ανάρτηση.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Mercedes-Benz ήταν η πιο τυχερή
από τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες με τα εργοστάσιά της να
έχουν υποστεί τις λιγότερες ζημιές και απώλειες. Και αυτό της έδωσε
αμέσως το πλεονέκτημα, τη στιγμή που πολλά από τα εργοστάσια των
ανταγωνιστών της μετατράπηκαν είτε σε ερείπια, είτε κατέληξαν στη
Σοβιετική πλευρά της διαίρεσης της Γερμανίας!
Με την Mercedes-Benz λοιπόν να διατηρεί τον έλεγχο και την
κυριότητα της παραγωγής μπορούσε αμέσως και πάλι να μπει στο
παιχνίδι. Έτσι η παραγωγή άρχισε και πάλι σχεδόν αμέσως το 1946,
αλλά μην περιμένετε και πολλά πράγματα, αφού τη χρονιά εκείνη
κατασκευάστηκαν μόλις 214 τετράτροχα τα οποία περιορίστηκαν σε
ελαφρά φορτηγά και νοσοκομειακά.
Η παραγωγή των επιβατικών 170V άρχισε το 1947, αλλά και πάλι η
ποσότητα ήταν πολύ μικρή και περιορίστηκε σε 1.045 αντίτυπα, με την
ποικιλία να περιορίζεται στην εξής μία, στη τετράπορτη Limousine. Η
παραγωγή πάντως αυξήθηκε σταδιακά και το 1949 έφτασε τα 10.000
κομμάτια ετησίως, ενώ προστέθηκε και η πολύ οικονομική έκδοση 170D
με κινητήρα πετρελαίου και 37 ίππους.
Το 1950 ο κινητήρας μεγάλωσε στα 1.767 κ.εκατ. και τρία χρόνια
αργότερα θα εμφανιζόταν ως 180 πλέον. Επίσης έγιναν και βελτιώσεις
με τηλεσκοπικά αμορτισέρ, και φαρδύτερο πίσω μετατρόχιο. Κάτι που
θα μεγαλώσει ακόμα μια φορά το 1952 για να δώσει περισσότερο χώρο
πίσω, αλλά η οποιαδήποτε εξέλιξη θα σταματήσει το 1953 με την
παρουσίαση του «Ponton» Mercedes-Benz 180.
Παρά τη θέση του στη παγκόσμια φιλμογραφία και την εικόνα που
έχουμε για αυτό σήμερα, το αυτοκίνητο αυτό αποτέλεσε την στιγμή της
εκκίνησης για αυτό που αργότερα θα αναπτυσσόταν σε μια από τις
μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο.
Απόδειξη ότι για όλα απαιτείται και τύχη!
