Η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο να είναι κλιματικά… ουδέτερη το
αργότερο έως το 2050. Αυτή η δέσμευση σημαίνει ότι
τα αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης θα εκλείψουν, πέραν
των λίγων που θα κυκλοφορούν με e-fuels, και φυσικά, ότι τα
μπαταριοκίνητα οχήματα θα συνεχίσουν την ανάπτυξη τους ως η πιο
«σίγουρη» λύση για την επίτευξη αυτής της περίφημης
κλιματικής ουδετερότητας. Για πολλούς βέβαια το
υδρογόνο, είναι το καύσιμο του μέλλοντος! Ωστόσο, υπάρχουν
ορισμένες δυσκολίες στη μαζική χρήση του.
Τι είναι το
υδρογόνο
Το υδρογόνο είναι ένα καύσιμο μηδενικών
εκπομπών που «καίγεται» με οξυγόνο. Όταν χρησιμοποιείται
σε κυψέλες καυσίμου, σε συνδυασμό με το οξυγόνο, παράγουν μια
χημική ουσία από την οποία προκύπτει ηλεκτρισμός. Τα μόνα άλλα
υποπροϊόντα της χημικής αυτής αντίδρασης είναι ο ζεστός αέρας και
οι υδρατμοί.
Είναι αέριο, άχρωμο και
άοσμο και είναι το πιο κοινό στοιχείο στο σύμπαν.
Το υδρογόνο μπορεί να χαρακτηριστεί σαν το απόλυτο καύσιμο, διότι
δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Κατά την καύση του
υδρογόνου παράγεται μόνο νερό και καθόλου ρύποι. Έτσι μπορεί να
χαρακτηριστεί ως το πλέον καθαρό και φιλικό προς το περιβάλλον
καύσιμο.
Πλεονεκτήματα
Το υδρογόνο είναι ένας από τους πιο άφθονους
πόρους στη γη. Είναι μια καθαρή διαδικασία καύσης που δεν
παράγει εκπομπές CO₂ ή NOx, τα υδρογονοκίνητα οχήματα λειτουργούν
με χαμηλό θόρυβο.
Σε σύγκριση με τις μπαταρίες ιόντων λιθίου, τα στοιχεία καυσίμου
υδρογόνου μπορούν να αποδώσουν περισσότερο ενώ επιτρέπουν την
επέκταση της αυτονομίας σε συνδυασμό με μπαταρίες. Το υδρογόνο
μπορεί επίσης, να προσφέρει τα ίδια οφέλη της ηλεκτροκινητικότητας
– δηλαδή χαμηλές εκπομπές και θόρυβο – χωρίς να επιβαρύνει
το ηλεκτρικό δίκτυο μιας χώρας.
Μειονεκτήματα
Η παραγωγή κυψελών καυσίμου είναι ακριβή. Ως εκ τούτου το
υδρογόνο είναι επί του παρόντος 3-4 φορές πιο
ακριβό από το ντίζελ.
Το μεγαλύτερο ωστόσο πρόβλημα είναι οι υποδομές. Χρειάζονται
μεγάλοι χώροι αποθήκευσης οι οποίο αναπόφευκτα
είναι και δαπανηροί ως προς την κατασκευή τους. Επιπλέον, με τόσο
λίγα υδρογονοκίνητα οχήματα στους δρόμους, τουλάχιστον στην παρούσα
φάση, δεν είναι εμπορικά βιώσιμο να δημιουργήσει κανείς μια τέτοια
υποδομή.
Τα χρώματα του
υδρογόνου
Γκρι:
Περιγράφει το υδρογόνο που παράγεται από την αναμόρφωση ορυκτών
καυσίμων. Σήμερα, το γκρι υδρογόνο καταλαμβάνει το 70% της
παγκόσμιας παραγωγής.
Μπλε: Το
μπλε υδρογόνο παράγεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως το γκρι με
τη διαφορά ότι τα υποπροϊόντα του, συλλέγονται και δεν διαχέονται
στην ατμόσφαιρα.
Πράσινο:
Παράγεται από την ηλεκτρόλυση του νερού με τη χρήση ανανεώσιμων
πηγών ενέργειας (ηλιακή – αιολική). Αυτή τη στιγμή εκτιμάται
πως το πράσινο υδρογόνο καταλαμβάνει μόνο ~1% της παγκόσμιας
παραγωγής υδρογόνου. Το πράσινο υδρογόνο η πιο υποσχόμενη επιλογή
για το μέλλον.
Καφέ:
Προέρχεται από την αναμόρφωση του λιγνίτη
Μαύρο: Είναι το αποτέλεσμα της καύσης… του
κάρβουνου. Συνολικά το γκρι, το καφέ και το μαύρο υδρογόνο
αποτελούν το 95% της παγκόσμιας παραγωγής υδρογόνου.
Τιρκουάζ:
Παράγεται από την πυρόλυση του μεθανίου. Κατά τη διεργασία αυτή το
μεθάνιο/ φυσικό αέριο διασπάται κατευθείαν σε υδρογόνο και στερεό
άνθρακα. Αυτό σημαίνει πως το τιρκουάζ υδρογόνο δεν παράγει αέριους
ρύπους. Ωστόσο η αποθήκευση του στερεού άνθρακα παραμένει ένα θέμα
προς λύση.
Ροζ: Όπως και το πράσινο,
δημιουργείται με ηλεκτρόλυση, αλλά η χρησιμοποιούμενη για την
ηλεκτρόλυση ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από πυρηνική ενέργεια και
όχι από ανανεώσιμες πηγές
Κίτρινο: Παράγεται με
ηλεκτρόλυση, που τροφοδοτείται από ηλιακή ενέργεια
